Jan z Oleśnicy: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja nieprzejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m MalarzBOT: korekta wielkości nagłówków
m szablon, lit.
Znacznik: Edytor kodu źródłowego 2017
Linia 1: Linia 1:
{{Dopracować|wikizacja|kategorie}}
'''Jan z Oleśnicy''' – możnowładca polski, działający na dworze króla Władysław Jagiełły i wielkiego księcia Witolda. Ojciec Zbigniewa Oleśnickiego, brat Dobiesława.
'''Jan z Oleśnicy''' – możnowładca polski, działający na dworze króla Władysław Jagiełły i wielkiego księcia Witolda. Ojciec Zbigniewa Oleśnickiego, brat Dobiesława.


W l. 1390-92 pełnił urząd starosty wileńskiego z nadania królewskiego, broniąc zamku wileńskiego przed Krzyżakami, sprzymierzonymi z Witoldem, toczącym własnie wojnę domową z królem Władysławem. W roku 1397 osiadł na starostwie łęczycki, w roku 1400 objął również urząd wojskiego lubelskiego. W 1404 roku porzucił dla urzędy dla wysokiego stanowiska sędziego krakowskiego.
W l. 1390-92 pełnił urząd starosty wileńskiego z nadania królewskiego, broniąc zamku wileńskiego przed Krzyżakami, sprzymierzonymi z Witoldem, toczącym własnie wojnę domową z królem Władysławem. W roku 1397 osiadł na starostwie łęczyckim, w roku 1400 objął również urząd wojskiego lubelskiego. W 1404 roku porzucił dla urzędy dla wysokiego stanowiska sędziego krakowskiego.


== Bibliografia ==
== Bibliografia ==

* {{Cytuj książkę|nazwisko=Szybkowski|imię=Sobiesław|tytuł=Rycerscy goście z Polski na dworze wielkiego księcia Wiolda - próba portretu grupy|rok=|wydawca=|miejsce=Olsztyn-Gdańsk|strony=|isbn=|data=2014}}
* {{Cytuj książkę|nazwisko=Szybkowski|imię=Sobiesław|tytuł=Rycerscy goście z Polski na dworze wielkiego księcia Wiolda - próba portretu grupy|rok=|wydawca=|miejsce=Olsztyn-Gdańsk|strony=|isbn=|data=2014}}

Wersja z 14:28, 11 paź 2019

Jan z Oleśnicy – możnowładca polski, działający na dworze króla Władysław Jagiełły i wielkiego księcia Witolda. Ojciec Zbigniewa Oleśnickiego, brat Dobiesława.

W l. 1390-92 pełnił urząd starosty wileńskiego z nadania królewskiego, broniąc zamku wileńskiego przed Krzyżakami, sprzymierzonymi z Witoldem, toczącym własnie wojnę domową z królem Władysławem. W roku 1397 osiadł na starostwie łęczyckim, w roku 1400 objął również urząd wojskiego lubelskiego. W 1404 roku porzucił dla urzędy dla wysokiego stanowiska sędziego krakowskiego.

Bibliografia

  • Sobiesław Szybkowski: Rycerscy goście z Polski na dworze wielkiego księcia Wiolda - próba portretu grupy. Olsztyn-Gdańsk: 2014.