Solid
 |
Ten artykuł od 2012-12 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła, najlepiej w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu. |
Solid (łac. solidus, trwały, całkowity)[1] – złota moneta rzymska (zastąpiła aureus). Wprowadzony został około 308 roku przez cesarza rzymskiego Konstantyna I. Ważył 3,89 grama i odpowiadał 1/72 funta złota. Bito go w cesarstwie rzymskim, a później w kontynuującym jego tradycje cesarstwie bizantyjskim.
Do końca X wieku solid był główną monetą handlową Bizancjum, powszechnie nazywany tam nomisma. Znana też w szerszym obiegu jako bizant, moneta ta należała do najważniejszych środków płatniczych Europy i krajów basenu Morza Śródziemnego do połowy XI wieku. Najpierw zastąpił ją wartościowszy złoty histamenon, a następnie przeprowadzona przez cesarza Aleksego I Komnena reforma monetarna (1092) wprowadziła hyperpyron jako najważniejszą monetę handlową Bizancjum.
Od nazwy solidus wywodzą się liczne późniejsze nazwy pieniądza: sou, soldo, szyling, szeląg. Od nazwy tej pochodzą również słowa oznaczające żołnierza: soldier (ang.)[2], soldado (hiszp.), Soldat (niem.), солдат (ros.)[3].
