Walentin Falin: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
poszerzenie, źródła/przypisy |
m zamieniam magiczny ISBN na szablon |
||
Linia 9: | Linia 9: | ||
Po 1991 osiedlił się w [[Niemcy|Niemczech]], gdzie na zaproszenie [[Egon Bahr|Egona Bahra]] wykładał w Instytucie Polityki Bezpieczeństwa i Badań nad Pokojem przy Uniwersytecie w Hamburgu ([[język niemiecki|niem.]] ''Institut für Friedensforschung und Sicherheitspolitik''). W 2000 powrócił do Rosji, podejmując pracę wykładowcy w MGIMO. |
Po 1991 osiedlił się w [[Niemcy|Niemczech]], gdzie na zaproszenie [[Egon Bahr|Egona Bahra]] wykładał w Instytucie Polityki Bezpieczeństwa i Badań nad Pokojem przy Uniwersytecie w Hamburgu ([[język niemiecki|niem.]] ''Institut für Friedensforschung und Sicherheitspolitik''). W 2000 powrócił do Rosji, podejmując pracę wykładowcy w MGIMO. |
||
Opublikował wspomnienia zatytułowane ''Без скидок на обстоятельства. Политические воспоминания'' (Moskwa 1999, ISBN |
Opublikował wspomnienia zatytułowane ''Без скидок на обстоятельства. Политические воспоминания'' (Moskwa 1999, {{ISBN|5-250-02673-7}}). |
||
== Odznaczenia == |
== Odznaczenia == |
Wersja z 21:02, 30 lis 2016
Walentin Falin, ros. Baлeнтин Mиxaйлoвич Фaлин (ur. 3 kwietnia 1926 w Leningradzie) – sowiecki dyplomata i wykładowca, ambasador ZSRR w RFN (1971–1978).
Życiorys
W 1950 ukończył studia w Moskiewskim Państwowym Instytucie Stosunków Międzynarodowych (ros. MGIMO), po czym podjął pracę w Ministerstwie Spraw Zagranicznych ZSRR. W latach 1971–1978 sprawował funkcję ambasadora ZSRR w RFN. Po powrocie do kraju był m.in. deputowanym do Rady Najwyższej ZSRR, dyrektorem Agencji Prasowej „Nowosti” (1986–1988) oraz przewodniczącym Wydziału Międzynarodowego KC KPZR (1989–1991)[1].
W 1982 z uwagi na jego ocenę radzieckiej polityki w sprawie radzieckiej interwencji w Afganistanie oraz stosunków z Polską doszło do konfliktu z ówczesnym sekretarzem generalnym KPZR Jurijem Andropowem. W czerwcu 1986 na spotkaniu kierownictwa partii z szefami mediów nie wahał się powiedzieć prawdy o nie tylko o Stalinie, ale także o ideologii i praktyce stalinizmu, co nie było dobrze widziane nawet w czasach Gorbaczowa[1].
Po 1991 osiedlił się w Niemczech, gdzie na zaproszenie Egona Bahra wykładał w Instytucie Polityki Bezpieczeństwa i Badań nad Pokojem przy Uniwersytecie w Hamburgu (niem. Institut für Friedensforschung und Sicherheitspolitik). W 2000 powrócił do Rosji, podejmując pracę wykładowcy w MGIMO.
Opublikował wspomnienia zatytułowane Без скидок на обстоятельства. Политические воспоминания (Moskwa 1999, ISBN 5-250-02673-7).
Odznaczenia
- Order Rewolucji Październikowej
- Order Czerwonego Sztandaru Pracy (trzykrotnie)
- Order Przyjaźni Narodów
i medale.
- ↑ a b Фалин Валентин Михайлович. Международный объединенный биографический центр. [dostęp 2016-07-03]. (ros.).
Bibliografia
- Noty biograficzne ambasadorów ZSRR w Niemczech (ros.)
- Фалин Валентин Михайлович. Международный объединенный биографический центр. [dostęp 2016-07-03]. (ros.).