Samuel Aleksander Komorowski: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
drobne redakcyjne |
drobne redakcyjne |
||
| Linia 17: | Linia 17: | ||
'''Samuel Aleksander Komorowski''' herbu Dołęga (zm. 20 października 1659). Starosta [[Wiłkomierz|wiłkomierski]], [[rotmistrz]] husarski, [[chorąży]] wiłkomierski 1650, [[oboźny]] litewski 1654, [[regimentarz]] wojsk litewskich, kalwinista. |
'''Samuel Aleksander Komorowski''' herbu Dołęga (zm. 20 października 1659). Starosta [[Wiłkomierz|wiłkomierski]], [[rotmistrz]] husarski, [[chorąży]] wiłkomierski 1650, [[oboźny]] litewski 1654, [[regimentarz]] wojsk litewskich, kalwinista. |
||
Brał udział w [[Wojna polsko-rosyjska 1632-1634|wojnie "smoleńskiej" z Moskwą]], [[Wojna polsko-rosyjska 1654-1667|wojnie "ukraińskiej"]] z Moskwą, w walkach z Kozakami i ze Szwedami. W czasie Potopu szwedzkiego 19 września 1659 roku zdobył wraz z [[Aleksander Hilary Połubiński|Aleksandrem Hilarym Połubińskim]] twierdzę [[Goldynga]] (Kuldīga) w [[Kurlandia|Kurlandii]]. Z okazji tego sukcesu książę [[Bogusław Radziwiłł]] wydał na zamku w [[Grobiņa|Grobinie]] ucztę, po której Samuel Komorowski zginął tragicznie uduszony przypadkowo szalem. |
Brał udział w [[Wojna polsko-rosyjska 1632-1634|wojnie "smoleńskiej" z Moskwą]], [[Wojna polsko-rosyjska 1654-1667|wojnie "ukraińskiej"]] z Moskwą, w walkach z Kozakami i ze Szwedami. W czasie Potopu szwedzkiego 18 maja 1658 roku stoczył pod [[Szkudy|Szkudami]] nierozstrzygniętą bitwę z armią feldmarszałka [[Robert Douglas|Roberta Douglasa]], który został zmuszony do rezygnacji z ataku na Żmudź. 19 września 1659 roku zdobył wraz z [[Aleksander Hilary Połubiński|Aleksandrem Hilarym Połubińskim]] twierdzę [[Goldynga]] (Kuldīga) w [[Kurlandia|Kurlandii]]. Z okazji tego sukcesu książę [[Bogusław Radziwiłł]] wydał na zamku w [[Grobiņa|Grobinie]] ucztę, po której Samuel Komorowski zginął tragicznie uduszony przypadkowo szalem, który wkręcił się w koło [[kolasa|kolasy]]. <br /> |
||
Po śmierci Komorowskiego naczelne dowództwo nad armia litewską w Inflantach objął oboźny litewski [[Michał Kazimierz Pac]]. |
|||
{{DEFAULTSORT:Komorowski, Samuel}} |
{{DEFAULTSORT:Komorowski, Samuel}} |
||
| Linia 23: | Linia 24: | ||
[[Kategoria:Żołnierze I Rzeczypospolitej]] |
[[Kategoria:Żołnierze I Rzeczypospolitej]] |
||
[[Kategoria:Regimentarze wojsk litewskich]] |
[[Kategoria:Regimentarze wojsk litewskich]] |
||
[[Kategoria:Pułkownicy I Rzeczypospolitej]] |
|||
[[Kategoria:Uczestnicy wojny polsko-rosyjskiej 1654-1667 (strona polska)]] |
[[Kategoria:Uczestnicy wojny polsko-rosyjskiej 1654-1667 (strona polska)]] |
||
Wersja z 12:35, 6 lut 2012
| Rodzina | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
20 października1659 |
Samuel Aleksander Komorowski herbu Dołęga (zm. 20 października 1659). Starosta wiłkomierski, rotmistrz husarski, chorąży wiłkomierski 1650, oboźny litewski 1654, regimentarz wojsk litewskich, kalwinista.
Brał udział w wojnie "smoleńskiej" z Moskwą, wojnie "ukraińskiej" z Moskwą, w walkach z Kozakami i ze Szwedami. W czasie Potopu szwedzkiego 18 maja 1658 roku stoczył pod Szkudami nierozstrzygniętą bitwę z armią feldmarszałka Roberta Douglasa, który został zmuszony do rezygnacji z ataku na Żmudź. 19 września 1659 roku zdobył wraz z Aleksandrem Hilarym Połubińskim twierdzę Goldynga (Kuldīga) w Kurlandii. Z okazji tego sukcesu książę Bogusław Radziwiłł wydał na zamku w Grobinie ucztę, po której Samuel Komorowski zginął tragicznie uduszony przypadkowo szalem, który wkręcił się w koło kolasy.
Po śmierci Komorowskiego naczelne dowództwo nad armia litewską w Inflantach objął oboźny litewski Michał Kazimierz Pac.