Ranzania japońska: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m MalarzBOT: Nagłówki w mobilnej wersji Wikipedii |
m Dodaję nagłówek przed Szablon:Przypisy |
||
Linia 31: | Linia 31: | ||
== Systematyka == |
== Systematyka == |
||
; Pozycja systematyczna według [[Angiosperm Phylogeny Website|APweb]] (aktualizowany [[system APG III]] z 2009): |
; Pozycja systematyczna według [[Angiosperm Phylogeny Website|APweb]] (aktualizowany [[system APG III]] z 2009): |
||
Rodzaj należy do podrodziny ''Berberidoideae'', rodziny [[berberysowate|berberysowatych]] (''Berberidaceae'') zaliczanej do [[jaskrowce|jaskrowców]] (''Ranunculales'')<ref name=apweb/>. |
Rodzaj należy do podrodziny ''Berberidoideae'', rodziny [[berberysowate|berberysowatych]] (''Berberidaceae'') zaliczanej do [[jaskrowce|jaskrowców]] (''Ranunculales'')<ref name=apweb/>. |
||
== Przypisy == |
|||
{{Przypisy}} |
{{Przypisy}} |
||
Wersja z 05:42, 22 sty 2018
Systematyka | |
Domena | |
---|---|
Królestwo | |
Klad | |
Klad | |
Klasa | |
Rząd | |
Rodzina | |
Rodzaj |
Ranzania |
Nazwa systematyczna | |
{{{nazwa łacińska}}} (T. Itô ex Maxim.) T. Itô J. Bot. 26: 302 1888[1] |
Ranzania japonica – gatunek byliny z monotypowego rodzaju Ranzania. Występuje w górskich lasach na wyspie Honsiu w Japonii[3].
Morfologia
- Pokrój
- Roślina kłączowa, naga, sina z pojedynczym pędem nadziemnym[3].
- Liście
- Dwa, trójlistkowe[3].
- Kwiaty
- W niewielkich, szczytowych skupieniach, zwisające. Listki zewnętrznego okółka okwiatu w liczbie 9–12, czerwone. Sześć prątniczków zmodyfikowanych i pełniących funkcję miodników. Pręcików sześć. Słupek pojedynczy, zawiera 20–30 zalążków[3].
- Owoce
- Jagody[3].
Systematyka
- Pozycja systematyczna według APweb (aktualizowany system APG III z 2009)
Rodzaj należy do podrodziny Berberidoideae, rodziny berberysowatych (Berberidaceae) zaliczanej do jaskrowców (Ranunculales)[2].
Przypisy
- ↑ a b J. Bot. 26: 302 1888. [w:] The Plant List [on-line]. [dostęp 2014-05-20].
- ↑ a b Stevens P.F.: Angiosperm Phylogeny Website. 2001–. [dostęp 2014-05-19]. (ang.).
- ↑ a b c d e Klaus Kubitzki, Jens G. Rohwer, Volker Bittrich: Flowering Plants · Dicotyledons: Magnoliid, Hamamelid and Caryophyllid Families. Springer, 1993, s. 150. ISBN 978-3-540-55509-4.