Jan Sprowski
| ||
| prymas Polski i Litwy | ||
| ||
| ||
| Kraj działania |  Polska
| |
| Data śmierci | 14 kwietnia 1464 | |
| arcybiskup gnieźnieński | ||
| Okres sprawowania | 1453 – 1464 | |
| Prymas Polski | ||
| Okres sprawowania | 1453 – 1464 | |
| Wyznanie | katolickie | |
| Kościół | rzymskokatolicki | |
| Sakra biskupia | 1453 | |
Jan Sprowski (Jan ze Sprowy) herbu Odrowąż (ur. ok. 1411 - zm. 14 kwietnia 1464) – arcybiskup gnieźnieński, prymas Polski 1453-1464, prepozyt kolegiaty sandomierskiej, dziekan sandomierski, protonotariusz apostolski[1].
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
W 1426 r. zapisał się na UJ a w 1431 r. uzyskał bacc. Od 1434 r. pleb. w Chlewiskach[2]. Kanonik krakowski, gnieźnieński i poznański; sekretarz królewski od 1450, od 1453 r. arcybiskup gnieźnieński i prymas Polski, protegowany i stronnik króla Kazimierza Jagiellończyka. 10 lutego 1454 koronował w katedrze królewskiej na Wawelu Elżbietę Rakuszankę, żonę Kazimierza Jagiellończyka na królową Polski. W 1460 ufundował kaplicę Zwiastowania, dziś pod wezwaniem Bożego Ciała przy Katedrze Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny w Gnieźnie.
W czasie jedenastoletniego piastowania urzędu prymasa zwołał 3 synody, co stanowiło ilość znaczącą jak na XV wiek. Pierwszy w 1456, drugi w 1457 i trzeci w 1459.
