Johann Wilhelm Hittorf: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
+fosfor |
m Dodaję nagłówek przed Szablon:Przypisy |
||
| Linia 4: | Linia 4: | ||
W latach (1847-1889) profesor chemii i fizyki na uniwersytecie w [[Münster]]. Kontynuował prace [[Michael Faraday|Michaela Faradaya]] dotyczące [[elektroliza|elektrolizy]], [[przewodnictwo elektryczne|przewodnictwa elektrycznego]], [[elektrolit|ów]], wędrówki jonów i zjawisk elektrycznych w gazach. Badał [[wyładowanie elektryczne|wyładowania elektryczne]] w gazach rozrzedzonych i jako jeden z pierwszych podał właściwości promieni katodowych. W roku 1853 wprowadził pojęcie liczby przenoszenia jonów - tzw. [[Liczba Hittorfa|liczby Hittorfa]]. W roku 1865 odkrył [[fosfor fioletowy|fioletową odmianę fosforu]] (znaną obecnie także jako ''fioletowy fosfor Hittorfa'')<ref name = Greenwood2>{{Cytuj książkę | nazwisko = Greenwood | imię = N. N. | nazwisko2 = Earnshaw | imię2 = A. | tytuł = Chemistry of the elements | data = 1997| wydawca = Butterworth-Heinemann| miejsce = Oxford | isbn = 978-0-7506-3365-9 | wydanie =2| strony = 481–482}}</ref><ref name=JWH>{{cytuj pismo | autor = Hittorf, W. | tytuł = Zur Kenntniss des Phosphors | czasopismo = Ann. Phys. | wolumin = 202 | wydanie = 10 | strony = 193-228 | rok = 1865 | doi = 10.1002/andp.18652021002 | język = }}</ref>. W 1869 stwierdził, że promienie katodowe odchylają się w polu magnetycznym. |
W latach (1847-1889) profesor chemii i fizyki na uniwersytecie w [[Münster]]. Kontynuował prace [[Michael Faraday|Michaela Faradaya]] dotyczące [[elektroliza|elektrolizy]], [[przewodnictwo elektryczne|przewodnictwa elektrycznego]], [[elektrolit|ów]], wędrówki jonów i zjawisk elektrycznych w gazach. Badał [[wyładowanie elektryczne|wyładowania elektryczne]] w gazach rozrzedzonych i jako jeden z pierwszych podał właściwości promieni katodowych. W roku 1853 wprowadził pojęcie liczby przenoszenia jonów - tzw. [[Liczba Hittorfa|liczby Hittorfa]]. W roku 1865 odkrył [[fosfor fioletowy|fioletową odmianę fosforu]] (znaną obecnie także jako ''fioletowy fosfor Hittorfa'')<ref name = Greenwood2>{{Cytuj książkę | nazwisko = Greenwood | imię = N. N. | nazwisko2 = Earnshaw | imię2 = A. | tytuł = Chemistry of the elements | data = 1997| wydawca = Butterworth-Heinemann| miejsce = Oxford | isbn = 978-0-7506-3365-9 | wydanie =2| strony = 481–482}}</ref><ref name=JWH>{{cytuj pismo | autor = Hittorf, W. | tytuł = Zur Kenntniss des Phosphors | czasopismo = Ann. Phys. | wolumin = 202 | wydanie = 10 | strony = 193-228 | rok = 1865 | doi = 10.1002/andp.18652021002 | język = }}</ref>. W 1869 stwierdził, że promienie katodowe odchylają się w polu magnetycznym. |
||
== Przypisy == |
|||
{{Przypisy}} |
{{Przypisy}} |
||
Wersja z 10:07, 20 sty 2018
Johann Wilhelm Hittorf (ur. 27 marca 1824 w Bonn, zm. 28 listopada 1914 w Münster), niemiecki fizyk i chemik.
W latach (1847-1889) profesor chemii i fizyki na uniwersytecie w Münster. Kontynuował prace Michaela Faradaya dotyczące elektrolizy, przewodnictwa elektrycznego, ów, wędrówki jonów i zjawisk elektrycznych w gazach. Badał wyładowania elektryczne w gazach rozrzedzonych i jako jeden z pierwszych podał właściwości promieni katodowych. W roku 1853 wprowadził pojęcie liczby przenoszenia jonów - tzw. liczby Hittorfa. W roku 1865 odkrył fioletową odmianę fosforu (znaną obecnie także jako fioletowy fosfor Hittorfa)[1][2]. W 1869 stwierdził, że promienie katodowe odchylają się w polu magnetycznym.
Przypisy
- ↑ N. N. Greenwood, A. Earnshaw: Chemistry of the elements. Wyd. 2. Oxford: Butterworth-Heinemann, 1997, s. 481–482. ISBN 978-0-7506-3365-9.
- ↑ Hittorf, W.. Zur Kenntniss des Phosphors. „Ann. Phys.”. 202 (10), s. 193-228, 1865. DOI: 10.1002/andp.18652021002.
Bibliografia
- Wielka Ilustrowana Encyklopedia Gutenberga (1928-1934)
- Ilustrowana Encyklopedia Trzaski, Everta i Michalskiego, Tom 3
- Hittorf, Johann Wilhelm. [w:] Complete Dictionary of Scientific Biography [on-line]. www.encyclopedia.com. s. 2008. [dostęp 2014-12-11]. (ang.).
Kontrola autorytatywna (osoba):