Tōkyō Dai-jingū: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
uzup. |
→Historia: uzup. meryt., drobne redakcyjne |
||
| Linia 33: | Linia 33: | ||
== Historia == |
== Historia == |
||
W [[Edo (okres)|okresie Edo]] (1603–1867) największym pragnieniem każdego Japończyka było udanie się na pielgrzymkę do Wielkich Chramów Ise ([[Ise-jingū|Ise-daijingū]]), gdzie przebywa [[Amaterasu]] i inne bóstwa. |
W [[Edo (okres)|okresie Edo]] (1603–1867) największym pragnieniem każdego Japończyka było udanie się na pielgrzymkę do Wielkich Chramów Ise ([[Ise-jingū|Ise-daijingū]]), gdzie przebywa i jest czczona [[Amaterasu]] i inne bóstwa. |
||
Nowa era współczesnej Japonii rozpoczęła się wraz z [[Restauracja Meiji|restauracją Meiji]] w 1868 roku i za zgodą [[Mutsuhito|cesarza Meiji]] nowy chram został zbudowany w Tokio w 1880 roku ku czci pięciu najważniejszych ''[[kami (mitologia japońska)|kami]]'': [[Amaterasu]], [[Ukemochi]], [[Amenominakanushi]], [[Takamimusubi]] i [[Kamimusubi]], które są związane z japońską państwowością, rozwojem, gospodarką i pomyślnością. Umożliwiło to mieszkańcom Tokio oddawanie czci bóstwom przebywającym w Ise z daleka. Chram został nazwany Hibiya Daijin-gū, od nazwy swojej lokalizacji. |
Nowa era współczesnej Japonii rozpoczęła się wraz z [[Restauracja Meiji|restauracją Meiji]] w 1868 roku i za zgodą [[Mutsuhito|cesarza Meiji]] nowy chram został zbudowany w Tokio w 1880 roku ku czci pięciu najważniejszych ''[[kami (mitologia japońska)|kami]]'': [[Amaterasu]], [[Ukemochi]], [[Amenominakanushi]], [[Takamimusubi]] i [[Kamimusubi]], które są związane z japońską państwowością, rozwojem, gospodarką i pomyślnością. Umożliwiło to mieszkańcom Tokio oddawanie czci bóstwom przebywającym w Ise z daleka. Chram został nazwany Hibiya Daijin-gū, od nazwy swojej lokalizacji, rejonu w dzielnicy [[Chiyoda (Tokio)|Chiyoda]], w pobliżu [[Pałac Cesarski w Tokio|Pałacu Cesarskiego]]. |
||
[[Trzęsienie ziemi w Kantō (1923)]] zniszczyło chram, który został w 1928 roku odbudowany w obecnej lokalizacji w Iidabashi ze zmienioną nazwą na Iidabashi Daijin-gū, a po II wojnie światowej zmieniono nazwę na Tōkyō Daijin-gū. Jest on czczony nie tylko przez mieszkańców Tokio, ale także całego regionu [[Region Kantō|regionu Kantō]]<ref name="Japonia" />. |
[[Trzęsienie ziemi w Kantō (1923)]] zniszczyło chram, który został w 1928 roku odbudowany w obecnej lokalizacji w Iidabashi ze zmienioną nazwą na Iidabashi Daijin-gū, a po II wojnie światowej zmieniono nazwę na Tōkyō Daijin-gū. Jest on czczony nie tylko przez mieszkańców Tokio, ale także całego regionu [[Region Kantō|regionu Kantō]]<ref name="Japonia" />. |
||
Wersja z 17:26, 2 mar 2021
 Haiden | |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Typ budynku | |
| Ukończenie budowy | |
| Zniszczono | |
| Odbudowano | |
Położenie na mapie Tokio  | |
Położenie na mapie Japonii  | |
Położenie na mapie prefektury Tokio  | |
 35°41′59,94″N 139°44′48,73″E/35,699983 139,746869
| |
| Strona internetowa | |
Tōkyō Daijin-gū (jap. 東京大神宮) – chram[a] shintō w Tokio, w okręgu specjalnym Chiyoda, w Japonii[1].
Historia
W okresie Edo (1603–1867) największym pragnieniem każdego Japończyka było udanie się na pielgrzymkę do Wielkich Chramów Ise (Ise-daijingū), gdzie przebywa i jest czczona Amaterasu i inne bóstwa.
Nowa era współczesnej Japonii rozpoczęła się wraz z restauracją Meiji w 1868 roku i za zgodą cesarza Meiji nowy chram został zbudowany w Tokio w 1880 roku ku czci pięciu najważniejszych kami: Amaterasu, Ukemochi, Amenominakanushi, Takamimusubi i Kamimusubi, które są związane z japońską państwowością, rozwojem, gospodarką i pomyślnością. Umożliwiło to mieszkańcom Tokio oddawanie czci bóstwom przebywającym w Ise z daleka. Chram został nazwany Hibiya Daijin-gū, od nazwy swojej lokalizacji, rejonu w dzielnicy Chiyoda, w pobliżu Pałacu Cesarskiego.
Trzęsienie ziemi w Kantō (1923) zniszczyło chram, który został w 1928 roku odbudowany w obecnej lokalizacji w Iidabashi ze zmienioną nazwą na Iidabashi Daijin-gū, a po II wojnie światowej zmieniono nazwę na Tōkyō Daijin-gū. Jest on czczony nie tylko przez mieszkańców Tokio, ale także całego regionu regionu Kantō[1].
Tōkyō Daijin-gū jest znany z tego, że jako pierwszy zorganizował ceremonię ślubną w obrzędzie shintō, Przyjęła się ona szeroko w całym kraju[1].
Galeria
-
-
Wejście do chramu -
Główny pawilon -
Sanbō, stoliki na ofiarę żywności
Uwagi
- ↑ W piśmiennictwie polskim dot. Japonii przyjęto słowo „chram” jako tłumaczenie jinja, a słowo „świątynia” – buddyjskiej tera (o-tera). Podobnie jest w innych językach, w tym w języku angielskim: jinja → „shrine”, tera → „temple”.