Michał III Metystes: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m robot poprawia: sv:Mikael III |
→Rządy: lit. |
||
Linia 5: | Linia 5: | ||
Drugi syn cesarza [[Teofil (cesarz bizantyjski)|Teofila]] i cesarzowej [[Teodora (żona cesarza Teofila)|Teodory]]. Koronowany w [[842]] roku, początkowo pozostawał bez rzeczywistego wpływu na sprawy państwowe, ponieważ regencję nad nim sprawowała jego matka [[Teodora (żona cesarza Teofila)|Teodora]]. |
Drugi syn cesarza [[Teofil (cesarz bizantyjski)|Teofila]] i cesarzowej [[Teodora (żona cesarza Teofila)|Teodory]]. Koronowany w [[842]] roku, początkowo pozostawał bez rzeczywistego wpływu na sprawy państwowe, ponieważ regencję nad nim sprawowała jego matka [[Teodora (żona cesarza Teofila)|Teodora]]. |
||
== Rządy == |
== Rządy == |
||
W roku [[856]] Michał wraz ze swoim wujem [[Bardas]]em przeprowadził przewrót pałacowy, w wyniku którego Teodora została wysłana do klasztoru, a Bardas zyskał znaczne wpływy, ostatecznie zostając mianowany współcesarzem w maju [[862]]. W związku z zamiłowaniem Michała do pijatyk i innych rozrywek, to Bardas zajmował się zarządzaniem imperium. Z jego inicjatywy odnowiono uniwersytet w [[Konstantynopol]]u, przyczynił się on do odparcia najazdu [[Rusini|Rusinów]] na [[Konstantynopol]] w roku [[860]]. W [[863]] roku wysłał [[Cyryl i Metody|Cyryla i Metodego]] w misji chrystianizacyjnej na [[Morawy]]; umocnił wpływy Bizancjum na Bałkanach m.in. poprzez chrzest władcy [[Bułgaria|Bułgarii]] w [[864]] roku. Bardas został zamordowany przez kolejnego carskiego faworyta [[Bazyli I Macedończyk| |
W roku [[856]] Michał wraz ze swoim wujem [[Bardas]]em przeprowadził przewrót pałacowy, w wyniku którego Teodora została wysłana do klasztoru, a Bardas zyskał znaczne wpływy, ostatecznie zostając mianowany współcesarzem w maju [[862]]. W związku z zamiłowaniem Michała do pijatyk i innych rozrywek, to Bardas zajmował się zarządzaniem imperium. Z jego inicjatywy odnowiono uniwersytet w [[Konstantynopol]]u, przyczynił się on do odparcia najazdu [[Rusini|Rusinów]] na [[Konstantynopol]] w roku [[860]]. W [[863]] roku wysłał [[Cyryl i Metody|Cyryla i Metodego]] w misji chrystianizacyjnej na [[Morawy]]; umocnił wpływy Bizancjum na Bałkanach m.in. poprzez chrzest władcy [[Bułgaria|Bułgarii]] w [[864]] roku. Bardas został zamordowany przez kolejnego carskiego faworyta [[Bazyli I Macedończyk|Bazylego]] w roku [[866]], podczas przygotowań do odbicia [[Kreta|Krety]] spod panowania [[Arabowie|arabskiego]]. |
||
== Zamach == |
== Zamach == |
Wersja z 11:59, 28 gru 2010
Michał III Metystes (gr. "Pijak") (9 lub 10 stycznia 833 roku w Konstantynopolu — 23 lub 24 września 867 roku, tamże) – cesarz bizantyjski od 842, ostatni z dynastii amoryjskiej.
Młodość
Drugi syn cesarza Teofila i cesarzowej Teodory. Koronowany w 842 roku, początkowo pozostawał bez rzeczywistego wpływu na sprawy państwowe, ponieważ regencję nad nim sprawowała jego matka Teodora.
Rządy
W roku 856 Michał wraz ze swoim wujem Bardasem przeprowadził przewrót pałacowy, w wyniku którego Teodora została wysłana do klasztoru, a Bardas zyskał znaczne wpływy, ostatecznie zostając mianowany współcesarzem w maju 862. W związku z zamiłowaniem Michała do pijatyk i innych rozrywek, to Bardas zajmował się zarządzaniem imperium. Z jego inicjatywy odnowiono uniwersytet w Konstantynopolu, przyczynił się on do odparcia najazdu Rusinów na Konstantynopol w roku 860. W 863 roku wysłał Cyryla i Metodego w misji chrystianizacyjnej na Morawy; umocnił wpływy Bizancjum na Bałkanach m.in. poprzez chrzest władcy Bułgarii w 864 roku. Bardas został zamordowany przez kolejnego carskiego faworyta Bazylego w roku 866, podczas przygotowań do odbicia Krety spod panowania arabskiego.
Zamach
Pijany cesarz został zamordowany w wyniku rewolucji pałacowej we wrześniu 867 roku. Jej efektem był upadek dynastii amoryjskiej, oraz dojście do władzy Bazylego I.
Życie rodzinne
Jego żoną była Eudokia Dekapolitissa, ale nie miał z nią żadnych dzieci.
Bibliografia
- Aleksander Krawczuk Poczet Cesarzy Bizantyjskich wyd. Iskry, Warszawa 2006 ISBN 978-83-244-0025-6
- Benedykt Zientara Historia Powszechna Średniowiecza wyd. TRIO, Warszawa 2006 ISBN 978-83-7436-092-0
- Historia Świata 800-1000-Furia Normanów tekst Stephen G. Hyslop; wyd. Amber Warszawa 1999 ISBN 83-7169-904-2
Szablon:Władca-Cesarz bizantyński
Szablon:Cesarze Bizantyńscy