Arnold Rüütel: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Romi (dyskusja | edycje)
m HotCat: Szybkie dodanie kategorii "Odznaczeni Orderem Trzech Gwiazd"
VolkovBot (dyskusja | edycje)
m robot dodaje: ca:Arnold Rüütel
Linia 48: Linia 48:
[[ar:أرنولد روتل]]
[[ar:أرنولد روتل]]
[[be-x-old:Арнольд Руўтэль]]
[[be-x-old:Арнольд Руўтэль]]
[[ca:Arnold Rüütel]]
[[cs:Arnold Rüütel]]
[[cs:Arnold Rüütel]]
[[da:Arnold Rüütel]]
[[da:Arnold Rüütel]]

Wersja z 14:33, 5 kwi 2010

Arnold Rüütel
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

10 maja 1928
Sarema

Prezydent Estonii
Okres

od 8 października 2001
do 9 października 2006

Przynależność polityczna

Estoński Związek Ludowy

Poprzednik

Lennart Meri

Następca

Toomas Hendrik Ilves

podpis
Odznaczenia
Order Orła Białego

Arnold Rüütel (ur. 10 maja 1928 na wyspie Sarema) – estoński polityk, prezydent Estonii od 8 października 2001 do 9 października 2006.

Życiorys

Ukończył szkołę rolniczą w Jänedzie, od 1949 pracował w wydziale rolnictwa powiatu Saaremaa. W latach 1955–1957 był nauczycielem w Instytucie Maszyn Rolniczych w Dorpacie. W 1964 został absolwentem Wydziału Nauk Rolnych Estońskiej Akademii Rolniczej. W 1969 objął stanowisko rektora tej uczelni, funkcję tę pełnił przez osiem lat. W 1972 uzyskał stopień kandydata nauk rolnych.

Działał w Komunistycznej Partii Estonii i KPZR, od 1977 sprawował funkcje państwowe. W 1983 wyznaczony został na przewodniczącego Prezydium Rady Najwyższej Estońskiej SRR (odpowiednik lokalnego prezydenta). W marcu 1990, gdy kraj ogłosił suwerenność, urząd ten zamieniono na przewodniczącego Rady Najwyższej Estonii. Na stanowisku tym pozostawał do 1992.

W latach 90. pracę naukową. W 1991 uzyskał stopień naukowy doktora. Jest emerytowanym profesorem Estońskiej Akademii Rolniczej, doktorem Uniwersytetu Bentley College i Uniwersytetu Helsińskiego. Arnold Rüütel był pomysłodawcą utworzenia Związku Bałtyckiego, który skupiałby Litwę, Łotwę i Estonię (zrealizowano to w formie Rady Bałtyckiej). 5 października 1992 przegrał wybory prezydenckie z kandydatem sił niepodległościowych Lennartem Meri.

Od 1994 do 2000 był przewodniczącym stworzonego przez siebie Estońskiego Związku Ludowego. W 1995 wybrano go w skład Riigikogu, którego został wiceprzewodniczącym. 21 września 2001 wybrano go na urząd prezydenta, w ostatniej rundzie głosowania pokonał Toomasa Saviego. Jako głowa państwa opowiadał się za wejściem Estonii do Unii Europejskiej oraz sojuszem z NATO. 23 września 2006 ubiegając się o reelekcję przegrał z Toomasem Hendrikiem Ilvesem[1].

Odznaczony m.in. polskim Orderem Orła Białego (2002).

  1. Ilves defeats Ruutel 174–162. baltictimes.com, 25 września 2006. (ang.).

Źródła