Kazimierz Popiołek: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
→Główne prace: Bot usuwa zbędny szablon {{stub}} |
dodanie przypisu doktor honoris causa UŚ |
||
Linia 4: | Linia 4: | ||
Był synem [[Franciszek Popiołek|Franciszka Popiołka]]. Ukończył studia na Uniwersytecie Jagiellońskim. Do wybuchu [[II wojna światowa|II wojny światowej]] był nauczycielem w szkołach średnich na [[Górny Śląsk|Śląsku]]. W czasie wojny przebywał w [[Warszawa|Warszawie]], gdzie brał udział w [[Tajne nauczanie|tajnym nauczaniu]]. Był uczestnikiem [[powstanie warszawskie|powstania warszawskiego]], został aresztowany w [[1944]] i następnie przebywał w [[obóz koncentracyjny|obozach koncentracyjnych]] w [[Gross Rosen]] i w [[Litoměřice|Litomierzycach]].<ref>Historia Śląska pd pradziejów do 1945 roku, Katowice 1972, obwoluta</ref> |
Był synem [[Franciszek Popiołek|Franciszka Popiołka]]. Ukończył studia na Uniwersytecie Jagiellońskim. Do wybuchu [[II wojna światowa|II wojny światowej]] był nauczycielem w szkołach średnich na [[Górny Śląsk|Śląsku]]. W czasie wojny przebywał w [[Warszawa|Warszawie]], gdzie brał udział w [[Tajne nauczanie|tajnym nauczaniu]]. Był uczestnikiem [[powstanie warszawskie|powstania warszawskiego]], został aresztowany w [[1944]] i następnie przebywał w [[obóz koncentracyjny|obozach koncentracyjnych]] w [[Gross Rosen]] i w [[Litoměřice|Litomierzycach]].<ref>Historia Śląska pd pradziejów do 1945 roku, Katowice 1972, obwoluta</ref> |
||
Po wojnie był pracownikiem naukowym Instytutu Śląskiego oraz kierownikiem Zakładu Historii Śląska Instytutu Historii [[Polska Akademia Nauk|Polskiej Akademii Nauk]]. Był profesorem Uniwersytetu Wrocławskiego ([[1955]]-[[1964]]), dyrektorem Śląskiego Instytutu Naukowego, a następnie profesorem i prorektorem Uniwersytetu Jagiellońskiego. Współorganizator i pierwszy [[Rektor uniwersytetu|rektor]] [[Uniwersytet Śląski|Uniwersytetu Śląskiego]] ([[1968]]-[[1973]]). [[1 października]] [[1977]] otrzymał promocję [[Doktorzy honoris causa Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach|Doktora honoris causa Uniwersytetu Śląskiego]] . Aula w budynku [[Wydział Nauk Społecznych Uniwersytetu Śląskiego|Wydziału Nauk Społecznych UŚ]] jest nazwana jego imieniem. Kazimierz Popiołek został pochowany na [[Cmentarz przy ul. Francuskiej w Katowicach|na cmentarzu w Katowicach]]. |
Po wojnie był pracownikiem naukowym Instytutu Śląskiego oraz kierownikiem Zakładu Historii Śląska Instytutu Historii [[Polska Akademia Nauk|Polskiej Akademii Nauk]]. Był profesorem Uniwersytetu Wrocławskiego ([[1955]]-[[1964]]), dyrektorem Śląskiego Instytutu Naukowego, a następnie profesorem i prorektorem Uniwersytetu Jagiellońskiego. Współorganizator i pierwszy [[Rektor uniwersytetu|rektor]] [[Uniwersytet Śląski|Uniwersytetu Śląskiego]] ([[1968]]-[[1973]]). [[1 października]] [[1977]] otrzymał promocję [[Doktorzy honoris causa Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach|Doktora honoris causa Uniwersytetu Śląskiego]]<ref>{{cytuj stronę|url= http://www.us.edu.pl/dhc |tytuł= Doktorzy honoris causa Uniwersytetu Śląskiego''|opublikowany=|data=|data dostępu=21 lutego 2011}}</ref>. Aula w budynku [[Wydział Nauk Społecznych Uniwersytetu Śląskiego|Wydziału Nauk Społecznych UŚ]] jest nazwana jego imieniem. Kazimierz Popiołek został pochowany na [[Cmentarz przy ul. Francuskiej w Katowicach|na cmentarzu w Katowicach]]. |
||
== Główne prace == |
== Główne prace == |
Wersja z 13:37, 21 lut 2011
Kazimierz Popiołek (ur. 25 lutego 1903 w Cieszynie, zm. 28 grudnia 1986 w Katowicach) – polski historyk, profesor Uniwersytetu Wrocławskiego, Jagiellońskiego i Śląskiego, badacz dziejów nowożytnych i najnowszych Śląska. W latach 1968-1972 rektor Uniwersytetu Śląskiego[1] [2]
Był synem Franciszka Popiołka. Ukończył studia na Uniwersytecie Jagiellońskim. Do wybuchu II wojny światowej był nauczycielem w szkołach średnich na Śląsku. W czasie wojny przebywał w Warszawie, gdzie brał udział w tajnym nauczaniu. Był uczestnikiem powstania warszawskiego, został aresztowany w 1944 i następnie przebywał w obozach koncentracyjnych w Gross Rosen i w Litomierzycach.[3]
Po wojnie był pracownikiem naukowym Instytutu Śląskiego oraz kierownikiem Zakładu Historii Śląska Instytutu Historii Polskiej Akademii Nauk. Był profesorem Uniwersytetu Wrocławskiego (1955-1964), dyrektorem Śląskiego Instytutu Naukowego, a następnie profesorem i prorektorem Uniwersytetu Jagiellońskiego. Współorganizator i pierwszy rektor Uniwersytetu Śląskiego (1968-1973). 1 października 1977 otrzymał promocję Doktora honoris causa Uniwersytetu Śląskiego[4]. Aula w budynku Wydziału Nauk Społecznych UŚ jest nazwana jego imieniem. Kazimierz Popiołek został pochowany na na cmentarzu w Katowicach.
Główne prace
- Trzecie powstanie śląskie (1946)
- Tragedia Śląska w czasie rewolucji husyckiej (1419-1435), Warszawa 1947
- Śląsk w oczach Gestapo (1948)
- Śląsk w oczach okupanta (1958)
- Górnego Śląska droga do wolności (1967)
- Śląskie dzieje, Warszawa-Kraków PWN 1976
- Historia Śląska od pradziejów do 1945 roku, Śląski Inst. Naukowy 1984 ISBN 83-216-0151-0
- Polskie dzieje Śląska, Instytut Śląski w Opolu 1986
- ↑ był pierwszym rektorem tej uczelni
- ↑ prof. dr hab. Kazimierz Popiołek
- ↑ Historia Śląska pd pradziejów do 1945 roku, Katowice 1972, obwoluta
- ↑ Doktorzy honoris causa Uniwersytetu Śląskiego. [dostęp 21 lutego 2011].