Odrowążowie: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
kat. |
Mathiasrex (dyskusja | edycje) |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
'''Odrowążowie''' – polski ród możnowładczy pochodzenia [[Morawy|morawskiego]] lub [[Czechy|czeskiego]]. Jego protoplastą w Polsce był Prandota Stary, który przybył tutaj na początku [[XII w.]] Najbardziej znanymi przedstawicielami rodu byli [[Iwo Odrowąż]] ([[Biskupi krakowscy|biskup krakowski]] [[1218]]-[[1229]]) i [[Jan Prandota]] ([[Biskupi krakowscy|biskup krakowski]] [[1242]]-[[1266]]), ich śląski krewny [[Jacek Odrowąż|św. Jacek]], [[Dominikanie|dominikanin]], a także [[Jan ze Szczekocin]] (dowodził oddziałami chroniącymi południowe granice Polski w czasie [[Wielka wojna|wielkiej wojny z zakonem krzyżackim]]), [[Jan Sprowski]] ([[Arcybiskupi gnieźnieńscy|arcybiskup gnieźnieński]]) oraz [[Jakub Dembiński|Jakub z Dębna]] ([[kasztelan]] [[Kraków|krakowski]] i [[kanclerz]] [[Kazimierz IV Jagiellończyk|Kazimierza Jagiellończyka]]). |
'''Odrowążowie''' – polski ród [[możnowładztwo|możnowładczy]] pochodzenia [[Morawy|morawskiego]] lub [[Czechy|czeskiego]]. Jego protoplastą w Polsce był Prandota Stary, który przybył tutaj na początku [[XII w.]] Najbardziej znanymi przedstawicielami rodu byli [[Iwo Odrowąż]] ([[Biskupi krakowscy|biskup krakowski]] [[1218]]-[[1229]]) i [[Jan Prandota]] ([[Biskupi krakowscy|biskup krakowski]] [[1242]]-[[1266]]), ich śląski krewny [[Jacek Odrowąż|św. Jacek]], [[Dominikanie|dominikanin]], a także [[Jan ze Szczekocin]] (dowodził oddziałami chroniącymi południowe granice Polski w czasie [[Wielka wojna|wielkiej wojny z zakonem krzyżackim]]), [[Jan Sprowski]] ([[Arcybiskupi gnieźnieńscy|arcybiskup gnieźnieński]]) oraz [[Jakub Dembiński|Jakub z Dębna]] ([[kasztelan]] [[Kraków|krakowski]] i [[kanclerz]] [[Kazimierz IV Jagiellończyk|Kazimierza Jagiellończyka]]). |
||
Boczne linie rodu: |
Boczne linie rodu: |
||
Wersja z 12:19, 6 wrz 2009
Odrowążowie – polski ród możnowładczy pochodzenia morawskiego lub czeskiego. Jego protoplastą w Polsce był Prandota Stary, który przybył tutaj na początku XII w. Najbardziej znanymi przedstawicielami rodu byli Iwo Odrowąż (biskup krakowski 1218-1229) i Jan Prandota (biskup krakowski 1242-1266), ich śląski krewny św. Jacek, dominikanin, a także Jan ze Szczekocin (dowodził oddziałami chroniącymi południowe granice Polski w czasie wielkiej wojny z zakonem krzyżackim), Jan Sprowski (arcybiskup gnieźnieński) oraz Jakub z Dębna (kasztelan krakowski i kanclerz Kazimierza Jagiellończyka).
Boczne linie rodu: