Shenzhou (pojazd kosmiczny): Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m →Budowa: drobne merytoryczne |
m r2.5.4) (Robot usunął ru:Шэньчжоу |
||
Linia 81: | Linia 81: | ||
[[ja:神舟]] |
[[ja:神舟]] |
||
[[pt:Shenzhou]] |
[[pt:Shenzhou]] |
||
[[ru:Шэньчжоу]] |
|||
[[scn:Shenzhou]] |
[[scn:Shenzhou]] |
||
[[sk:Šen-čou]] |
[[sk:Šen-čou]] |
Wersja z 13:38, 19 mar 2012
Shenzhou (wym. szen-czou; pismo chińskie: 神舟, pinyin Shén Zhōu) - seria chińskich pojazdów kosmicznych.
Budowa
Statek jest pod względem konstrukcyjnym zbliżony do rosyjskich (do 1991 r. radzieckich) statków Sojuz TM. Składa się z trzech części: kabiny, przedziału silnikowego i przedziału orbitalnego. Może zabrać na pokład 3 członków załogi. Wynoszenie na orbitę odbywa się przy użyciu rakiet Chang Zheng 2F (Długi Marsz 2F).
Moduł dowodzenia (lądownik) znajduje się w centralnej części statku i może pomieścić maksymalnie trzech astronautów. Kapsuła ma wysokość 2,50 m, średnicę u podstawy 2,52 m i masę 3240 kg. Wnętrze o objętości 6 m3 wyposażone jest w rozkładane fotele, pulpity sterownicze, systemy nawigacji i łączności oraz kontroli środowiska. Na szczycie kapsuły znajduje się właz o średnicy 70 cm. Dwa niewielkie iluminatory o średnicy po 30 cm umożliwiają widok na zewnątrz. U podstawy umieszczona jest osłona termiczna o masie 450 kg chroniąca lądownik podczas hamowania w atmosferze. Lądownik zaopatrzony jest w system spadochronów (spadochron główny ma powierzchnię 1200 m2) oraz 4 rakiet hamujących, które łagodzą uderzenie o grunt podczas lądowania.
Moduł orbitalny znajduje się z przodu modułu dowodzenia. Stanowi go cylindryczna kabina ciśnieniowa o długości 2,80 m, średnicy 2,25 m i masie 1500 kg. Wnętrze o objętości 8 m3 służy astronautom jako dodatkowe pomieszczenie robocze. Widok na zewnątrz umożliwia iluminator o średnicy 48 cm. Właz o średnicy 80 cm może służyć astronautom do wyjścia w otwartą przestrzeń kosmiczną. U podstawy 70 cm właz łączy kabinę z modułem dowodzenia. Moduł zaopatrzony jest w parę paneli ogniw słonecznych o powierzchni 12,2 m2 oraz własne systemy nawigacyjne i napędowe dzięki czemu może kontynuować samodzielny lot bezzałogowy trwający ponad 6 miesięcy. Wyposażenie modułu zmienia się w zależności od celów misji. W dotychczasowych lotach składało się między innymi ze sprzętu zwiadu radioelektronicznego i kamer zwiadowczych. W przyszłości człon orbitalny będzie zaopatrzony w węzeł cumowniczy, dzięki któremu Shenzhou będzie mógł łączyć się z drugim statkiem lub stacją orbitalną. Sam moduł będzie mógł służyć jako ministacja orbitalna lub jako dodatkowy element większej stacji.
Moduł napędowy (serwisowy) umieszczony jest z tyłu kabiny lądownika. Jego długość wynosi 2,94 m, średnica 2,50 m w części centralnej i 2,80 m u podstawy, masa 3000 kg. Zespół napędowy składa się z 4 silników głównych o ciągu 2500 N każdy służących m.in. do wykonania manewru zejścia z orbity oraz z mniejszych silników korekcyjnych (8 po 150 N i 16 po 5 N ciągu każdy). Zbiorniki członu zawierają 1000 kg materiałów pędnych. Znajdują się tu też systemy kontroli środowiska i układy zasilania w energię statku. Para paneli ogniw słonecznych o całkowitej rozpiętości 17 m ma powierzchnię 24,5 m2. Moduł napędowy oddziela się od lądownika podczas powrotu na Ziemię i ulega zniszczeniu w atmosferze.
Dane techniczne
Shenzhou | Cały pojazd | Przedział silnikowy | Kabina załogowa | Przedział orbitalny |
---|---|---|---|---|
Masa całkowita (kg) | 7800 | 3000 | 3200 | 1500 |
Długość (m) | 8,65 | 2,94 | 2,06 | 2,80 |
Średnica (m) | 2,80 | 2,50 | 2,50 | 2,25 |
Loty statków Shenzhou
- Shenzhou 1 - 19 listopada 1999 - bezzałogowy lot testowy
- Shenzhou 2 - 9 stycznia 2001 - żywe zwierzęta na pokładzie
- Shenzhou 3 - 25 marca 2002 - manekin
- Shenzhou 4 - 29 grudnia 2002 - manekin, wykonywanie eksperymentów na pokładzie
- Shenzhou 5 - 15 października 2003 - astronauta Yang Liwei 14 razy okrąża Ziemię
- Shenzhou 6 - 12 października 2005 - załoga Fei Junlong i Nie Haisheng spędza 5 dni w kosmosie
- Shenzhou 7 - 25 września 2008 - 3-osobowa załoga Zhai Zhigang, Liu Boming i Jing Haipeng; pierwszy z nich wyszedł na 22 minuty na zewnątrz statku.
- Shenzhou 8 - 31 października 2011 - lot bezzałogowy, testowanie cumowania do modułu orbitalnego Tiangong-1 umieszczonego na orbicie we wrześniu 2011 r.
Planowane loty
- Shenzhou 9 - lot bezzałogowy lub załogowy, ok. marca-kwietnia 2012 r., połączenie z modułem Tiangong-1.
- Shenzhou 10 - lot załogowy, ok. 2012 r., połączenie z modułem Tiangong-1.
- Shenzhou 11 - lot załogowy, ok. 2013 r., połączenie z modułem Tiangong-2, która zostanie wyniesiona ok. 2013 r.
- Shenzhou 12 - lot załogowy, ok. 2014 r., połączenie z modułem Tiangong-2.
- Shenzhou 13 - lot załogowy, ok. 2015 r., połączenie z modułem Tiangong-3, która zostanie wyniesiona ok. 2015 r.
- Shenzhou 14 - lot załogowy, ok. 2016 r., połączenie z modułem Tiangong-3.