Unia Demokratów i Niezależnych: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana]

Usunięta treść Dodana treść

Jednokolumnowy

Wersja z 18:14, 1 cze 2014

Unia Demokratów i Niezależnych (fr. Union des démocrates et indépendants, UDI) – francuska federacyjna partia polityczna o profilu centrowym i centroprawicowym założona w 2012.

Po wyborach w 2012 w Zgromadzeniu Narodowym XIV kadencji 26 czerwca została zawiązana blisko trzydziestoosobowa frakcja parlamentarna pod nazwą Unia Demokratów i Niezależnych^[1]. W jej skład weszli głównie deputowani ugrupowań w poprzedniej kadencji współpracujący z rządzącą UMP, zaś na jej czele stanął lider Partii Radykalnej Jean-Louis Borloo. 18 września 2012 ogłosił powołanie nowej federacyjnej partii politycznej pod tożsamą nazwą^[2].

Do nowej formacji przystąpiły:

Partia Radykalna (lider: Jean-Louis Borloo),
Nowe Centrum (lider: Hervé Morin),
Sojusz Centrowy (lider: Jean Arthuis),
Nowoczesna Lewica (lider: Jean-Marie Bockel),
Europejska Siła Demokratyczna^[3] (lider: Jean-Christophe Lagarde),
Territoires en mouvement^[4] (lider: Jean-Christophe Fromantin),
Narodowe Centrum Niezależnych i Chłopów (lider: Gilles Bourdouleix)^[2]^[5].

Na czele tymczasowych władz partii stanął Jean-Louis Borloo. Wiceprezesami zostali Jean Arthuis, Jean-Christophe Fromantin i Chantal Jouanno, przewodniczącym rady krajowej Hervé Morin, a sekretarzami generalnymi Jean-Christophe Lagarde i Laurent Hénart^[6]. Wśród założycieli znaleźli się także m.in. Thierry Cornillet, Charles de Courson, Louis Giscard d'Estaing, Maurice Leroy, Michel Mercier, Dominique Riquet, François Sauvadet, François-Xavier Villain, Rama Yade i inni. Wkrótce po założeniu UDI zasiliło m.in. blisko 30 deputowanych, około 30 senatorów i 5 eurodeputowanych^[5]. Partię publicznie poparli także była przewodnicząca Parlamentu Europejskiego Simone Veil i były prezydent Valéry Giscard d’Estaing^[7].

W kwietniu 2014 z powodów zdrowotnych z funkcji przewodniczącego zrezygnował Jean-Louis Borloo^[8], kierownictwo partii przejął Yves Jégo. W wyborach europejskich z maja 2014 UDI wystartowała w koalicji z Ruchem Demokratycznym, która uzyskała 9,9% głosów i wprowadziła 7 przedstawicieli do europarlamentu VIII kadencji^[9] (w tym 3 reprezentantów unii).

↑ Claude Bartolone élu président de l'Assemblée nationale. ouest-france.fr, 27 czerwca 2012. [dostęp 2012-10-21]. (fr.).
↑ ^a ^b UDI: 5 choses à savoir sur le nouveau parti de Jean-Louis Borloo. lexpress.fr, 18 września 2012. [dostęp 2012-10-21]. (fr.).
↑ Ugrupowanie założone po wyborach parlamentarnych w 2012 przez część działaczy Nowego Centrum.
↑ Ugrupowanie lokalne skupione wokół Jeana-Christophe'a Fromantina.
↑ ^a ^b Les membres fondateurs. parti-udi.fr. [dostęp 2012-10-21]. (fr.).
↑ Borloo jette les fondations de son nouveau parti. partiradical.net, 18 września 2012. [dostęp 2012-10-21]. (fr.).
↑ UDI: Simone Veil, l'invitée-surprise de Borloo. lepoint.fr, 21 października 2012. [dostęp 2012-10-21]. (fr.).
↑ Borloo: "Je n'ai pas toute l'énergie nécessaire pour remplir mes responsabilités". lepoint.ft, 6 kwietnia 2014. [dostęp 5 maja 2014]. (fr.).
↑ Élections européennes 2014. france-politique.fr. [dostęp 2014-06-01]. (fr.).

Linki zewnętrzne

Oficjalna strona partii. [dostęp 2012-10-21]. (fr.).

[1] Claude Bartolone élu président de l'Assemblée nationale. ouest-france.fr, 27 czerwca 2012. [dostęp 2012-10-21]. (fr.).

[18września-2] UDI: 5 choses à savoir sur le nouveau parti de Jean-Louis Borloo. lexpress.fr, 18 września 2012. [dostęp 2012-10-21]. (fr.).

