Kronika książąt polskich: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
źródła/przypisy, ort. usunięcie błędu w tytule, dodanie informacji o polskim wydaniu i tłumaczeniu) |
drobne redakcyjne |
||
| Linia 29: | Linia 29: | ||
* Węclewski Z., wstęp do: ''Kronika książąt polskich'', [w:] "Monumenta Poloniae Historica", t. 3, Lwów 1878, s. 423-428. |
* Węclewski Z., wstęp do: ''Kronika książąt polskich'', [w:] "Monumenta Poloniae Historica", t. 3, Lwów 1878, s. 423-428. |
||
== Tłumaczenie == |
|||
* Walkowski Grzegorz Kazimierz, ''Regni Poloniae Documenta rerum gestarum MCCCLXVIII-MCCCLXXXV'', Bydgoszcz-Warszawa 2014-2015, ISBN 978-83-938709-0-5 |
|||
[[Kategoria:Manuskrypty z XIV wieku]] |
[[Kategoria:Manuskrypty z XIV wieku]] |
||
Wersja z 11:55, 11 mar 2015
| Autor | |
|---|---|
| Typ utworu | |
| Wydanie oryginalne | |
| Język |
{{{język}}} |
Kronika książąt polskich (łac. Chronica principum Poloniae) – utwór historiograficzny powstały na Śląsku w latach 1382-1386. Za jego autora uważany jest Piotr z Byczyny, kanonik kolegiaty w Brzegu. Utwór dedykowany jest prawdopodobnym inicjatorom utworzenia dzieła: księciu brzeskiemu Ludwikowi I, jego bratankowi Ruprechtowi I legnickiemu, oraz bratu pierwszego Wacławowi, biskupowi wrocławskiemu.
Kronika składa się z dwóch podstawowych części. Pierwsza opisuje dzieje rodu Piastów i państwa polskiego od czasów najdawniejszych po czasy współczesne autorowi. Druga, stanowiąca odrębną i redagowaną aż do wieku XVI całość (De institucione ecclesiae Wratislaviensis) poświęcona jest historii biskupstwa wrocławskiego, przedstawionej w formie katalogu biskupów.
Źródła
Część kroniki tycząca wydarzeń do ok. 1285 roku oparta jest przede wszystkim na relacji tzw. Kroniki polsko-śląskiej oraz Kroniki polskiej Galla Anonima. Dalsze fragmenty uważane są za w znacznej mierze własny wytwór Piotra z Byczyny, oparty na tradycji ustnej i lekturze dokumentów, książęcych i biskupich. Oprócz wspomianych wyżej dwóch kronik, w dziele brzeskim odnajdujemy ślady wykorzystania kilku innych źródeł, m.in. Kroniki Pulkawy (lub Kroniki Dalimila), Kroniki Kosmasa, kroniki Marcina Polaka, żywotów św. Wojciecha, św. Jadwigi i św. Stanisława, Wiersza lubiąskiego, Księgi henrykowskiej, Rocznika krzeszowskiego, Nagrobków książąt śląskich. Druga część kroniki oparta jest na dwóch katalogach biskupich, lubiąskim i henrykowskim.
Bibliografia
- Dąbrowski Jan, Dawne dziejopisarstwo polskie (do roku 1480), Wrocław 1964.
- Heck Roman, Kronika książąt polskich - metoda prezentacji dziejów, [w:] Dawna historiografia śląska. Materiały z sesji naukowej odbytej w Brzegu w dniach 26-27 listopada 1977 r., red. Krystyna Gajda, Opole 1980.
- Węclewski Z., wstęp do: Kronika książąt polskich, [w:] "Monumenta Poloniae Historica", t. 3, Lwów 1878, s. 423-428.
Tłumaczenie
- Walkowski Grzegorz Kazimierz, Regni Poloniae Documenta rerum gestarum MCCCLXVIII-MCCCLXXXV, Bydgoszcz-Warszawa 2014-2015, ISBN 978-83-938709-0-5