Plac Niebiańskiego Spokoju: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
na prośbę Seibuna
Loveless (dyskusja | edycje)
Linia 66: Linia 66:
[[fi:Taivaallisen rauhan aukio]]
[[fi:Taivaallisen rauhan aukio]]
[[sv:Himmelska fridens torg]]
[[sv:Himmelska fridens torg]]
[[ta:டியனன்மென் சதுக்கம்]]
[[ta:தியனன்மென் சதுக்கம்]]
[[tr:Tiananmen Meydanı]]
[[tr:Tiananmen Meydanı]]
[[vi:Quảng trường Thiên An Môn]]
[[vi:Quảng trường Thiên An Môn]]

Wersja z 00:38, 29 lis 2009

Nieprawidłowe parametry: {39|54|12|N|116|23|30|E}

Plac widziany z Bramy Niebiańskiego Spokoju, na pierwszym planie znajduje się pomnik Bohaterów Ludu, a za nim mauzoleum Mao Zedonga

Plac Niebiańskiego Spokoju, plac Tian'anmen[1] (chiń. trad. 天安門廣場, uproszcz. 天安门广场, pinyin Tiān'ānmén Guǎngchǎng) – wielki plac w centrum Pekinu, przed Zakazanym Miastem. Największy publiczny plac na świecie. Samo Tiān'ānmén oznacza Bramę Niebiańskiego Pokoju, położoną na północnym krańcu placu, stanowiącą wejście na teren miasta cesarskiego.

Na rozległym – mierzącym 800 metrów na osi północ-południe i 300 metrów na osi wschód-zachód – placu znajdują się jedynie dwa obiekty: 38-metrowy pomnik Bohaterów Ludu oraz mauzoleum Mao Zedonga. Plac oświetlony jest wysokimi latarniami. Na zachodniej pierzei placu znajduje się Wielka Hala Ludowa, a na wschodniej – Muzeum Narodowe Historii Chin.

Plac i brama powstały w 1417, za panowania cesarza Yongle. W 1651 zostały przebudowane podczas odbudowy ze zniszczeń związanych z najazdem mandżurskim. Za czasów dynastii Ming i Qing Tian'anmen nie był placem miejskim, jako że odbywały się tu ceremonie religijne i parady wojskowe, ogłaszano na nim także dekrety cesarskie i wyniki egzaminów państwowych. Plac miał wówczas kształt litery T, a po jego bokach mieściły się biura cesarskich urzędników. Zniszczone w 1900 roku podczas powstania bokserów w wyniku zbombardowania placu przez wojska cudzoziemskie, zostały usunięte, a plac przyjął formę zbliżoną do dzisiejszej.

W latach 1954-1956 z okazji obchodów dziesięciolecia ChRL plac został powiększony, stając się największym placem na świecie. Wyłożono go wówczas betonowymi płytami i kamiennymi blokami. Znajdujące się po bokach placu budynki zostały wyburzone, a na ich miejsce wybudowano Wielką Halę Ludową, Muzeum Historyczne i Muzeum Rewolucji Chińskiej.

Co roku organizowane są tu obchody święta 1 Maja, aczkolwiek nie urządza się pochodów. Z okazji okrągłych rocznic powstania ChRL 1 października urządza się wielkie parady wojskowe. Do tej pory odbyło się 14 defilad, a ostania została zorganizowana z okazji 60-lecia ChRL.

Plac Tian'anmen jest nieustannie patrolowany przez policję.
Miejsce to znane jest z wielu wydarzeń politycznych. Tutaj 1 października 1949 Mao Zedong proklamował Chińską Republikę Ludową, a w 1966 spotykał się z czerwonogwardzistami. Zbierali się tu także manifestanci z Ruchu Czwartego Maja, a w kwietniu 1976 po śmierci Zhou Enlaia doszło do skierowanych przeciwko bandzie czworga wieców i zamieszek. Jednak do historii przeszły krwawo stłumione protesty z 1989.

Panorama Placu Tian'anmen


Zobacz też

Bibliografia

  • Edward Kajdański: Chiny. Leksykon. Warszawa: Książka i Wiedza, 2005. ISBN 83-05-13407-5.

Linki zewnętrzne

  1. Polska nazwa (egzonim) zalecana przez Komisję Standaryzacji Nazw Geograficznych, stosowana również w niektórych polskich publikacjach. W literaturze polskiej często można spotkać się również z nazwą plac Tian'anmen. Dokładnym tłumaczeniem nazwy chińskiej jest Plac Bramy Niebiańskiego Spokoju.