Józef Żyliński: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
data urodzenia |
rozbudowa, uściślenia |
||
| Linia 31: | Linia 31: | ||
|www = |
|www = |
||
}} |
}} |
||
'''Józef |
'''Józef Żyliński''', pseud. "Ziuna", (ur. [[7 grudnia]] [[1920]] w [[Wilno|Wilnie]]) – polski koszykarz i trener koszykówki. Mistrz Polski jako zawodnik i trener. Przez kilkadziesiąt lat związany jako zawodnik, trener i działacz z [[ŁKS Łódź (koszykówka)|ŁKS Łódź]]. |
||
== Koszykarz == |
|||
Był uczniem [[Gimnazjum im. Zygmunta Augusta w Wilnie]]. Już w szkole średniej grał w koszykówkę, m.in. w 1937 zdobył wicemistrzostwo Polski szkół średnich. Bezpośrednio przed II wojną światową grał także w Śmigłym Wilno. Po II wojnie światowej zamieszkał najpierw w Bydgoszczy, od 1947 w Łodzi. Został tam zawodnikiem YMCA Łódź. w barwach tego klubu sięgnął po mistrzostwo Polski w 1948 i wicemistrzostwo w 1949. Od 1950 do 1955 występował w [[ŁKS Łódź]], zdobywając z tym klubem jedyne w historii mistrzostwo Polski seniorów w 1953. |
|||
Karierę sportową rozpoczął w wileńskim Gimnazjum im. [[Zygmunt August|Króla Zygmunta Augusta]]. Po [[II wojna światowa|II wojnie światowej]], osiadł na stałe w [[Łódź|Łodzi]]. Na początku reprezentował barwy [[YMCA Łódź]]. W [[1949]] roku przeszedł do [[ŁKS Łódź (koszykówka)|Łódzkiego Klubu Sportowego]], z którym w cztery lata później zdobył jedyne, jak dotąd mistrzostwo kraju. |
|||
W latach 1947-1953 wystąpił 39 razy w reprezentacji Polski, zdobywając 126 punktów. M.in. wystąpił na [[Mistrzostwa Europy w Koszykówce 1947|mistrzostwach Europy w 1947]], gdzie zdobył dla swojej drużyny 37 punktów, zajmując z nią szóste miejsce. |
|||
== Trener == |
|||
W 1951 został trenerem żeńskiej sekcji [[ŁKS Łódź (koszykówka)|ŁKS Łódź]] seniorek i pracował na tym stanowisku do 1981. Ze swoją drużyną zdobył 16 medali mistrzostw Polski seniorek - 4 złote (1967, 1972, 1973, 194), pięć srebrnych (1966, 1968, 1971, 1975, 1977) i siedem brązowych (1964, 1969, 1976, 1978, 1979, 1980, 1981). Jego zawodniczkami były m.in. [[Teresa Gburczyk]], [[Małgorzata Smoleńska]], [[Zdzisława Pabjańczyk-Ogłozińska]], [[Bożena Storożyńska]], Lucyna Kałużna-Bek. W latach 1984-2004 pracował w sekcji koszykarskiej w swoim klubie i wycofał się z działalności dopiero w 85 urodziny. |
|||
Trenował również juniorki ŁKS, zdobywając z nimi dwukrotnie mistrzostwo Polski (1968, 1969) wicemistrzostwo Polski (1955), brązowy medal mistrzostw Polski (1965). W 1965 poprowadził do wicemistrzostwa Polski szkół średnich reprezentację [[XXI Liceum Ogólnokształcące im. Bolesława Prusa w Łodzi|XXI LO w Łodzi]]. |
|||
Jego żoną była [[Krystyna Paprota-Żylińska]] |
|||
Z reprezentacją Polski juniorek zajął 4 (1965) i 5 (1967) miejsce w mistrzostwach Europy. |
|||
==== Linki zewnętrzne ==== |
|||
* [http://www.lksfans.pl/index.php/news/read/news_id/4084 Biografia na stronie fanów Łódzkiego Klubu Sportowego] |
|||
== Zycie prywatne == |