[3] Ugrupowanie założone po wyborach parlamentarnych w 2012 przez część działaczy Nowego Centrum.

[4] Ugrupowanie lokalne skupione wokół Jeana-Christophe'a Fromantina.

[założyciele-5] Les membres fondateurs. parti-udi.fr. [dostęp 2012-10-21]. (fr.).

[6] Borloo jette les fondations de son nouveau parti. partiradical.net, 18 września 2012. [dostęp 2012-10-21]. (fr.).

[7] UDI: Simone Veil, l'invitée-surprise de Borloo. lepoint.fr, 21 października 2012. [dostęp 2012-10-21]. (fr.).

[8] Borloo: "Je n'ai pas toute l'énergie nécessaire pour remplir mes responsabilités". lepoint.ft, 6 kwietnia 2014. [dostęp 5 maja 2014]. (fr.).

[9] Élections européennes 2014. france-politique.fr. [dostęp 2014-06-01]. (fr.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

@@ Linia 14: / Linia 14: @@
 Na czele tymczasowych władz partii stanął Jean-Louis Borloo. Wiceprezesami zostali Jean Arthuis, Jean-Christophe Fromantin i [[Chantal Jouanno]], przewodniczącym rady krajowej Hervé Morin, a sekretarzami generalnymi Jean-Christophe Lagarde i [[Laurent Hénart]]<ref>{{Cytuj stronę|url=http://www.partiradical.net/revue-de-presse/borloo-jette-les-fondations-de-son-nouveau-parti-afp-18-septembre-2012|tytuł=Borloo jette les fondations de son nouveau parti|opublikowany=partiradical.net|data=18 września 2012|data dostępu=2012-10-21|język=fr}}</ref>. Wśród założycieli znaleźli się także m.in. [[Thierry Cornillet]], [[Charles de Courson]], [[Louis Giscard d'Estaing]], [[Maurice Leroy]], [[Michel Mercier]], [[Dominique Riquet]], [[François Sauvadet]], [[François-Xavier Villain]], [[Rama Yade]] i inni. Wkrótce po założeniu UDI zasiliło m.in. blisko 30 deputowanych, około 30 senatorów i 5 eurodeputowanych<ref name="założyciele"/>. Partię publicznie poparli także  była przewodnicząca Parlamentu Europejskiego [[Simone Veil]] i były prezydent [[Valéry Giscard d’Estaing]]<ref>{{Cytuj stronę|url=http://www.lepoint.fr/politique/udi-simone-veil-l-invitee-surprise-de-borloo-21-10-2012-1519377_20.php|tytuł=UDI: Simone Veil, l'invitée-surprise de Borloo|opublikowany=lepoint.fr|data=21 października 2012|data dostępu=2012-10-21|język=fr}}</ref>.
-W kwietniu 2014 z powodów zdrowotnych z funkcji przewodniczącego zrezygnował Jean-Louis Borloo<ref>{{Cytuj stronę|url=http://www.lepoint.fr/politique/exclusif-jean-louis-borloo-demissionne-de-la-presidence-de-l-udi-06-04-2014-1809663_20.php|tytuł=Borloo: "Je n'ai pas toute l'énergie nécessaire pour remplir mes responsabilités"|opublikowany=lepoint.ft|data=6 kwietnia 2014|data dostępu=5 maja 2014|język=fr}}</ref>, kierownictwo partii przejął [[Yves Jégo]].
+W kwietniu 2014 z powodów zdrowotnych z funkcji przewodniczącego zrezygnował Jean-Louis Borloo<ref>{{Cytuj stronę|url=http://www.lepoint.fr/politique/exclusif-jean-louis-borloo-demissionne-de-la-presidence-de-l-udi-06-04-2014-1809663_20.php|tytuł=Borloo: "Je n'ai pas toute l'énergie nécessaire pour remplir mes responsabilités"|opublikowany=lepoint.ft|data=6 kwietnia 2014|data dostępu=5 maja 2014|język=fr}}</ref>, kierownictwo partii przejął [[Yves Jégo]]. W wyborach europejskich z maja 2014 UDI wystartowała w koalicji z [[Ruch Demokratyczny|Ruchem Demokratycznym]], która uzyskała 9,9% głosów i wprowadziła 7 przedstawicieli do europarlamentu VIII kadencji<ref>{{Cytuj stronę|url=http://www.france-politique.fr/elections-europeennes-2014.htm|tytuł=Élections européennes 2014|opublikowany=france-politique.fr|data dostępu=2014-06-01|język=fr}}</ref> (w tym 3 reprezentantów unii).
 {{Przypisy}}