Roger Casement: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
+linki wewn., -szablon |
|||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{Dopracować|linki}} |
|||
[[Plik:Sir Roger Casement (6188264610).jpg|185px|thumb|Roger Casement]] |
[[Plik:Sir Roger Casement (6188264610).jpg|185px|thumb|Roger Casement]] |
||
'''Roger David Casement''', [[język irlandzki|irl.]] Ruairí Dáithí Mac Easmainn, (ur. 1 września 1864 w |
'''Roger David Casement''', [[język irlandzki|irl.]] Ruairí Dáithí Mac Easmainn, (ur. 1 września 1864 w [[Sandycove]], dzielnicy [[Dublin|Dublina]], zm. 3 sierpnia 1916 w [[Londyn|Londynie]]) – [[Irlandia|irlandzki]] [[polityk]], [[patriota]], [[dyplomata]] [[Wielka Brytania|Wielkiej Brytanii]], [[poeta]] i działacz narodowy. |
||
== Życiorys == |
== Życiorys == |
||
Od 1892 do 1911 pracował w służbach konsularnych Wielkiej Brytanii. Składał raporty o skandalicznym traktowaniu Murzynów w [[Wolne Państwo Kongo|Wolnym Państwie Kongo]] i Indian w Brazylii, za co przyznano mu szlachectwo. Mimo tych zasług dla Wielkiej Brytanii jego uczucie wobec patriotyzmu irlandzkiego wzrastało przeważnie za sprawą oporu prowincji [[Ulster]]. W 1914 wyjechał do Ameryki. Tuż po wybuchu I wojny światowej pojechał z Nowego Jorku do Berlina w celu zaskarbienia niemieckiego poparcia dla planów niepodległej Irlandii. 18 miesięcy zajęły mu próby utworzenia "wolnej irlandzkiej brygady", która miała składać się z jeńców wojennych, przetrzymywanych w Niemczech. 21 kwietnia 1916 na pokładzie niemieckiego okrętu wojennego przypłynął do Irlandii. Po wylądowaniu w pobliżu Tralee i - według Alana Palmera - ''najwyraźniej żywił nadzieję na powstrzymanie mającej wybuchnąć za dwa dni rebelii''<ref>Alan Palmer, ''Kto jest kim w polityce. Świat od roku 1860'', Wydawnictwo Magnum, Warszawa, 1998, przeł. Wiesław Horabik, Tadeusz Szafrański, s. 83</ref>. Wynikało to z tego, iż zdawał sobie sprawę o niemożliwości udzielenia wsparcia militarnego przez Niemców tzw. |
Od 1892 do 1911 pracował w służbach konsularnych Wielkiej Brytanii. Składał raporty o skandalicznym traktowaniu Murzynów w [[Wolne Państwo Kongo|Wolnym Państwie Kongo]] i [[Indianie|Indian]] w [[Brazylia|Brazylii]], za co przyznano mu [[szlachectwo]]. Mimo tych zasług dla Wielkiej Brytanii jego uczucie wobec patriotyzmu irlandzkiego wzrastało przeważnie za sprawą oporu prowincji [[Ulster]]. W 1914 wyjechał do [[Stany Zjednoczone|Ameryki]]. Tuż po wybuchu [[I wojna światowa|I wojny światowej[[ pojechał z [[Nowy Jork|Nowego Jorku]] do [[Berlin|Berlina]] w celu zaskarbienia [[Niemcy|niemieckiego]] poparcia dla planów niepodległej Irlandii. 18 miesięcy zajęły mu próby utworzenia "wolnej irlandzkiej brygady", która miała składać się z jeńców wojennych, przetrzymywanych w Niemczech. 