Państwa centralne

Uczestnicy I wojny światowej

     Państwa centralne

     Ententa

Państwa centralne − istniejący w okresie I wojny światowej sojusz Cesarstwa Niemieckiego, Monarchii Austro-Węgierskiej, Carstwa Bułgarii i imperium osmańskiego. Przeciwnikiem państw centralnych była Ententa.

Nazwa sojuszu pochodzi od centralnego położenia w Europie Niemiec i Austro-Węgier, które były otoczone ze wszystkich stron państwami Ententy. Początkowo to Niemcy i Austro-Węgry dźwigały ciężar wojny.

Przedwojenny sojusz Niemiec i Austro-Węgier, a także Włoch, które go opuściły, nazywał się Trójprzymierzem. Niemcy podpisały układ z Austro-Węgrami w 1879 roku, natomiast układ z Włochami w 1882. Turcja weszła w sojusz z Niemcami 2 sierpnia 1914 roku, zaś Bułgaria 14 października 1915 roku.

Państwa centralne przegrały ostatecznie wojnę, mimo pokonania Rosji i Rumunii. W 1918 roku kolejno zawieszenie broni podpisywały:

• 29 września − Carstwo Bułgarii
• 30 października − imperium osmańskie
• 4 listopada − Austro-Węgry
• 11 listopada − Cesarstwo Niemieckie

Ponieważ Austro-Węgry rozpadły się, osobny traktat podpisano również z Węgrami, uznając je za jedno z państw centralnych.

Traktaty pokojowe z państwami centralnymi:

• 28 czerwca 1919 − z Niemcami w Wersalu (traktat wersalski)
• 10 września 1919 − z Austrią w Saint-Germain-en-Laye (traktat w Saint-Germain)
• 27 listopada 1919 − z Bułgarią w Neuilly-sur-Seine (traktat w Neuilly)
• 4 czerwca 1920 − z Węgrami w pałacu Trianon w Wersalu (traktat w Trianon)
• 10 sierpnia 1920 − z Turcją w Sèvres (traktat w Sèvres)