Kopalnia galmanu Leonidas w Sławkowie: Różnice pomiędzy wersjami

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przeglądaj historię interaktywnie
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
← poprzednia edycjanastępna edycja →
Usunięta treść Dodana treść
WizualnieWikikod
drobne redakcyjne
drobne techniczne
Linia 1: Linia 1:
''' Kopalnia galmanu "Leonidas"''' – nieistniejąca kopalnia [[galman]]u w [[Sławków|Sławkowie]] ([[Województwo śląskie|woj. śląskie]]). Powstała w 1822 jako kopalnia rządowa w [[Dozorstwo olkusko-siewierskie|dozorstwie olkusko-siewierskim]]. Usytuowana w paśmie gór galmanowych ciągnących się na zachód od Sławkowa w kierunku [[Strzemieszyce Małe|Strzemieszyc Małych]], na wzgórzu [[Gieraska]]. Obszar ten znany był już w XVII w. jako miejsce wydobycia [[Galena|galeny]]. Kopalnia "Leonidas" rozpoczęła działalność jako [[kopalnia głębinowa]]. W 1824 zatrudniała 56 górników i miała 11 szybów. Do 1826 w kopalni wydobyto 31.758 [[Korzec|korcy]] galmanu<ref>N. Gąsiorowaka-Grabowska, ''Z dziejów przemysłu w Królestwie Polskim, 1815–1918'', PWN 1965, s. 341.</ref>. W 1823 pracował w niej [[Józef Cieszkowski]]. W 1829 została zamknięta<ref>H. Łabęcki: ''Górnictwo w Polsce. Opis kopalnictwa i hutnictwa polskiego pod względem technicznym, historyczno-statystycznym i prawnym'', t. I, Warszawa 1841, s. 516.</ref> z powodu wyczerpywania się kruszcu i nieopłacalności dalszych poszukiwań. Głównym powodem była nieumiejętność zejścia z wydobyciem poniżej poziomu wody. [[Hieronim Hilary Łabęcki|H. Łabęcki]] podaje ogólne wydobycie kopalni w latach 1822–1829 jako 30.000 [[Kibel|kibli]] galmanu. Od połowy lat czterdziestych XIX wieku do 1860 kopalnia "Leonidas" eksploatowana była jako [[kopalnia odkrywkowa]] przez radcę stanu hrabiego [[Jan Ciechanowski (przemysłowiec)|Jana Ciechanowskiego]]. Wydobywany w niej galman odwożono do [[huta cynku|hut cynku]] w [[Dąbrowa Górnicza|Dąbrowie Górniczej]] i [[Będzin]]ie. W latach 1884 i 1910 podejmowano nieudane próby ponownego uruchomienia kopalni.
''' Kopalnia galmanu "Leonidas"''' – nieistniejąca kopalnia [[galman]]u w [[Sławków|Sławkowie]] ([[Województwo śląskie|woj. śląskie]]). Powstała w 1822 jako kopalnia rządowa w [[Dozorstwo olkusko-siewierskie|dozorstwie olkusko-siewierskim]]. Usytuowana w paśmie gór galmanowych ciągnących się na zachód od Sławkowa w kierunku [[Strzemieszyce Małe|Strzemieszyc Małych]], na wzgórzu [[Gieraska]]. Obszar ten znany był już w XVII w. jako miejsce wydobycia [[Galena|galeny]]. Kopalnia "Leonidas" rozpoczęła działalność jako [[kopalnia głębinowa]]. W 1824 zatrudniała 56 górników i miała 11 szybów. Do 1826 w kopalni wydobyto 31.758 [[Korzec|korcy]] galmanu<ref>N. Gąsiorowaka-Grabowska, ''Z dziejów przemysłu w Królestwie Polskim, 1815–1918'', PWN 1965, s. 341.</ref>. W 1823 pracował w niej [[Józef Cieszkowski]]. W 1829 została zamknięta<ref>H. Łabęcki: ''Górnictwo w Polsce. Opis kopalnictwa i hutnictwa polskiego pod względem technicznym, historyczno-statystycznym i prawnym'', t. I, Warszawa 1841, s. 516.</ref> z powodu wyczerpywania się kruszcu i nieopłacalności dalszych poszukiwań. Głównym powodem była nieumiejętność zejścia z wydobyciem poniżej poziomu wody. [[Hieronim Hilary Łabęcki|H. Łabęcki]] podaje ogólne wydobycie kopalni w latach 1822–1829 jako 30.000 [[Kibel|kibli]] galmanu. Od połowy lat czterdziestych XIX wieku do 1860 kopalnia "Leonidas" eksploatowana była jako [[kopalnia odkrywkowa]] przez radcę stanu hrabiego [[Jan Ciechanowski (przemysłowiec)|Jana Ciechanowskiego]]. Wydobywany w niej galman odwożono do hut cynku w [[Dąbrowa Górnicza|Dąbrowie Górniczej]] i [[Będzin]]ie. W latach 1884 i 1910 podejmowano nieudane próby ponownego uruchomienia kopalni.


