Maciej Szedybor Wolimuntowicz

Szedybor Wolimuntowicz

Rodzina	Kieżgajło
Data urodzenia	?

{{Szlachcic infobox}} Sugerowane pola (wstaw w kodzie): | opis herbu = | grafika = | dynastia = | commons = | żona = | imię oryginalne = | faksymile = | herb = | mąż = | opis grafiki = | rodzeństwo = | odznaczenia = | wszystkie imiona = | tytuł = | opis faksymile = Nieznane pola: "zdjęcie herbu", "zdjęcie", "opis zdjęcia", "malzonka" oraz "nazwa herbu".

Szedybor Wolimuntowicz, zwany też Wołłmontowiczem lub Wolimontowiczem, któremu na chrzcie nadano imię Maciej (zm. po 1431) – możnowładca litewski, syn Wolimunta, wnuk półlegendarnego Buszki.

Często posłował na polecenie Witolda, m.in. do wielkiego mistrza Krzyżaków i do Rzymu po koronę, także do kawalerów mieczowych w Inflantach. W Horodle w roku 1413 Wolimuntowicz był adoptowany do herbu Zadora. W 1418 był namiestnikiem, czyli kasztelanem kowieńskim, a zapewne od 1424 do 1430 (lub jeszcze dłużej) starostą wiłkomierskim.

Gniazdem jego rodu był Dziewałtów, położony kilka kilometrów od Wiłkomierza. W roku 1444 Szedybor Wolimuntowicz ufundował kościół parafialny w rodzinnym Dziewałtowie, do którego w latach 1462 i 1464 ufundował dwa dzwony. Poza tym jest o Szedyborze niewiele wzmianek historycznych. Nie znamy nawet przybliżonych dat ani jego urodzin, ani śmierci. Po śmierci Witolda, któremu nie zdążył przywieźć z Rzymu korony, związał się ze Świdrygiełłą, czym mocno naraził się Jagielle. Wprawdzie nie został za spiskowanie ukarany śmiercią, jak jego bracia Rumbold i Jawnuta, ale musiał wycofać się z życia politycznego - toteż zginął w niepamięci. Najpewniej zmarł bezpotomnie. Jednakże jeden z jego braci, Kieżgajło Wolimuntowicz, stał się protoplastą rodu, który to ród przeżył stosunkowo krótki okres potęgi i bogactwa.

Bibliografia

• Lidia Korczak, w: Polski Słownik Biograficzny. T. 47. Warszawa–Kraków: Polska Akademia Nauk i Polska Akademia Umiejętności – Instytut Historii PAN im. Tadeusza Manteuffla, 2011, s. 591-592. ISBN 978-83-88909-93-1.
• K. Pietkiewicz, Kieżgajłowie i ich latyfundium do poł. XVI wieku, UAM Poznań 1982

Zobacz też

• Dzwon Szedybora Wolimuntowicza
• Stanisław Janowicz Kieżgajło