Proteza (językoznawstwo): Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
źródła/przypisy BATUTA 2017 |
m Dodaję nagłówek przed Szablon:Przypisy |
||
| Linia 6: | Linia 6: | ||
*[[afereza (językoznawstwo)]] |
*[[afereza (językoznawstwo)]] |
||
== Przypisy == |
|||
{{Przypisy}} |
{{Przypisy}} |
||
== Bibliografia == |
== Bibliografia == |
||
Wersja z 18:37, 17 sty 2018
Proteza (z greckiego pro- - "przed-" + thesis - "postawienie") - proces fonetyczny polegający na pojawieniu się etymologicznie nieuzasadnionej głoski lub grupy głosek w nagłosie (na początku wyrazu)[1]. Np. w gwarach polskich harak hameryka (preaspiracja), Jagata, janioł (prejotacja), łowies (prelabializacja), w języku czeskim: voko (literackie: oko), vono (ono), vokno (okno), e języku francuskim l (np. que l`on[2]. Dla języka greckiego, a także późnej łaciny i niektórych innych języków indoeuropejskich charakterystyczna jest natomiast proteza wokaliczna, np. étoile[3].
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Polański 1999 ↓, s. 466-467.
- ↑ Euphony in French: On or L'on?. [w:] French lessons [on-line]. [dostęp 2017-12-21].
- ↑ Polański 1999 ↓, s. 467.
Bibliografia
- Kazimierz Polański: Encyklopedia językoznawstwa ogólnego. Wrocław: Ossolineum, 1999. ISBN 83-04-04445-5.