Jiaqing

Jiaqing (ur. 13 listopada 1760 w Pekinie, zm. 2 września 1820) - cesarz Chin z dynastii Qing.

Był synem cesarza Qianlonga. Na tron wstąpił po abdykacji ojca w 1796, który jednak aż do swojej śmierci (przez pierwsze trzy lata panowania syna) miał przemożny wpływ na politykę, jako "emerytowany cesarz".

Ukrócił rządy wszechwładnego faworyta Qianlonga, Heshena, i próbował utrzymać świetność Chin, ale za jego czasów gospodarka cesarstwa zaczęła podupadać. Początek jego panowania upłynął pod znakiem walki z powstaniami Białego Lotosu (1796-1805) i Miao (1795-1806). Kolejna rebelia, powstanie Ośmiu Trygramów z 1813, była wymierzona przeciwko niemu osobiście, ale powstańcom nie udało się go zamordować.

Po śmierci Jiaqinga następcą został jego syn Daoguang.

Bibliografia

• encyklopedia britannica (ang.)
• hultengren.com (ang.)
• royalark.net (ang.)
• factual.com (ang.)