|||
Jego żoną była koszykarka i siatkarka [[Krystyna Paprota-Żylińska]]. Ukończył studia na Politechnice Łódzkiej i od 1959 pracował w Biurze Studiów i Projektów Przemysłu Włókienniczego. |
|||
== Bibliografia == |
|||
* ''Jubileusz 75 lat łódzkiej koszykówki 1925-2000'', Łódź 2000 |
|||
* Mariusz Goss, Wojciech Filipiak, Bożena Lidia Szmel ''100 lat ŁKS. Dzieje klubu 1908-2008'', wyd. GiA, Katowice 2008 |
|||
{{Reprezentacja Polski w Koszykówce na ME w 1947}} |
{{Reprezentacja Polski w Koszykówce na ME w 1947}} |
||
Wersja z 19:10, 8 wrz 2012
| ŁKS Łódź | |
| Pseudonim |
Ziuna |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Obywatelstwo | |
Józef Żyliński, pseud. "Ziuna", (ur. 7 grudnia 1920 w Wilnie) – polski koszykarz i trener koszykówki. Mistrz Polski jako zawodnik i trener. Przez kilkadziesiąt lat związany jako zawodnik, trener i działacz z ŁKS Łódź.
Koszykarz
Był uczniem Gimnazjum im. Zygmunta Augusta w Wilnie. Już w szkole średniej grał w koszykówkę, m.in. w 1937 zdobył wicemistrzostwo Polski szkół średnich. Bezpośrednio przed II wojną światową grał także w Śmigłym Wilno. Po II wojnie światowej zamieszkał najpierw w Bydgoszczy, od 1947 w Łodzi. Został tam zawodnikiem YMCA Łódź. w barwach tego klubu sięgnął po mistrzostwo Polski w 1948 i wicemistrzostwo w 1949. Od 1950 do 1955 występował w ŁKS Łódź, zdobywając z tym klubem jedyne w historii mistrzostwo Polski seniorów w 1953.
W latach 1947-1953 wystąpił 39 razy w reprezentacji Polski, zdobywając 126 punktów. M.in. wystąpił na mistrzostwach Europy w 1947, gdzie zdobył dla swojej drużyny 37 punktów, zajmując z nią szóste miejsce.
Trener
W 1951 został trenerem żeńskiej sekcji ŁKS Łódź seniorek i pracował na tym stanowisku do 1981. Ze swoją drużyną zdobył 16 medali mistrzostw Polski seniorek - 4 złote (1967, 1972, 1973, 194), pięć srebrnych (1966, 1968, 1971, 1975, 1977) i siedem brązowych (1964, 1969, 1976, 1978, 1979, 1980, 1981). Jego zawodniczkami były m.in. Teresa Gburczyk, Małgorzata Smoleńska, Zdzisława Pabjańczyk-Ogłozińska, Bożena Storożyńska, Lucyna Kałużna-Bek. W latach 1984-2004 pracował w sekcji koszykarskiej w swoim klubie i wycofał się z działalności dopiero w 85 urodziny.
Trenował również juniorki ŁKS, zdobywając z nimi dwukrotnie mistrzostwo Polski (1968, 1969) wicemistrzostwo Polski (1955), brązowy medal mistrzostw Polski (1965). W 1965 poprowadził do wicemistrzostwa Polski szkół średnich reprezentację XXI LO w Łodzi.
Z reprezentacją Polski juniorek zajął 4 (1965) i 5 (1967) miejsce w mistrzostwach Europy.
Zycie prywatne
Jego żoną była koszykarka i siatkarka Krystyna Paprota-Żylińska. Ukończył studia na Politechnice Łódzkiej i od 1959 pracował w Biurze Studiów i Projektów Przemysłu Włókienniczego.
Bibliografia
- Jubileusz 75 lat łódzkiej koszykówki 1925-2000, Łódź 2000
- Mariusz Goss, Wojciech Filipiak, Bożena Lidia Szmel 100 lat ŁKS. Dzieje klubu 1908-2008, wyd. GiA, Katowice 2008
