Mieczysław Dębicki (inżynier): Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
N |
uzupełnienie wiadomości |
||
Linia 32: | Linia 32: | ||
Zmarł [[21 czerwca]] [[1977]] roku. |
Zmarł [[21 czerwca]] [[1977]] roku. |
||
Należał do Polskiej Korporacji Akademickiej ''Vigintia'' w Warszawie. |
|||
=== Źródła/Linki zewnętrzne === |
=== Źródła/Linki zewnętrzne === |
||
Linia 38: | Linia 40: | ||
{{DEFAULTSORT:Dębicki, Mieczysław}} |
{{DEFAULTSORT:Dębicki, Mieczysław}} |
||
[[Kategoria:Polscy inżynierowie]] |
[[Kategoria:Polscy inżynierowie]] |
||
[[Kategoria:Polscy korporanci]] |
|||
[[Kategoria:Motoryzacja]] |
[[Kategoria:Motoryzacja]] |
||
[[Kategoria:Urodzeni w 1905]] |
[[Kategoria:Urodzeni w 1905]] |
Wersja z 10:04, 14 kwi 2010
[[Plik:{{{grafika}}}|240x240px|alt={{{alt grafiki}}}|{{{opis grafiki}}}]] {{{opis grafiki}}} | |
Data i miejsce urodzenia |
{{{data urodzenia}}} |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
{{{data śmierci}}} |
Zawód, zajęcie |
inżynier |
Odznaczenia | |
{{{odznaczenia}}} |
Mieczysław Dębicki (ur. 1 stycznia 1905 - zm. 21 czerwca 1977) - polski inżynier i konstruktor samochodów.
Mieczysław Dębicki urodził się 1 stycznia 1905 roku w Warszawie, w rodzinie poety i dziennikarza Zdzisława Dębickiego. Po odzyskaniu niepodległości rozpoczął naukę na Wydziale Mechanicznym Szkoły Morskiej w Tczewie, którą ukończył w 1924 roku. PO szkole zatrudnił się, w celu odbycia praktyki, jako pomocnik okrętowego mechanika i pływał na statkach cywilnych do Ameryki Północnej. Rok później został przyjęty na wydział mechaniczny politechniki warszawskiej, które jednak przerwał w 1928 roku by powrócić na statki handlowe, tym razem we Francuskim Towarzystwie Okrętowym, które prowadziło statki do Afryki i Ameryki Południowej. W latach 1929-32 kontynuował studia mechaniczne, tym razem na Politechnice Lwowskiej, ukończył je z wyróżnieniem.
Po studiach Dębicki pracował jako zastępca kierownika warsztatów samochodowych, następnie przeniósł się do Biura Technicznego fabryki silników lotniczych Škoda. Od 1934 roku aż do wybuchu II wojny światowej pracował w Państwowych Zakładach Inżynierii. W 1936 roku rozpoczął wykłady w Państwowej Szkole Technicznej Lotniczo-Samochodowej.
W okresie wojny zajmował się handlem i produkcją na małą skalę, był także członkiem Armii Krajowej, gdzie odpowiadał za sprawy motoryzacyjne. Po upadku powstania warszawskiego zbiegł z konwoju do obozu.
Po wyzwoleniu pracował w państwowych zakładach, zajmował się ich organizacją. W tym samym czasie zatrudniono go na Politechnice Gdańskiej, gdzie organizował Katedrę Budowy Pojazdów Mechanicznych Wydziału Mechanicznego. W 1946 roku otrzymał zadanie opracowania konstrukcji samochodu ciężarowego. 1 lutego 1947 roku, w oparciu o przedwojenny PZInż 713, powstał Star 20.
W 1960 roku został mianowany profesorem.
Zmarł 21 czerwca 1977 roku.
Należał do Polskiej Korporacji Akademickiej Vigintia w Warszawie.