21 kwietnia 1916 na pokładzie niemieckiego okrętu wojennego przypłynął do Irlandii. Po wylądowaniu w pobliżu [[Tralee]] i - według Alana Palmera - ''najwyraźniej żywił nadzieję na powstrzymanie mającej wybuchnąć za dwa dni rebelii''<ref>Alan Palmer, ''Kto jest kim w polityce. Świat od roku 1860'', Wydawnictwo Magnum, Warszawa, 1998, przeł. Wiesław Horabik, Tadeusz Szafrański, s. 83</ref>. Wynikało to z tego, iż zdawał sobie sprawę o niemożliwości udzielenia wsparcia militarnego przez Niemców tzw. [[powstanie wielkanocne|Powstaniu Wielkanocnemu]] w aktualnym etapie I wojny światowej. Kilka godzin po zejściu na ląd aresztowano go. Uznany za winnego na procesie o zdradę stanu, został skazany na karę śmierci i powieszony. Wcześniej wywiad Wielkiej Brytanii dążył do zdyskredytowania go, rozsyłając wśród przeciwników ukarania go szubienicą tzw. ''Czarne pamiętniki'', w których przedstawiony był rzekomy [[homoseksualizm|homoseksualizm]] Casementa i jego fantazje erotyczne<ref>Alan Palmer, ''Kto jest kim w polityce. Świat od roku 1860'', Wydawnictwo Magnum, Warszawa, 1998, przeł. Wiesław Horabik, Tadeusz Szafrański, s. 84</ref>. |
||
{{Przypisy}} |
{{Przypisy}} |
||
Wersja z 12:18, 5 lis 2016
.jpg)
Roger David Casement, irl. Ruairí Dáithí Mac Easmainn, (ur. 1 września 1864 w Sandycove, dzielnicy Dublina, zm. 3 sierpnia 1916 w Londynie) – irlandzki polityk, patriota, dyplomata Wielkiej Brytanii, poeta i działacz narodowy.
Życiorys
Od 1892 do 1911 pracował w służbach konsularnych Wielkiej Brytanii. Składał raporty o skandalicznym traktowaniu Murzynów w Wolnym Państwie Kongo i Indian w Brazylii, za co przyznano mu szlachectwo. Mimo tych zasług dla Wielkiej Brytanii jego uczucie wobec patriotyzmu irlandzkiego wzrastało przeważnie za sprawą oporu prowincji Ulster. W 1914 wyjechał do Ameryki. Tuż po wybuchu [[I wojna światowa|I wojny światowej[[ pojechał z Nowego Jorku do Berlina w celu zaskarbienia niemieckiego poparcia dla planów niepodległej Irlandii. 18 miesięcy zajęły mu próby utworzenia "wolnej irlandzkiej brygady", która miała składać się z jeńców wojennych, przetrzymywanych w Niemczech. 21 kwietnia 1916 na pokładzie niemieckiego okrętu wojennego przypłynął do Irlandii. Po wylądowaniu w pobliżu Tralee i - według Alana Palmera - najwyraźniej żywił nadzieję na powstrzymanie mającej wybuchnąć za dwa dni rebelii[1]. Wynikało to z tego, iż zdawał sobie sprawę o niemożliwości udzielenia wsparcia militarnego przez Niemców tzw. Powstaniu Wielkanocnemu w aktualnym etapie I wojny światowej. Kilka godzin po zejściu na ląd aresztowano go. Uznany za winnego na procesie o zdradę stanu, został skazany na karę śmierci i powieszony. Wcześniej wywiad Wielkiej Brytanii dążył do zdyskredytowania go, rozsyłając wśród przeciwników ukarania go szubienicą tzw. Czarne pamiętniki, w których przedstawiony był rzekomy homoseksualizm Casementa i jego fantazje erotyczne[2].
Bibliografia
- B. Inglis, Roger Casement, 1973
- R. Kee, The Green Flag, 1972
- Alan Palmer, Kto jest kim w polityce. Świat od roku 1860, Wydawnictwo Magnum, Warszawa, 1998, przeł. Wiesław Horabik, Tadeusz Szafrański, s. 82-83.