Samuel Aleksander Komorowski

Samuel Komorowski

Rodzina	Komorowscy herbu Dołęga odmienna
Data i miejsce śmierci	20 października 1659 Grobin (Kurlandia)
Ojciec	Jerzy Komorowski
Matka	Marianna Sapieha

{{Szlachcic infobox}} Sugerowane pola (wstaw w kodzie): | opis herbu = | grafika = | dynastia = | commons = | żona = | imię oryginalne = | faksymile = | herb = | mąż = | opis grafiki = | rodzeństwo = | odznaczenia = | wszystkie imiona = | tytuł = | opis faksymile = Nieznane pola: "zdjęcie herbu", "zdjęcie", "opis zdjęcia", "malzonka" oraz "nazwa herbu".

Samuel Aleksander Komorowski herbu Dołęga (zm. 20 października 1659) – starosta wiłkomierski, rotmistrz husarski, chorąży wiłkomierski 1650, oboźny litewski 1654, regimentarz wojsk litewskich, kalwinista.

Brał udział w wojnie "smoleńskiej" z Moskwą, wojnie "ukraińskiej" z Moskwą, w walkach z Kozakami i ze Szwedami. W czasie Potopu szwedzkiego 18 maja 1658 roku stoczył pod Szkudami nierozstrzygniętą bitwę z armią feldmarszałka Roberta Douglasa, który został zmuszony do rezygnacji z ataku na Żmudź. 19 września 1659 roku zdobył wraz z Aleksandrem Hilarym Połubińskim twierdzę Goldynga (Kuldīga) w Kurlandii. Z okazji tego sukcesu książę Bogusław Radziwiłł wydał na zamku w Grobinie ucztę, po której Samuel Komorowski zginął tragicznie uduszony przypadkowo szalem, który wkręcił się w koło kolasy.

Po śmierci Komorowskiego naczelne dowództwo nad armia litewską w Inflantach objął oboźny litewski Michał Kazimierz Pac.