Seweryn Gołębiowski

Seweryn Gołębiowski

Data i miejsce urodzenia	8 stycznia 1820 Puławy
Data i miejsce śmierci	20 maja 1854 Dziwoczki k. Żytomierza
Zawód, zajęcie	historyk, biograf

{{Biogram infobox}} Sugerowane pola (wstaw w kodzie): | alt grafiki = Nieznane pola: "imię przy narodzeniu" oraz "podpis".

Seweryn Gołębiowski (ur. 8 stycznia 1820 w Puławach, zm. 20 maja 1854 w Dziwoczkach koło Żytomierza) – historyk, biograf. Był synem Łukasza i Józefy z Pułaskich.

Życiorys

Kształcił się w Warszawie i Lublinie, gdzie ukończył gimnazjum im. Stanisława Staszica w 1837. Studia rozpoczął w Uniwersytecie Petersburskim, jednakże w 1838 został aresztowany (w związku ze sprawą Konarskiego) i zesłany do Permu. Pracował tam nad opanowaniem języków obcych, odbywając jednocześnie służbę w kancelarii gubernatora. W 1843 przeniesiony do Grodna, gdzie przebywał do 1844. Otrzymawszy zwolnienie pracował krótko w majątku A. Zamoyskiego. W latach 1846-1847 przebywał w Odessie i pracował jako nauczyciel domowy. W 1848-1849 był z ojcem w Hrubieszowie. Rok 1850 spędzil w Wilnie, gdzie korzystając ze wskazówek M. Malinowskiego gromadził materiały do historii czasów Zygmuntowskich. Postanowiwszy poświęcić się pracy nad historią przeniósł się do Warszawy, zamieszkał w Pałacu Zamoyskich i zaczął gromadzi materiały o działalności J. Zamoyskiego i S. Żółkiewskiego. Zmarł 20 maja 1854 na gruźlicę w Dziwoczkach koło Żytomierza.

Wybrane publikacje

• Czasy Zygmunta Augusta. Wilno: 1851.brak strony w książce
• Pamiętnik o życiu Łukasza Gołębiowskiego. 1852.brak strony w książce
• Wezwanie na tron króla Henryka. „Biblioteka Warszawska”, 1854. brak numeru strony

Bibliografia

• Girdwoń Michał - Gross Adam, t. VIII. W: Polski Słownik Biograficzny. Wrocław - Kraków - Warszawa: Zakład Narodowy imienia Ossolińskich. Wydawnictwo Polskiej Akademii Nauk, 1959-1960, s. 253.

Linki zewnętrzne

• Wybitni absolwenci I LO im. Stanisława Staszica w Lublinie – Seweryn Gołębiowski. [dostęp 2013-08-02].