Bal w Operze (poemat): Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 57: Linia 57:
{{endspoiler}}
{{endspoiler}}


==Styl i wymowa dzieła==
==Styl i forma poetycka==
Dzieło uznaje się powszechnie za punkt kulminacyjny twórczości Tuwima, który później miał nie pisać już utworów tak wybitnych (choć jest to opinia, a niekoniecznie fakt). Doceniono, iż poeta nie oparł satyry na dydaktycznym pouczeniu, ale na takich środkach jak: inwektywa, wyrazistość przekazu, [[groteska|groteskowy]] opis, [[Absurd (pojęcie)|absurd]]. Inną zaletą utworu jest warstwa leksykalna, w której pojawiają się słowa egzotyczne (egzotyzmy), pseudo[[wulgaryzm]]y, [[język potoczny|potocyzmy]] czy [[makaronizm]]y.
Dzieło uznaje się powszechnie za punkt kulminacyjny twórczości Tuwima, który później miał nie pisać już utworów tak wybitnych (choć jest to opinia, a niekoniecznie fakt). Doceniono, iż poeta nie oparł satyry na dydaktycznym pouczeniu, ale na takich środkach jak: inwektywa, wyrazistość przekazu, [[groteska|groteskowy]] opis, [[Absurd (pojęcie)|absurd]]. Inną zaletą utworu jest warstwa leksykalna, w której pojawiają się słowa egzotyczne (egzotyzmy), pseudo[[wulgaryzm]]y, [[język potoczny|potocyzmy]] czy [[makaronizm]]y.

==Wymowa dzieła==
Interpretacja ''Balu w Operze'' nie jest zgodna wśród ważniejszych krytyków. Rozbieżności dotyczą przede wszystkim wątku głównego dzieła, tytułowego balu, który dzieli badaczy na tych, którzy widzą go w świetle politycznym a tych, którzy upatrują w nim wątków religijnych i metafizycznych. Podczas gdy jedni widzą w katastrofizmie Tuwima zapowiedź kataklizmu jedynie pewnej formacji polityczno-społecznej<ref name="kwiatkowski 176"/>, inni dopatrują się w nim widoczną wizję zagłady całej ludzkości, wręcz "modlitwę o nieistnienie"<ref name="miłosz"/>.


==Recepcja poematu==
==Recepcja poematu==

Wersja z 03:21, 28 mar 2010

Bal w Operze
Ilustracja
Autor

Julian Tuwim

Typ utworu

poemat

Wydanie oryginalne
Język

{{{język}}}

Bal w Operzekatastroficzny poemat Juliana Tuwima, przez wielu krytyków oceniany jako arcydzieło XX-wiecznej literatury polskiej[1] oraz najwybitniejsze ówczesne dzieło satyryczne[2]; napisany w 1936, w całości wydany dopiero w 1982.

Sednem powstania poematu był ostry sprzeciw Tuwima wobec rodzącego się w latach 20. faszyzmu i sanacji, a według Czesława Miłosza także obrzydzenie – zaobserwowanym przez Tuwima – zezwierzęceniem współczesnego mu świata, pogoń władzy za "pieniądzem, seksem i obżarstwem"[1]. Dzieło wywołało w swoim czasie kontrowersje w związku z postawieniem obok siebie treści religijnych, czerpanych z Apokalipsy świętego Jana, oraz licznych wulgaryzmów.

Historia powstania i wydania

Treść

Poemat składa się ze wstępu, który stanowi cytat z Apokalipsy świętego Jana [Ap 18, 4-5] oraz jedenastu rozdziałów, połączonych w dość luźny związek przyczynowo skutkowy i zarys fabuły. Świat przedstawiony rozłożony jest na trzy plany: tytułowy bal, wioskę oraz miasto. Obok scen realistycznych, widocznych zwłaszcza we fragmentach z życia codziennego XX-wiecznej Polski, występują sceny fantastyczne, mityczne wręcz.

Szablon:Spoiler

I –

II –

III –

IV –

V –

VI –

VII –

VIII –

IX –

X –

XI –

Szablon:Endspoiler

Styl i forma poetycka

Dzieło uznaje się powszechnie za punkt kulminacyjny twórczości Tuwima, który później miał nie pisać już utworów tak wybitnych (choć jest to opinia, a niekoniecznie fakt). Doceniono, iż poeta nie oparł satyry na dydaktycznym pouczeniu, ale na takich środkach jak: inwektywa, wyrazistość przekazu, groteskowy opis, absurd. Inną zaletą utworu jest warstwa leksykalna, w której pojawiają się słowa egzotyczne (egzotyzmy), pseudowulgaryzmy, potocyzmy czy makaronizmy.

Wymowa dzieła

Interpretacja Balu w Operze nie jest zgodna wśród ważniejszych krytyków. Rozbieżności dotyczą przede wszystkim wątku głównego dzieła, tytułowego balu, który dzieli badaczy na tych, którzy widzą go w świetle politycznym a tych, którzy upatrują w nim wątków religijnych i metafizycznych. Podczas gdy jedni widzą w katastrofizmie Tuwima zapowiedź kataklizmu jedynie pewnej formacji polityczno-społecznej[2], inni dopatrują się w nim widoczną wizję zagłady całej ludzkości, wręcz "modlitwę o nieistnienie"[1].

Recepcja poematu

  1. a b c Cz. Miłosz, "Bal w Operze". Apokalipsa według Juliana Tuwima
  2. a b Poezja "pierwszego wyrazu". W: Jerzy Kwiatkowski: Dwudziestolecie międzywojenne. Warszawa: PWN, 2001, s. 176. ISBN 83-01-13007-5.

Linki zewnętrzne

Szablon:Literatura stub