Wikipedysta:Docxent/Grobowiec Jessego i Rut

Mashhad al-Arba’in (Sanktuarium Czterdziestu), później: D(a)ir al-Arba'in (Meczet czterdziestu świadków)

Hebr.: קבר ישי ורות

Państwo	Palestyna / Izrael
Miejscowość	Hebron, Zachodni Brzeg
Typ budynku	grobowiec
Położenie na mapie Palestyny Mashhad al-Arba’in (Sanktuarium Czterdziestu), później: D(a)ir al-Arba'in (Meczet czterdziestu świadków)
31°52′35″N 35°10′37″E

{{Budynek infobox}} Sugerowane pola (wstaw w kodzie): | alt zdjęcia =

Grobowiec Jessego i Rut (znany jako grobowiec of Rut i Yishai) to starożytna budowla znajdująca się w rejonie Tel Rumeida w Hebronie . W tradycji palestyńskiej mówi się, że jest to meczet Al-Arba'een z czasów Saladyna .

W budynku mieści się mała synagoga i przyjmuje gości przez cały rok, szczególnie w żydowskie święto Szawuot, w którym czytana jest Księga Rut . Nieopodal grobowca odkopana została średniowieczna kamienna budowla, która służy jako synagoga i sala do nauki. Archeolodzy postulują, że mogła to być twierdza krzyżowców. 

Odniesienia historyczne

Okres Mameluka

Jedna z najwcześniejszych znanych wzmianek nt. grobowca pochodzi od nieznanego uczniaRambana, który odwiedził to miejsce w latach 1289–1290. Pisał o wizycie w „jaskini grobu Jessego” na wzgórzu w pobliżu jaskini Machpela i starożytnego cmentarza żydowskiego w Hebronie ”. Jego słowa zostały przedrukowane w zbiorze dzienników podróży średniowiecznych żydowskich podróżników zatytułowanym Maasot Eretz Yisrael pod redakcją bibliografa Abrahama Yaari. 

Żydowski podróżnik Yaakov HaShaliach wspomina o odwiedzeniu grobu Jessego, ojca Dawida w Hebronie w roku 1235, ale nie określa miejsca pochówku. Komentarze te zostały przedrukowane przez historyka Juliusa Eisensteina w jego książce Otzar Masa'oth z 1927 r., Antologii podróży żydowskich podróżników.    

Rabin Ovadia z Bertinoro (1445–1515) w swoich zapiskach z podróży wspomina o modlitwie w tym miejscu.    

Okres osmański

Miejsce, w którym znajduje się Grób Jessego, zostało potwierdzone przez rabina Izaaka Lurii (1534-1572). 

W 1522 r. Rabin Mojżesz ben Mordecai Bassola napisał:

„na szczycie góry naprzeciw Hebronu znajduje się miejsce pochówku Jessego, ojca Dawida. Ma piękny budynek z małym oknem, które wychodzi na jaskinię grobową. Powiadają, że pewnego razu wrzucili kota przez okno, a on potem wyłonił się z dziury w jaskini patriarchów. Odległość między nimi wynosi pół mili.” Książka z roku 1537, zatytułowana Yihus HaAvos V'Neviim (Rodowód Patriarchy i Proroków), odnosi się do tego miejsca jako „pięknego budynku na górze, gdzie pochowany jest Jesse, ojciec króla Dawida”. Zawiera rysunek miejsca i odnotowuje „starożytne miejsce pochówku Izraelitów” w pobliżu oraz dziedziniec krzyżowców.

 

Dwóch karaimskich podróżników pisało o tym miejscu; byli to: Samuel ben David z Krymu w 1642 r. i Benjamin Ben-Eliyahu w 1785 r. Pierwsze znane pisemne odniesienie do miejsca, w którym znajduje się grób Jessego i Rut, pochodzi z książki Love of Jerusalemąą autorstwa Haim'a Horwitz'a 1835 r., nawiązującej do lokalnych tradycji ustnych.  

Menachem Mendel napisał w 1839 roku:

„Tu piszę o grobach prawych, którym oddałem hołd. Hebron - opisany powyżej charakter i kolejność zachowań przybywających modlić się w jaskini ha-Machpelah. Poszedłem tam, między sklepami, nad grobem Avnera ben Nera i musiałem zapłacić Yishmaeli - grób znajdował się na jego dziedzińcu - aby pozwolić mi wejść. Poza miastem poszedłem do grobu Othniela ben Kenaza, a obok niego spoczywa 9 uczniów w niszach w ścianie schronu stojącego w winnicy. Dałem 20 pares właścicielowi winnicy. Również w winnicy znajdowało się pomieszczenie z 2 grobami: jeden należał do Jessego, ojca Dawida, a drugi - do Moabitki Rut. Dałem właścicielowi winnicy 20 paresów. Poszedłem też do grobu w którym rzekomo był pochowany sprawiedliwy rabin, autor „Reshit Hokhma””

Okres brytyjski

Louis-Hugues Vincent (1872–1960), francuski mnich i archeolog, który mieszkał w Jerozolimie, omawia to miejsce w swoim dwutomowym dziele Hebron w 1923 r.

W 1935 r. Zev Vilnay napisał, że odwiedzający musieli zapłacić za dostęp do strony i że kiedyś była ona połączona z Grobowcem Machpeli, ale została wypełniona podczas pierwszej wojny światowej, a wejście było teraz nieznane.

Archeolog Jacob Pinkerfield (1897–1956) odwiedził to miejsce i napisał o tym w swojej książce z 1945/46 The Synagogues in Eretz Yisra'el.

Okres po 1967 r.

W latach 70. prof. Benzion Tavger (1930 - 1983) wydobywał to miejsce i został ponownie otwarty dla publiczności.

Stanowisko zostało odnowione w 2009 roku.

Bibliografia

Jerold S. Auerbach (2009-07-15). Hebron Jews: Memory and Conflict in the Land of Israel. Rowman & Littlefield Publishers. ISBN 9780742566156.

Przypisy

Kategoria:Pochówki Kategoria:Strony z nieprzejrzanymi tłumaczeniami