Katastrofa drogowa pod Żywcem

Katastrofa autobusów koło Żywca

Państwo	Polska
Miejsce	Żywiec
Rodzaj zdarzenia	katastrofa drogowa
Data	15 listopada 1978
Godzina	{{{godzina}}}
Ofiary śmiertelne	{{{ofiary śmiertelne}}}
Położenie na mapie Polski Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|}

{{Katastrofa infobox}} Sugerowane pola (wstaw w kodzie): | opis mapy = | współrzędne = | ofiary śmiertelne = | godzina = Nieznane pola: "czas", "stopni_szer", "szerokość", "wielkość grafiki", "sekund_dł", "pozycja", "opis", "długość", "minut_dł", "minut_szer", "zabici", "stopni_dł" oraz "sekund_szer".

Katastrofa autobusów koło Żywca - tragiczna katastrofa autobusowa, która wydarzyła się dnia 15 listopada 1978 w Wilczym Jarze - wąwozie schodzącym do jeziora Żywieckiego nieopodal Oczkowa. Była to druga największa katastrofa drogowa w powojennej historii Polski - zginęło 30 osób.

Nigdy nie udało się ustalić przyczyn katastrofy. Wiadomo, że tuż po godzinie 4.50 nad ranem dwa autobusy PKS - Autosany H9-03 o numerach rejestracyjnych BAA-020E oraz KX-5579 - wpadły w poślizg, po czym runęły z wysokości 18 m z mostu w Wilczym Jarze, wprost do jeziora Żywieckiego. Śmierć poniosło trzydzieści osób, dziewięć osób udało się uratować.

Autobusami podróżowali górnicy zmierzający do kopalni KWK "Brzeszcze", "KWK "Mysłowice" oraz lędzińskiej KWK "Ziemowit". Zginęło 27 górników, wdowa po zmarłym dwa tygodnie wcześniej w wypadku drogowym górniku kopalni "Brzeszcze" oraz dwóch kierowców.

Dziś, tragedię upamiętnia pamiątkowa tablica, postawiona tuż przy moście. Alfabetyczną listę zabitych otwierają i zamykają kierowcy: prowadzący pierwszy autobus - Józef Adamek - ojciec znanego boksera, Tomasza Adamka i drugi pojazd - Bolesław Zoń. Trzy najmłodsze ofiary miały 18 lat, najstarsza - 48.

W oficjalnym komunikacie Polskiej Agencji Prasowej, w oświadczeniu, pod którym podpisał się prokurator prokuratury wojewódzkiej w Bielsku-Białej, czytamy: „(...) przyczyną katastrof drogowych było niezachowanie przez kierowców prędkości bezpiecznej (poniżej 30 km/godz.) w chwili wjazdu na most i właściwej techniki jazdy, (...) co miało miejsce w szczególnie niekorzystnych warunkach atmosferycznych". W nocy temperatura spadła do minus 6 st. Celsjusza. Świadkowie mówili, że na drogach w pobliżu zbiorników wodnych "tworzyły się białe osady zamarzniętych kropel rosy.”

Źródła

• wyróżnienie katastrofy wśród akcji KPPS
• Ewa Stanek, "Rocznica katastrofy w Wilczym Jarze - Krople rosy zamarzają o świcie", Gazeta Wyborcza wydanie katowickie, nr 265, 14/11/2003, str. 11