Ludność służebna: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m Strony ujednoznaczniające z linkami – i Ty możesz pomóc
Mathiasrex (dyskusja | edycje)
Nie podano opisu zmian
Linia 81: Linia 81:
[[Kategoria:Geografia Polski]]
[[Kategoria:Geografia Polski]]
[[Kategoria:Strony przeglądowe - historia]]
[[Kategoria:Strony przeglądowe - historia]]
[[Kategoria:Polska wczesnopiastowska]]

Wersja z 11:15, 17 paź 2007

Ludność służebna - we wczesnym średniowieczu w Czechach, Polsce i na Węgrzech grupy ludności wieśniaczej, zobowiązanej dziedzicznie do wyspecjalizowanych świadczeń i posług na rzecz monarchii w zamian za zwolnienie z niektórych danin i ciężarów.

Ludność służebna - ludność wolna lub niewolna, pracująca wyłącznie na potrzeby dworu książęcego. Mieszkańcy wykonywali różne powinności, które były powodem utworzenia ich nazw.

Ludność służebna powstała na terenach Polski prawdopodobnie X-XI wieku w okresie powstawania i konsolidacji państwa (podobnie w Czechach i na Węgrzech). Nieliczne jej kategorie przetrwały do XIII w.

Ludność służebna pełniła funkcję bezpośredniego zaplecza gospodarczego książąt i monarchii.

Ludność służebna wykonująca posługi dla dworu i aparatu państwowego:

  • piekarze
  • pracze - pranie odzieży książęcej i dworzan
  • rybitwi (rybitwy) rybołówstwo - dostarczanie ryb na dwór księcia
  • stróże
  • woźnicy
  • żerdnicy - rozstawianie namiotów i organizowanie pobytu w czasie podróży księcia.

Ludność służebna wytwarzająca różnorodne przedmioty i dobra:

Ludność służebna zajmująca się hodowlą zwierząt:

Ludność służebna zajmująca się obsługa łowów monarchy:

Ludność służebna wykonująca czynności urzędowe niższego rzędu:

Inne:

  • bartodzieje (bartnicy) - zajmowali się pszczelnictwem (bartnictwem)
  • jastrzębnicy - hodowla i tresura jastrzębi
  • kobylnicy - hodowla koni
  • łazękowie:
    • wypalanie i karczowanie lasów lub
    • zadania wywiadowcze

Organizacja ludności służebnej jest niepewna, poszczególne grupy prawdopodobnie podporządkowane były rożnym agendom monarchii. Poza ludnością służebna podległa monarchii byli także służebni kościelni, którzy wywodzili się prawdopodobnie z nadania ich Kościołowi przez monarchę. W Polsce znani jako świątnicy, w Czechach jako dzwonnicy lub stróże kościołów.

Osady zamieszkane dawniej przez ludność służebną zachowały nazwy, związane z wykonywanymi czynnościami tej ludności: np. Bobrowniki, Jastrzębniki, Konary, Kobylniki, Kuchary, Owczary, Psary, Rybitwy, Sanniki, Skotniki, Słomniki, Sokolniki, Szczytniki, Świniary, Winiary, Złotniki itd.

Zobacz też

Źródła:

  • Historia Polski. 1. Polska do 1586. Biblioteka Gazety Wyborczej. wyd. PWN, Warszawa 2007.