Lancelot Holland: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Paweł Ziemian BOT (dyskusja | edycje)
m zamieniam magiczny ISBN na szablon
m MalarzBOT: poprawiam link tożsamy z tekstem linka
Linia 22: Linia 22:
|commons =
|commons =
}}
}}
'''Lancelot Ernest Holland''' [[Order Łaźni|CB]] (ur. [[13 września]] [[1887]] w [[Middleton Cheney]], zm. [[24 maja]] [[1941]]) – brytyjski wojskowy, wiceadmirał [[Royal Navy]], uczestnik [[II wojna światowa|II wojny światowej]], zginął na pokładzie krążownika liniowego [[HMS Hood (1920)|"Hood"]] podczas [[operacja przeciw pancernikowi Bismarck#Bitwa z Cieśninie Duńskiej|bitwy w Cieśninie Duńskiej]].
'''Lancelot Ernest Holland''' [[Order Łaźni|CB]] (ur. [[13 września]] [[1887]] w [[Middleton Cheney]], zm. [[24 maja]] [[1941]]) – brytyjski wojskowy, wiceadmirał [[Royal Navy]], uczestnik [[II wojna światowa|II wojny światowej]], zginął na pokładzie krążownika liniowego "[[HMS Hood (1920)|Hood]]" podczas [[Operacja przeciw pancernikowi Bismarck#Bitwa z Cieśninie Duńskiej|bitwy w Cieśninie Duńskiej]].


== Życiorys ==
== Życiorys ==
Lancelot Holland wstąpił do Royal Navy w 1902 roku. W latach 1903–1905 służył na [[Daleki Wschód|Dalekim Wschodzie]]. Następnie ukończył kurs artyleryjski w szkole [[HMS Excellent]] i przez pewien czas pozostał tam jako wykładowca. Promocję do stopnia [[komandor]]a (''Captain'') uzyskał w 1926 roku. W latach 1929–1931 dowodził krążownikiem [[HMS Hawkins (1919)|"Hawkins"]], okrętem flagowym 2. Dywizjonu Krążowników. W latach 1931–1932 był szefem brytyjskiej misji morskiej w Grecji. Został wówczas odznaczony [[Order Zbawiciela|Orderem Zbawiciela III klasy]].
Lancelot Holland wstąpił do Royal Navy w 1902 roku. W latach 1903–1905 służył na [[Daleki Wschód|Dalekim Wschodzie]]. Następnie ukończył kurs artyleryjski w szkole [[HMS Excellent]] i przez pewien czas pozostał tam jako wykładowca. Promocję do stopnia [[komandor]]a (''Captain'') uzyskał w 1926 roku. W latach 1929–1931 dowodził krążownikiem "[[HMS Hawkins (1919)|Hawkins]]", okrętem flagowym 2. Dywizjonu Krążowników. W latach 1931–1932 był szefem brytyjskiej misji morskiej w Grecji. Został wówczas odznaczony [[Order Zbawiciela|Orderem Zbawiciela III klasy]].


Po powrocie do Wielkiej Brytanii dowodził pancernikiem [[HMS Revenge (1916)|"Revenge"]], koszarami Royal Navy w [[Portsmouth]], był morskim adiutantem króla oraz asystentem szefa sztabu morskiego [[Admiralicja brytyjska|Admiralicji]]. W 1936 roku awansował do stopnia [[komodor]]a (''Commodore''), w styczniu 1938 roku [[kontradmirał]]a (''Rear-Admiral'') i objął dowodzenie 2. Eskadrą Pancerników z pokładu [[HMS Resolution (1916)|HMS "Resolution"]]. Od sierpnia 1939 do połowy 1940 roku był przedstawicielem Admiralicji w Ministerstwie Lotnictwa. Pomiędzy lipcem a listopadem 1940 roku dowodził 7. Dywizjonem Krążowników w ramach [[Force H]], między innymi podczas [[operacja Collar (konwój)|operacji Collar]] i [[bitwa koło przylądka Spartivento|bitwy koło przylądka Spartivento]]. Na przełomie 1940 i 1941 roku awansował do stopnia [[wiceadmirał]]a (''Vice-Admiral'').
Po powrocie do Wielkiej Brytanii dowodził pancernikiem "[[HMS Revenge (1916)|Revenge]]", koszarami Royal Navy w [[Portsmouth]], był morskim adiutantem króla oraz asystentem szefa sztabu morskiego [[Admiralicja brytyjska|Admiralicji]]. W 1936 roku awansował do stopnia [[komodor]]a (''Commodore''), w styczniu 1938 roku [[kontradmirał]]a (''Rear-Admiral'') i objął dowodzenie 2. Eskadrą Pancerników z pokładu [[HMS Resolution (1916)|HMS "Resolution]]". Od sierpnia 1939 do połowy 1940 roku był przedstawicielem Admiralicji w Ministerstwie Lotnictwa. Pomiędzy lipcem a listopadem 1940 roku dowodził 7. Dywizjonem Krążowników w ramach [[Force H]], między innymi podczas [[Operacja Collar (konwój)|operacji Collar]] i [[Bitwa koło przylądka Spartivento|bitwy koło przylądka Spartivento]]. Na przełomie 1940 i 1941 roku awansował do stopnia [[wiceadmirał]]a (''Vice-Admiral'').


