Janusz Bielawski

Janusz Bielawski

Data i miejsce urodzenia	15 stycznia 1928 Wielkoryt
Data śmierci	30 marca 2022
Senator V kadencji
Okres	od 19 października 2001 do 18 października 2005
Przynależność polityczna	Sojusz Lewicy Demokratycznej
Odznaczenia

{{Polityk infobox}} Nieoczekiwana grafika: "grafika".

Janusz Stefan Bielawski (ur. 15 stycznia 1928 w Wielkorycie w powiecie Brześć nad Bugiem) – polski lekarz chirurg, polityk, profesor Akademii Medycznej we Wrocławiu (obecnie UM Wrocław, senator IV i V kadencji.

Życiorys

Ukończył gimnazjum i liceum dla dorosłych we Wrocławiu w 1947, następnie studia na Akademii Medycznej we Wrocławiu (1952). Pod koniec studiów podjął pracę w charakterze asystenta na Oddziale Ortopedii Szpitala Wojewódzkiego we Wrocławiu; w latach 1952–1957 był asystentem na Oddziale Chirurgii szpitala w Rudzie Śląskiej. Od 1957 pracował na wrocławskiej Akademii Medycznej, w latach 1957–1972 był kolejno asystentem, starszym asystentem i adiunktem w III Klinice Chirurgii (w 1962 obronił doktorat, w 1971 habilitował się), 1972–1975 adiunktem, 1975–1976 docentem w Klinice Chirurgii Urazowej. Jednocześnie od 1976 zajmował stanowisko ordynatora Oddziału Chirurgii Urazowej i Ortopedii Szpitala im. Jonstona w Lubinie. W 1987 został profesorem nadzwyczajnym nauk medycznych.

Działacz Polskiego Towarzystwa Ortopedycznego i Traumatologicznego, wchodził w skład jego zarządu oraz przewodniczył sekcji osteosyntezy. W latach 1995–1997 był specjalistą wojewódzkim ds. ortopedii i traumatologii w województwie legnickim. Od 1987 przewodniczy zarządowi oddziału regionalnego Polskiego Towarzystwa Lekarskiego Ziemi Lubińskiej. Został odznaczony m.in. Złotym Krzyżem Zasługi. Zorganizował ponadregionalny ośrodek leczenia zapalenia tkanki kostnej. Ogłosił ponad 70 prac naukowych, m.in. Pourazowe zapalenie kości (1982, redaktor), Leczenie otwartych złamań kości długich (1983, redaktor).

W latach 1973–1990 był członkiem PZPR, potem należał do Socjaldemokracji RP, w 1999 został członkiem Sojuszu Lewicy Demokratycznej. Z ramienia tej partii uzyskiwał dwukrotnie mandat senatora – w 1997 z województwa legnickiego, w 2001 z okręgu legnickiego. Brał udział w pracach Komisji Polityki Społecznej i Zdrowia. W 2005 nie ubiegał się o reelekcję.

Życie prywatne

Żonaty, ma dwoje dzieci (syna Piotra i córkę Ewę).

Bibliografia

• Kto jest kim w polskiej medycynie, Wydawnictwo Interpress, Warszawa 1987
• Biogram na stronie Senatu (V kadencja)