Edward Wittig: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przeglądaj historię interaktywnie
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
← poprzednia edycjanastępna edycja →
Usunięta treść Dodana treść
WizualnieWikikod
Szczebrzeszynski (dyskusja | edycje)
20 789 edycji
MastiBot (dyskusja | edycje)
Boty
3 421 964 edycje
m Bot: Dodanie tytułów do linków w przypisach (patrz FAQ); zmiany kosmetyczne
Linia 5: Linia 5:
Edward Wittig wykształcenie zdobył w [[Wiedeń|Wiedniu]] pod kierunkiem J. Tautenheima ([[1897]]-[[1900]]) oraz w [[École nationale supérieure des beaux-arts|École des Beaux-Arts]] w [[Paryż]]u, w pracowni M. Jouvray. W latach [[1914]]-[[1920]] profesor [[Akademia Sztuk Pięknych w Warszawie|Szkoły Sztuk Pięknych w Warszawie]] oraz [[Politechnika Warszawska|Politechniki Warszawskiej]].
Edward Wittig wykształcenie zdobył w [[Wiedeń|Wiedniu]] pod kierunkiem J. Tautenheima ([[1897]]-[[1900]]) oraz w [[École nationale supérieure des beaux-arts|École des Beaux-Arts]] w [[Paryż]]u, w pracowni M. Jouvray. W latach [[1914]]-[[1920]] profesor [[Akademia Sztuk Pięknych w Warszawie|Szkoły Sztuk Pięknych w Warszawie]] oraz [[Politechnika Warszawska|Politechniki Warszawskiej]].


We wczesnym okresie swoje twórczości tworzył rzeźby symboliczne - wykazujące pewne wpływy [[August Rodin|Auguste Rodina]], widoczne we wrażliwym modelunku powierzchni bryły, z czasem jednak zdecydował się na klarowny układ kompozycji oparty na mocnych kontrastach jasno rozgraniczonych brył. Od [[1910]] roku artysta począł się już programowo skłaniać ku tak zwanemu nowemu [[klasycyzm]]owi, ogólnoeuropejskiej tendencji stanowiącej reakcję na rodinizm w rzeźbie. Swe artystyczne credo zawarł w "Odczycie o rzeźbie" z [[1915]] roku - piętnował tam szerzące się w polskiej sztuce naśladownictwa Rodina i wzywał do nawiązania do tradycji. Jego monumentalny styl cieszył się w dwudziestoleciu międzywojennym wielkim uznaniem. W dziełach Wittiga upatrywano "złotego środka" pomiędzy tradycją akademicką a nowatorskimi, dążącymi do syntezy prądami artystycznymi. W [[1936]] został odznaczony Złotym Wawrzynem Akademickim [[Polska Akademia Literatury|Polskiej Akademii Literatury]] ''za wybitne zasługi dla polskiej sztuki w ogóle''.<ref>Rocznik Polskiej Akademii Literatury, [[Warszawa]] [[1937]], s. 263.</ref>
We wczesnym okresie swoje twórczości tworzył rzeźby symboliczne - wykazujące pewne wpływy [[August Rodin|Auguste Rodina]], widoczne we wrażliwym modelunku powierzchni bryły, z czasem jednak zdecydował się na klarowny układ kompozycji oparty na mocnych kontrastach jasno rozgraniczonych brył. Od [[1910]] roku artysta począł się już programowo skłaniać ku tak zwanemu nowemu [[klasycyzm]]owi, ogólnoeuropejskiej tendencji stanowiącej reakcję na rodinizm w rzeźbie. Swe artystyczne credo zawarł w "Odczycie o rzeźbie" z [[1915]] roku - piętnował tam szerzące się w polskiej sztuce naśladownictwa Rodina i wzywał do nawiązania do tradycji. Jego monumentalny styl cieszył się w dwudziestoleciu międzywojennym wielkim uznaniem. W dziełach Wittiga upatrywano "złotego środka" pomiędzy tradycją akademicką a nowatorskimi, dążącymi do syntezy prądami artystycznymi. W [[1936]] został odznaczony Złotym Wawrzynem Akademickim [[Polska Akademia Literatury|Polskiej Akademii Literatury]] ''za wybitne zasługi dla polskiej sztuki w ogóle''.<ref>Rocznik Polskiej Akademii Literatury, [[Warszawa]] [[1937]], s. 263.</ref>


