Sátoraljaújhely: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
ToSter (dyskusja | edycje)
m WP:SK, link do commons, int.
Maksim-bot (dyskusja | edycje)
m robot dodaje: ro:Sátoraljaújhely
Linia 65: Linia 65:
[[hu:Sátoraljaújhely]]
[[hu:Sátoraljaújhely]]
[[nl:Sátoraljaújhely]]
[[nl:Sátoraljaújhely]]
[[ro:Sátoraljaújhely]]
[[ru:Шаторальяуйхей]]
[[ru:Шаторальяуйхей]]
[[sk:Nové Mesto pod Šiatrom]]
[[sk:Nové Mesto pod Šiatrom]]

Wersja z 22:20, 17 lis 2009

Szablon:Miasto zagranica infobox

Sátoraljaújhely (słow. Nové Mesto pod Šiatrom, niem. Neustadt am Zeltberg) – miasto powiatowe w północno-wschodnich Węgrzech, w komitacie Borsod-Abaúj-Zemplén.

Sátoraljaújhely leży nad rzeką Roňava, w dolinie Bodrogu, u południowych podnóży Gór Tokajsko-Slańskich, na północnej granicy regionu Bodrogköz. W mieście znajduje się drogowe i kolejowe przejście graniczne Slovenské Nové Mesto – Sátoraljaújhely. Zaczyna się tu droga 37 do Miszkolca. Lokalne drogi łączą miasto z miejscowościami Gönc i Zemplénagárd.

Panorama Sátoraljaújhely – w północnej części widać linię kolejową oraz stację – dawne przedmieścia miasta – Kisújhely, obecnie Słowackie Nowe Miasto
Przebieg granicy pomiędzy miastem a dawnymi północnymi przedmieściami. Widoczna linia kolejowa oraz budynki dworca w Słowackim Nowym Mieście

Na miejscu dzisiejszego Sátoraljaújhely już od czasów objęcia tych terenów przez Węgrów aż do najazdu mongolskiego lat 1240-1241 istniała węgierska osada Sátoralja (węg. "pod namiotem" – od kształtu pobliskiego wzgórza). W XIII wieku osada została odbudowana, a do nazwy dodano człon újhely – "nowe miasto". W 1261 król Stefan V nadał osadzie prawa miejskie. W tym samym okresie zbudowano zamek. Miasto zyskiwało na znaczeniu dzięki położeniu na skrzyżowaniu szlaków handlowych do Polski, Rosji i Siedmiogrodu i stawało się ośrodkiem kultury. Od XVII wieku miasto należało do rodu Rakoczych, wtedy też do Sátoraljaújhely przeniesiono władze komitatu Zemplén. W XVII i XVIII wieku ludność Sátoraljaújhely brała udział w powstaniach przeciwko Habsburgom. W połowie XIX wieku zaczął się intensywny rozwój przemysłu. Po powstaniu Czechosłowacji miasto zostało przedzielone granicą państwową biegnącą wzdłuż Roňavy – dzielnica przemysłowa wraz z węzłem kolejowym znalazły się po stronie czechosłowackiej jako Slovenské Nové Mesto (25% ludności i 20% powierzchni przedwojennego miasta; obie części były ponownie połączone w latach 1938-1945). Podczas II wojny światowej Sátoraljaújhely zostało poważnie zniszczone. Po wojnie miasto odbudowano. Obecnie jest ośrodkiem turystyki i sportów zimowych.

Do atrakcji turystycznych Sátoraljaújhely zaliczają się:

  • muzeum Franciszka Kazinczyego – węgierskiego poety i działacza narodowego z XVIII wieku,
  • barokowy ratusz,
  • cmentarz żydowski z grobem cadyka Mojżesza Tajtelbauma,
  • zabytkowe centrum miasta,
  • Kalwaria węgierska – miejsce upamiętniające stracone przez Węgrów tereny po traktacie w Trianon,
  • archiwum komitatu Zemplén z XVIII i XIX stulecia,
  • tzw. Kościół Winny – jedyny zachowany na Węgrzech, w którego podziemiach składowano wino,
  • kolejka linowa na górę Magas. Największa na Węgrzech – 1334 metry z 3 stacjami przesiadkowymi. Na górze istnieje możliwość uprawiania sportów zimowych,
  • dworzec kolejowy z przełomu XIX i XX wieku.

Sátoraljaújhely w filmie

W Sátoraljaújhely toczy się akcja pierwszej części filmu C.K. Dezerterzy – w rzeczywistości jednak zdjęcia kręcono w innych miejscach (m.in. w Twierdzy Modlin, która odgrywała rolę koszar w Sátoraljaújhely).

Zobacz też

Linki zewnętrzne