Michał III Metystes: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m Robot dodał diq:III. Mikhail |
m r2.7.2) (Robot poprawił diq:Mikhael III |
||
Linia 48: | Linia 48: | ||
[[cs:Michael III.]] |
[[cs:Michael III.]] |
||
[[de:Michael III. (Byzanz)]] |
[[de:Michael III. (Byzanz)]] |
||
[[diq:III. Mikhail]] |
|||
[[el:Μιχαήλ Γ΄]] |
[[el:Μιχαήλ Γ΄]] |
||
[[en:Michael III]] |
[[en:Michael III]] |
||
Linia 79: | Linia 78: | ||
[[tr:III. Mikhail]] |
[[tr:III. Mikhail]] |
||
[[uk:Михаїл III (візантійський імператор)]] |
[[uk:Михаїл III (візантійський імператор)]] |
||
[[diq:Mikhael III]] |
|||
[[zh:米海尔三世]] |
[[zh:米海尔三世]] |
Wersja z 18:22, 8 lis 2012
Szablon:Cesarz bizantyński infobox Michał III Metystes (gr. Μιχαήλ Γ΄, Mikhaēl III; 9 lub 10 stycznia 833 roku w Konstantynopolu — 23 lub 24 września 867 roku, tamże) – cesarz bizantyjski od 842, ostatni z dynastii amoryjskiej.
Młodość
Drugi syn cesarza Teofila i cesarzowej Teodory. Koronowany w 842 roku, początkowo pozostawał bez rzeczywistego wpływu na sprawy państwowe, ponieważ regencję nad nim sprawowała jego matka Teodora.
Rządy
W roku 856 Michał wraz ze swoim wujem Bardasem przeprowadził przewrót pałacowy, w wyniku którego Teodora została wysłana do klasztoru, a Bardas zyskał znaczne wpływy, ostatecznie zostając mianowany współcesarzem w maju 862. W związku z zamiłowaniem Michała do pijatyk i innych rozrywek, to Bardas zajmował się zarządzaniem imperium. Z jego inicjatywy odnowiono uniwersytet w Konstantynopolu, przyczynił się on do odparcia najazdu Rusinów na Konstantynopol w roku 860. W 863 roku wysłał Cyryla i Metodego w misji chrystianizacyjnej na Morawy; umocnił wpływy Bizancjum na Bałkanach m.in. poprzez chrzest władcy Bułgarii w 864 roku[1]. Bardas został zamordowany przez kolejnego carskiego faworyta Bazylego w roku 866, podczas przygotowań do odbicia Krety spod panowania arabskiego.
Zamach
Pijany cesarz został zamordowany w wyniku rewolucji pałacowej we wrześniu 867 roku. Jej efektem był upadek dynastii amoryjskiej, oraz dojście do władzy Bazylego I.
Życie rodzinne
Jego żoną była Eudokia Dekapolitissa, ale nie miał z nią żadnych dzieci.
Bibliografia
- Aleksander Krawczuk Poczet Cesarzy Bizantyjskich wyd. Iskry, Warszawa 2006 ISBN 978-83-244-0025-6
- Benedykt Zientara Historia Powszechna Średniowiecza wyd. TRIO, Warszawa 2006 ISBN 978-83-7436-092-0
- Historia Świata 800-1000-Furia Normanów tekst Stephen G. Hyslop; wyd. Amber Warszawa 1999 ISBN 83-7169-904-2
- ↑ data ta nie jest pewna – istnieje dokument mówiący o roku 866 a bułgarska Wikipedia podaje datę 14 września 865
Szablon:Władca-Cesarz bizantyński
Szablon:Cesarze Bizantyńscy