Olbia (kolonia grecka): Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja przejrzana] |
m robot dodaje: sv:Olbia, Ukraina |
dr. red. i styl., link wewn. |
||
| Linia 5: | Linia 5: | ||
Założona została w pierwszych latach [[VI wiek p.n.e.|VI wieku p.n.e.]] przez osadników z [[Milet]]u. Stała się dużym ośrodkiem handlu zbożem i rybami. W okresie największego rozkwitu w [[IV wiek p.n.e.|IV wieku p.n.e.]] w mieście otoczonym murami żyło do 40 tys. mieszkańców. Olbia bogaciła się głównie na pośrednictwie w handlu ze [[Scytowie|Scytami]]. W [[V wiek p.n.e.|V wieku p.n.e.]] Olbię odwiedził prawdopodobnie [[Herodot]], a w [[95]] [[n.e.]] [[stoicyzm|stoicki]] [[filozof]] [[Dion Chryzostom]], który dał szczegółowy opis Olbii w ''Mowie borystynejskiej''. W [[III wiek p.n.e.|III wieku p.n.e.]] miasto zaczyna chylić się ku upadkowi z powodu pojawienia się na scytyjskich stepach [[Sarmaci|Sarmatów]], którzy przerwali regularne dostawy zboża, a samo miasto nękali najazdami. W [[II wiek p.n.e.|II wieku p.n.e.]] jakiś odłam scytyjskich plemion zajął Olbię, chcąc odbudować handlowe powiązania. W [[63 p.n.e.|63 roku p.n.e.]] armia [[Dakowie|Daków]] i [[Dakowie|Getów]] zdobyła i zniszczyła miasto. Liczba ludności spadła do 3 tys. Pod władaniem [[Rzym]]u Olbia powoli się odbudowywała, jednak nigdy nie wróciła do dawnej potęgi. W [[III wiek]]u n.e. została zdobyta przez [[Goci|Gotów]], a w [[370]] n.e. przez [[Hunowie|Hunów]]. |
Założona została w pierwszych latach [[VI wiek p.n.e.|VI wieku p.n.e.]] przez osadników z [[Milet]]u. Stała się dużym ośrodkiem handlu zbożem i rybami. W okresie największego rozkwitu w [[IV wiek p.n.e.|IV wieku p.n.e.]] w mieście otoczonym murami żyło do 40 tys. mieszkańców. Olbia bogaciła się głównie na pośrednictwie w handlu ze [[Scytowie|Scytami]]. W [[V wiek p.n.e.|V wieku p.n.e.]] Olbię odwiedził prawdopodobnie [[Herodot]], a w [[95]] [[n.e.]] [[stoicyzm|stoicki]] [[filozof]] [[Dion Chryzostom]], który dał szczegółowy opis Olbii w ''Mowie borystynejskiej''. W [[III wiek p.n.e.|III wieku p.n.e.]] miasto zaczyna chylić się ku upadkowi z powodu pojawienia się na scytyjskich stepach [[Sarmaci|Sarmatów]], którzy przerwali regularne dostawy zboża, a samo miasto nękali najazdami. W [[II wiek p.n.e.|II wieku p.n.e.]] jakiś odłam scytyjskich plemion zajął Olbię, chcąc odbudować handlowe powiązania. W [[63 p.n.e.|63 roku p.n.e.]] armia [[Dakowie|Daków]] i [[Dakowie|Getów]] zdobyła i zniszczyła miasto. Liczba ludności spadła do 3 tys. Pod władaniem [[Rzym]]u Olbia powoli się odbudowywała, jednak nigdy nie wróciła do dawnej potęgi. W [[III wiek]]u n.e. została zdobyta przez [[Goci|Gotów]], a w [[370]] n.e. przez [[Hunowie|Hunów]]. |
||
Wykopaliska archeologiczne w Olbii rozpoczęły się w [[1794]] za sprawą akademika P.S. Pallasa. Jednak poważne prace |
Wykopaliska archeologiczne w Olbii rozpoczęły się w [[1794]] za sprawą akademika P.S. Pallasa. Jednak poważne prace prowadził dopiero w [[XIX wiek]]u [[Aleksiej Uwarow|Aleksiej hr. Uwarow]]. Od [[1902]] do [[1926]], z przerwą na lata I wojny światowej, rewolucji i wojny domowej, wykopaliska w Olbii przeprowadzał [[Borys Farmkowski]]. Później badaniami zajmowali się: L. M. Slavina, À. N. Karaseva, Å. I. Levi. Obecnie badania archeologiczne w Olbii prowadzi S. D. Krizicki. |
||
== Zobacz też == |
== Zobacz też == |
||
| Linia 14: | Linia 14: | ||
== Linki zewnętrzne == |
== Linki zewnętrzne == |
||
* |
*[http://www.olbio.org/ Portal poświęcony wykopaliskom w Olbii - historia miasta, archeologia, zdjęcia] {{lang|ru}} |
||
[[Kategoria:Miasta starożytnej Grecji]] |
[[Kategoria:Miasta starożytnej Grecji]] |
||
Wersja z 11:35, 19 lis 2009
Olbia (gr. Óλβια - szczęśliwa) - kolonia grecka leżąca na północnym wybrzeżu Morza Czarnego w pobliżu ujść Bohu i Dniepru, na południe od współczesnego miasta Nikołajewa.
Założona została w pierwszych latach VI wieku p.n.e. przez osadników z Miletu. Stała się dużym ośrodkiem handlu zbożem i rybami. W okresie największego rozkwitu w IV wieku p.n.e. w mieście otoczonym murami żyło do 40 tys. mieszkańców. Olbia bogaciła się głównie na pośrednictwie w handlu ze Scytami. W V wieku p.n.e. Olbię odwiedził prawdopodobnie Herodot, a w 95 n.e. stoicki filozof Dion Chryzostom, który dał szczegółowy opis Olbii w Mowie borystynejskiej. W III wieku p.n.e. miasto zaczyna chylić się ku upadkowi z powodu pojawienia się na scytyjskich stepach Sarmatów, którzy przerwali regularne dostawy zboża, a samo miasto nękali najazdami. W II wieku p.n.e. jakiś odłam scytyjskich plemion zajął Olbię, chcąc odbudować handlowe powiązania. W 63 roku p.n.e. armia Daków i Getów zdobyła i zniszczyła miasto. Liczba ludności spadła do 3 tys. Pod władaniem Rzymu Olbia powoli się odbudowywała, jednak nigdy nie wróciła do dawnej potęgi. W III wieku n.e. została zdobyta przez Gotów, a w 370 n.e. przez Hunów.
Wykopaliska archeologiczne w Olbii rozpoczęły się w 1794 za sprawą akademika P.S. Pallasa. Jednak poważne prace prowadził dopiero w XIX wieku Aleksiej hr. Uwarow. Od 1902 do 1926, z przerwą na lata I wojny światowej, rewolucji i wojny domowej, wykopaliska w Olbii przeprowadzał Borys Farmkowski. Później badaniami zajmowali się: L. M. Slavina, À. N. Karaseva, Å. I. Levi. Obecnie badania archeologiczne w Olbii prowadzi S. D. Krizicki.