Został pochowany na warszawskim [[Cmentarz Powązkowski w Warszawie|Cmentarzu Powązkowskim]] (kw. 64, rz. 3).
Został pochowany na warszawskim [[Cmentarz Powązkowski w Warszawie|Cmentarzu Powązkowskim]] (kw. 64, rz. 3).
Linia 13: Linia 13:
* Grupa rzeźbiarska "Walka" (1916)
* Grupa rzeźbiarska "Walka" (1916)
* [[Pomnik Lotnika w Warszawie]] (na Placu Unii Lubelskiej [[1932]], odbudowany na Trasie Łazienkowskiej [[1967]])
* [[Pomnik Lotnika w Warszawie]] (na Placu Unii Lubelskiej [[1932]], odbudowany na Trasie Łazienkowskiej [[1967]])
* Nagrobek Jana Wojsznar-Opielińskiego na Cmentarzu Powązkowskim (1926, kw. 195)<ref>http://sowa.website.pl/cpg/displayimage.php?pos=-1281</ref> (prototyp pomnika PeOWiaka, z wykorzystaniem fragmentu "Walki")
* Nagrobek Jana Wojsznar-Opielińskiego na Cmentarzu Powązkowskim (1926, kw. 195)<ref>[http://sowa.website.pl/cpg/displayimage.php?pos=-1281 Galeria Cmentarza Powązkowskiego w Warszawie - Nagrobek Jana Wojsznar-Opielińskiego (kw. 195)/Nagrobek Jana Wojsznar-Opielińskiego (kw. 195)<!-- Tytuł wygenerowany przez bota -->]</ref> (prototyp pomnika PeOWiaka, z wykorzystaniem fragmentu "Walki")
* [[Pomnik Peowiaka w Warszawie|Pomnik PeOWiaka w Warszawie]] ([[1921]], zniszczony [[1940]], zrekonstruowany w [[1999]])
* [[Pomnik Peowiaka w Warszawie|Pomnik PeOWiaka w Warszawie]] ([[1921]], zniszczony [[1940]], zrekonstruowany w [[1999]])
* [[Pomnik Juliusza Słowackiego w Warszawie]] ([[1932]], przeznaczony dla Lwowa, odsłonięty w [[2001]])
* [[Pomnik Juliusza Słowackiego w Warszawie]] ([[1932]], przeznaczony dla Lwowa, odsłonięty w [[2001]])
Linia 21: Linia 21:
{{Przypisy}}
{{Przypisy}}
{{DEFAULTSORT:Wittig, Edward}}
{{DEFAULTSORT:Wittig, Edward}}

[[Kategoria:Laureaci Złotego Wawrzynu Polskiej Akademii Literatury]]
[[Kategoria:Laureaci Złotego Wawrzynu Polskiej Akademii Literatury]]
[[Kategoria:Urodzeni w 1879]]
[[Kategoria:Urodzeni w 1879]]

Wersja z 00:51, 13 maj 2011

Ewa w Parku Ujazdowskim w Warszawie
Pomnik Lotnika w Warszawie

Edward Wittig (ur. 22 września 1879 r. w Warszawie, zm. 3 marca 1941 r. w Warszawie) – znany polski rzeźbiarz, członek grupy artystycznej "Rytm", wolnomularz.

Edward Wittig wykształcenie zdobył w Wiedniu pod kierunkiem J. Tautenheima (1897-1900) oraz w École des Beaux-Arts w Paryżu, w pracowni M. Jouvray. W latach 1914-1920 profesor Szkoły Sztuk Pięknych w Warszawie oraz Politechniki Warszawskiej.

We wczesnym okresie swoje twórczości tworzył rzeźby symboliczne - wykazujące pewne wpływy Auguste Rodina, widoczne we wrażliwym modelunku powierzchni bryły, z czasem jednak zdecydował się na klarowny układ kompozycji oparty na mocnych kontrastach jasno rozgraniczonych brył. Od 1910 roku artysta począł się już programowo skłaniać ku tak zwanemu nowemu klasycyzmowi, ogólnoeuropejskiej tendencji stanowiącej reakcję na rodinizm w rzeźbie. Swe artystyczne credo zawarł w "Odczycie o rzeźbie" z 1915 roku - piętnował tam szerzące się w polskiej sztuce naśladownictwa Rodina i wzywał do nawiązania do tradycji. Jego monumentalny styl cieszył się w dwudziestoleciu międzywojennym wielkim uznaniem. W dziełach Wittiga upatrywano "złotego środka" pomiędzy tradycją akademicką a nowatorskimi, dążącymi do syntezy prądami artystycznymi. W 1936 został odznaczony Złotym Wawrzynem Akademickim Polskiej Akademii Literatury za wybitne zasługi dla polskiej sztuki w ogóle.[1]

Został pochowany na warszawskim Cmentarzu Powązkowskim (kw. 64, rz. 3).

Najważniejsze prace

  1. ↑ Rocznik Polskiej Akademii Literatury, Warszawa 1937, s. 263.
  2. ↑ Galeria Cmentarza Powązkowskiego w Warszawie - Nagrobek Jana Wojsznar-Opielińskiego (kw. 195)/Nagrobek Jana Wojsznar-Opielińskiego (kw. 195)
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Edward_Wittig&oldid=26447593”