Splot bębenkowy
Splot bębenkowy (łac. plexus tympanicus) - drobny splot nerwowy położony na wzgórku (promontorium) w jamie bębenkowej pod błoną śluzową.
Gałęzie doprowadzające[edytuj | edytuj kod]
Splot bębenkowy powstaje z połączenia trzech gałęzi nerwowych:
- nerw bębenkowy (nervus tympanicus) ← nerw językowo-gardłowy,
- gałąź łącząca n. twarzowego (ramus communicans nervi facialis cum plexu tympanico) - odchodzi zwykle od kolanka nerwu twarzowego lub od n. skalistego większego. Wstępuje do jamy bębenkowej przez jej strop,
- nerwy szyjno-bębenkowe (nervi caroticotympanici) - dwie gałązki (górna i dolna), które doprowadzają do splotu włókna współczulne. Pochodzą ze splotu szyjno-tętniczego wewnętrznego oplatającego t. szyjną wewnętrzną.
Czasami splot bębenkowy zawiera także drobne gałązki pochodzące od n. błędnego, dochodzące do niego bezpośrednio lub przez zwój dolny nerwu językowo-gardłowego.
Gałęzie odprowadzające[edytuj | edytuj kod]
- gałęzie bębenkowe (rami tympanici) - dochodzą one do przyśrodkowej powierzchni błony bębenkowej oraz błony śluzowej jamy bębenkowej i komórek powietrznych wyrostka sutkowatego,
- gałąź trąbkowa (ramus tubarius) - biegnie po przyśrodkowej ściany trąbki słuchowej aż do jej ujścia gardłowego, unerwiając jej błonę śluzową,
- nerw skalisty mniejszy (nervus petrosus minor) - przedłużenie splotu bębenkowego, a zwłaszcza nerwu bębenkowego; biegnie do zwoju usznego.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Adam Bochenek, Michał Reicher: Anatomia człowieka – Tom V. Warszawa: PZWL, 2009. ISBN 83-200-3346-2.
