Piotrawin (powiat opolski)

Piotrawin

{{{rodzaj miejscowości}}}
Państwo	lubelskie
Powiat	opolski
Gmina	Łaziska
Wysokość	136 m n.p.m.
Liczba ludności (2009)	271
Strefa numeracyjna	(+48) 81
Tablice rejestracyjne	LOP
SIMC	0385371
Położenie na mapie brak Brak mapy: lubelskie Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Położenie na mapie świata Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|type:landmark}

{{Polska miejscowość infobox}} Sugerowane pola (wstaw w kodzie): | miejscowość podstawowa = | rodzaj miejscowości = | współrzędne = | alt zdjęcia = Nieznane pola: "flaga wsi", "sekundE", "herb wsi", "minutE", "stopniN", "minutN", "sekundN", "stopniE", "mapa wsi", "dopełniacz wsi" oraz "herb artykuł".

Piotrawin – wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie opolskim, w gminie Łaziska.

Niedaleko od Piotrawina w miejscowości Kaliszany-Kolonia znajduje się nieczynny kamieniołom. Pozostałością po nim jest stromy brzeg Wisły ze skały wapiennej (ok. 40 m), który stanowi punkt widokowy na Małopolski Przełom Wisły.

Historia

W 1252 roku wydano dokument, w którym Bolesław Wstydliwy potwierdził posiadanie komory celnej w Piotrawinie. W 1310 roku Władysław Łokietek przekazał Piotrawin "wraz z przynależnościami i wszystkimi prawami, po wieczne czasy katedrze krakowskiej jako ofiarę dla świętego Stanisława", w ten sposób miejscowość przestała być własnością państwową i stała się kościelną. Około 1440 roku wybudowano tu kościół gotycki i kaplicę z inicjatywy biskupa Oleśnickiego. W 1671 w Piotrawinie istniał zespół budynków Canonicorum Collegium. Miasteczko zostało zniszczone w czasie walk w 1944 roku.

Średniowieczny ośrodek pielgrzymkowy

Piotrawin był od średniowiecza znanym ośrodkiem pielgrzymkowym związanym z cudem wskrzeszenia rycerza Piotra Strzemieńczyka jakiego w 1079 roku miał tu dokonać św. Stanisław, a co opisał między latami 1230-1266 Wincenty z Kielczy. W związku z tym wydarzeniem na terenie Piotrawina z inicjatywy biskupa krakowskiego Zbigniewa Oleśnickiego zbudowano około 1440 roku Sanktuarium św. Stanisława z gotyckim kościołem i kaplicą.

Zabytki

• Kościół św. Tomasza i św. Stanisława BM z lat 1440-1441 w stylu gotyckim. W latach 1770-1772 rozpoczęto niezakończoną rozbudowę kościoła z inicjatywy biskupa Kajetana Sołtyka wg projektu Ferdynanda Naxa. W 1944 roku kościół został częściowo zniszczony.
  • tablica fundacyjna z 1440 roku w północnej ścianie upamiętniająca budowę świątyni
  • ołtarz główny z XVIII wieku w stylu barokowym
  • obraz z początku XVII wieku przedstawiający św. Stanisława, prowadzącego Piotra Strzemieńczyka do króla Bolesława Szczodrego
  • rokokowa chrzcielnica z XVIII wieku
  • głowice jońskie z lat 1770-1772 na zewnątrz kościoła, których nie zdążono wykorzystać przy rozbudowie kościoła w XVIII w.
• Kaplica gotycka z lata 1440-1441 zbudowana nad grobem wskrzeszonego rycerza Piotra fundaji biskupa Zbigniewa Oleśnickiego - portale w kaplicy są datowane na rok 1640 - ufundował je Szymon Kołucki, prepozyt gnieźnieński, kustosz płocki, kanonik krakowski i rektor piotrawiński.
• dzwonnica z 1791 roku
• dwór klasycystyczny (obecnie hotel) - dawny pałacyk biskupów krakowskich, w XIX wieku plebania. Rozbudowany na dwór pod koniec XIX wieku. Obecnie hotel "Pałac Piotrawin".
• plebania

Zobacz też: Piotrawin

• Strona o Piotrawinie