Kujawiak (taniec): Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja przejrzana] |
m Wycofano edycje użytkownika 89.69.3.12 (dyskusja). Autor przywróconej wersji to Michał Sobkowski. |
|||
| Linia 10: | Linia 10: | ||
Najstarsze opracowanie kujawiaka pochodzi z ok. 1830. Znane są opracowania m.in [[Henryk Wieniawski|Henryka Wieniawskiego]]. Muzyka w kujawiaku jest liryczna i nastrojowa, często w tonacji minorowej. |
Najstarsze opracowanie kujawiaka pochodzi z ok. 1830. Znane są opracowania m.in [[Henryk Wieniawski|Henryka Wieniawskiego]]. Muzyka w kujawiaku jest liryczna i nastrojowa, często w tonacji minorowej. |
||
Niektórzy mówią, że melodia tego tańca odzwierciedla kujawski krajobraz – szeroki i spokojny. Ruchy taneczne są |
Niektórzy mówią, że melodia tego tańca odzwierciedla kujawski krajobraz – szeroki i spokojny. Ruchy taneczne są wolne, posuwiste, pary spokojnie się obracają i lekko kołyszą. |
||
Taniec ten powstał z piosenek kościelnych. |
|||
== Zobacz też == |
== Zobacz też == |
||
Wersja z 20:02, 10 sty 2017
Kujawiak – polski taniec ludowy, pochodzący z Kujaw. Wywodzi się z kujawskich obrzędów weselnych.
Charakterystyka
Jest tańcem spokojnym w metrum 3/4[1]. Polega na chodzie w rytmie ćwierćnut na lekko ugiętych nogach. Nastrojowa, liryczna melodia nadaje mu zalotny charakter. Kroki taneczne oparte są głównie na łagodnym chodzie i obrotach, jedynie muzyczne akcenty na koniec frazy podkreślane są przez mocniejsze przytupywania.
Podstawowe kroki w kujawiaku to: równy, z dołu, z góry, trójkrok chodzony (w jednym takcie wykonuje się trzy kroki taneczne). Figury Kujawiaka to: śpiący, od się-do się (odsibka), kolebany i 4 kierunki wirowania.
Historia
Jego nazwa po raz pierwszy pojawiła się w 1827 roku. Ludowe nazwy tego tańca, to śpiący i kolebany. Najstarsze opracowanie kujawiaka pochodzi z ok. 1830. Znane są opracowania m.in Henryka Wieniawskiego. Muzyka w kujawiaku jest liryczna i nastrojowa, często w tonacji minorowej.
Niektórzy mówią, że melodia tego tańca odzwierciedla kujawski krajobraz – szeroki i spokojny. Ruchy taneczne są wolne, posuwiste, pary spokojnie się obracają i lekko kołyszą.
Zobacz też
- ↑ Słownik muzyki, red. W. Marchwica, Wydawnictwo Zielona Sowa, Kraków 2006, ISBN 83-7435-239-6; ISBN 978-83-7435-239-0.