Braciejowice
51°10′41″N 21°48′52″E/51,178056 21,814444| wieś | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2021) | |
| Strefa numeracyjna |
81 |
| Kod pocztowy |
24-335[4] |
| Tablice rejestracyjne |
LOP |
| SIMC |
0385046[5] |
Położenie na mapie gminy Łaziska  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa lubelskiego  | |
Położenie na mapie powiatu opolskiego  | |
| 51°10′41″N 21°48′52″E/51,178056 21,814444[1]
| |
| Strona internetowa | |
Braciejowice – wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie opolskim, w gminie Łaziska[5][6].
W latach 1954–1968 wieś należała i była siedzibą władz gromady Braciejowice, po jej zniesieniu w gromadzie Łaziska. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa lubelskiego.
Wieś stanowi sołectwo w gminie Łaziska[7]. Według Narodowego Spisu Powszechnego z roku 2011 wieś liczyła 488 mieszkańców[8].
| SIMC | Nazwa | Rodzaj |
|---|---|---|
| 0385052 | Dąbrówka | część wsi |
| 0385069 | Jatki | część wsi |
| 0385075 | Majorat | część wsi |
| 0385081 | Płaskie | część wsi |
| 0385098 | Półanki | część wsi |
Historia
[edytuj | edytuj kod]Wieś z metryką historyczną sięgająca wieku XIII. Od roku 1270 własność klasztoru świętokrzyskiego[9].
W tymże roku 1270 Bolesław Wstydliwy nadaje posiadłościom klasztoru świętokrzyskiego immunitety między innymi zwalniając mieszkańców Braciejowic, Głodna, Ciepłej i Koniemłotów od obowiązku podejmowania bobrowników.
W roku 1286 Leszek Czarny potwierdza z pewnymi zmianami powyższe przywileje, między innymi zwalniając mieszkańców Braciejowic, Głodna i Ciepłej od wyżej wymienionych powinności.
W roku 1351 Kazimierz Wielki przenosi na prawo średzkie imiennie wymienione posiadłości klasztoru świętokrzyskiego, w tym Braciejowice, Głodno i Zakrzów.
Następnie w roku 1374 sąd ziemski sandomierski uznaje prawa klasztoru świętokrzyskiego do wsi Broniewice przeciw opartym na sfałszowanym dokumencie roszczeniom kanonika Mikołaja syna „Hebostasii”[9].
Były wsią benedyktynów świętokrzyskich w województwie sandomierskim w ostatniej ćwierci XVI wieku[10].
Kalendarium historyczne wsi w osobnym artykule:
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 9792
- ↑ Wieś Braciejowice w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2023-05-05], liczba ludności na podstawie danych GUS.
- ↑ NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2023-05-05].
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 86 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ a b c GUS. Wyszukiwarka TERYT
- ↑ a b Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ Raport O stanie gminy za rok 2021. Sołectwa s. 4
- ↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
- ↑ a b Słownik historyczno-geograficzny ziem polskich w średniowieczu: Braciejowice. [dostęp 2014-04-30].
- ↑ Województwo sandomierskie w drugiej połowie XVI wieku. ; Cz. 2, Komentarz, indeksy, Warszawa 1993, s. 112.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Braciejowice, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. I: Aa – Dereneczna, Warszawa 1880, s. 345.
- Braciejowice, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 1: Abablewo – Januszowo, Warszawa 1900, s. 226.
| Wsie | |
|---|---|
| Kolonie | |
| Integralne części wsi |
|