Przez krótki okres 1941 roku dowodził 1. Eskadrą Pancerników, 12 maja tegoż roku objął stanowisko dowódcy Eskadry Krążowników Liniowych i zastępcy dowódcy [[Home Fleet]], z "Hoodem" jako okrętem flagowym. 24 maja, w bitwie w Cieśninie Duńskiej z niemieckim pancernikiem [[Bismarck (1940)|"Bismarck"]] i ciężkim krążownikiem [[Prinz Eugen|"Prinz Eugen"]] zginął w eksplozji swojego okrętu razem z jego dowódcą, komandorem [[Ralph Kerr|Kerrem]] oraz 1413 dalszymi członkami załogi. Pośmiertnie został [[Mentioned in Despatches|wymieniony w sprawozdaniu]].
Przez krótki okres 1941 roku dowodził 1. Eskadrą Pancerników, 12 maja tegoż roku objął stanowisko dowódcy Eskadry Krążowników Liniowych i zastępcy dowódcy [[Home Fleet]], z "Hoodem" jako okrętem flagowym. 24 maja, w bitwie w Cieśninie Duńskiej z niemieckim pancernikiem "[[Bismarck (1940)|Bismarck]]" i ciężkim krążownikiem "[[Prinz Eugen]]" zginął w eksplozji swojego okrętu razem z jego dowódcą, komandorem [[Ralph Kerr|Kerrem]] oraz 1413 dalszymi członkami załogi. Pośmiertnie został [[Mentioned in Despatches|wymieniony w sprawozdaniu]].


== Bibliografia ==
== Bibliografia ==

Wersja z 10:17, 6 sty 2018

Lancelot Ernest Holland
Ilustracja
Vice-Admiral Vice-Admiral
Data i miejsce urodzenia

13 września 1887
Middleton Cheney

Data i miejsce śmierci

24 maja 1941
Cieśnina Duńska

Przebieg służby
Lata służby

1902–1941

Siły zbrojne

Royal Navy

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
II wojna światowa

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Łaźni (Wielka Brytania) Komandor Orderu Zbawiciela (Grecja)

Lancelot Ernest Holland CB (ur. 13 września 1887 w Middleton Cheney, zm. 24 maja 1941) – brytyjski wojskowy, wiceadmirał Royal Navy, uczestnik II wojny światowej, zginął na pokładzie krążownika liniowego "Hood" podczas bitwy w Cieśninie Duńskiej.

Życiorys

Lancelot Holland wstąpił do Royal Navy w 1902 roku. W latach 1903–1905 służył na Dalekim Wschodzie. Następnie ukończył kurs artyleryjski w szkole HMS Excellent i przez pewien czas pozostał tam jako wykładowca. Promocję do stopnia komandora (Captain) uzyskał w 1926 roku. W latach 1929–1931 dowodził krążownikiem "Hawkins", okrętem flagowym 2. Dywizjonu Krążowników. W latach 1931–1932 był szefem brytyjskiej misji morskiej w Grecji. Został wówczas odznaczony Orderem Zbawiciela III klasy.

Po powrocie do Wielkiej Brytanii dowodził pancernikiem "Revenge", koszarami Royal Navy w Portsmouth, był morskim adiutantem króla oraz asystentem szefa sztabu morskiego Admiralicji. W 1936 roku awansował do stopnia komodora (Commodore), w styczniu 1938 roku kontradmirała (Rear-Admiral) i objął dowodzenie 2. Eskadrą Pancerników z pokładu HMS "Resolution". Od sierpnia 1939 do połowy 1940 roku był przedstawicielem Admiralicji w Ministerstwie Lotnictwa. Pomiędzy lipcem a listopadem 1940 roku dowodził 7. Dywizjonem Krążowników w ramach Force H, między innymi podczas operacji Collar i bitwy koło przylądka Spartivento. Na przełomie 1940 i 1941 roku awansował do stopnia wiceadmirała (Vice-Admiral).

Przez krótki okres 1941 roku dowodził 1. Eskadrą Pancerników, 12 maja tegoż roku objął stanowisko dowódcy Eskadry Krążowników Liniowych i zastępcy dowódcy Home Fleet, z "Hoodem" jako okrętem flagowym. 24 maja, w bitwie w Cieśninie Duńskiej z niemieckim pancernikiem "Bismarck" i ciężkim krążownikiem "Prinz Eugen" zginął w eksplozji swojego okrętu razem z jego dowódcą, komandorem Kerrem oraz 1413 dalszymi członkami załogi. Pośmiertnie został wymieniony w sprawozdaniu.

Bibliografia