Zgodnie miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego miasta Sławkowa relikty historycznego górnictwa obejmujące szyby kopalni "Leonidas" objęte zostały strefą ochronną. Plan nakazuje utrzymanie stanu ukształtowania terenu. Dopuszcza się wprowadzenie drzew i krzewów wyłącznie w oparciu o projekt mający na celu kompozycyjne podkreślenie zachowanych reliktów górniczych.
Zgodnie miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego miasta Sławkowa relikty historycznego górnictwa obejmujące szyby kopalni "Leonidas" objęte zostały strefą ochronną. Plan nakazuje utrzymanie stanu ukształtowania terenu. Dopuszcza się wprowadzenie drzew i krzewów wyłącznie w oparciu o projekt mający na celu kompozycyjne podkreślenie zachowanych reliktów górniczych.

Wersja z 01:20, 4 mar 2014

Kopalnia galmanu "Leonidas" – nieistniejąca kopalnia galmanu w Sławkowie (woj. śląskie). Powstała w 1822 jako kopalnia rządowa w dozorstwie olkusko-siewierskim. Usytuowana w paśmie gór galmanowych ciągnących się na zachód od Sławkowa w kierunku Strzemieszyc Małych, na wzgórzu Gieraska. Obszar ten znany był już w XVII w. jako miejsce wydobycia galeny. Kopalnia "Leonidas" rozpoczęła działalność jako kopalnia głębinowa. W 1824 zatrudniała 56 górników i miała 11 szybów. Do 1826 w kopalni wydobyto 31.758 korcy galmanu[1]. W 1823 pracował w niej Józef Cieszkowski. W 1829 została zamknięta[2] z powodu wyczerpywania się kruszcu i nieopłacalności dalszych poszukiwań. Głównym powodem była nieumiejętność zejścia z wydobyciem poniżej poziomu wody. H. Łabęcki podaje ogólne wydobycie kopalni w latach 1822–1829 jako 30.000 kibli galmanu. Od połowy lat czterdziestych XIX wieku do 1860 kopalnia "Leonidas" eksploatowana była jako kopalnia odkrywkowa przez radcę stanu hrabiego Jana Ciechanowskiego. Wydobywany w niej galman odwożono do hut cynku w Dąbrowie Górniczej i Będzinie. W latach 1884 i 1910 podejmowano nieudane próby ponownego uruchomienia kopalni.

Zgodnie miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego miasta Sławkowa relikty historycznego górnictwa obejmujące szyby kopalni "Leonidas" objęte zostały strefą ochronną. Plan nakazuje utrzymanie stanu ukształtowania terenu. Dopuszcza się wprowadzenie drzew i krzewów wyłącznie w oparciu o projekt mający na celu kompozycyjne podkreślenie zachowanych reliktów górniczych.

Link zewnętrzny

Obszar ochronny dawnych kopalń "Leonidas" i "Kozioł" na planie zagospodarowania przestrzennego Sławkowa

Zobacz też

  1. ↑ N. Gąsiorowaka-Grabowska, Z dziejów przemysłu w Królestwie Polskim, 1815–1918, PWN 1965, s. 341.
  2. ↑ H. Łabęcki: Górnictwo w Polsce. Opis kopalnictwa i hutnictwa polskiego pod względem technicznym, historyczno-statystycznym i prawnym, t. I, Warszawa 1841, s. 516.

Bibliografia

  1. J. Brzozowski: Czasy rozbiorów i niewoli, w: F. Kiryk (red.), Sławków, Kraków 1965, s. 58-59.
  2. Natalia Gąsiorowska-Grabowska: Z dziejów przemysłu w Królestwie Polskim, 1815-1918, PWN 1965, s. 341.
  3. Katalog zabytków budownictwa przemysłowego w Polsce, t. 3, z. 4, cz. 1, Wrocław 1971, s. 44-45.
  4. H. Łabęcki: Górnictwo w Polsce. Opis kopalnictwa i hutnictwa polskiego pod względem technicznym, historyczno-statystycznym i prawnym, t. I, Warszawa 1841, s. 515–516
Zabytki Sławkowa

Obiekty sakralne
Obiekty zniszczone i nieistniejące

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Kopalnia_galmanu_Leonidas_w_Sławkowie&oldid=38831766”