Przybysław wagryjski: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
poprawa linków |
drobne merytoryczne |
||
Linia 1: | Linia 1: | ||
'''Przybysław wagryjski''' – [[książę]] [[Wagrowie|Wagrów]]. Był bratankiem [[Henryk Gotszalkowic|Henryka Gotszałkowica]], zapewne synem [[Budiwoj]]a. |
'''Przybysław wagryjski''' – [[książę]] [[Wagrowie|Wagrów]]. Był bratankiem [[Henryk Gotszalkowic|Henryka Gotszałkowica]], zapewne synem [[Budiwoj]]a. |
||
Po śmierci syna Henryka, [[Świętopełk (książę obodrzycki)|Świętopełka]], objął ok. 1129 panowanie nad [[Obodryci|Obodrzycami]]. W tym czasie na ziemi wagryjskiej panował [[Kanut Lavard|Kanut]], który pragnął podbić pozostałe ziemie Obodrzyców, przy pomocy [[Sasi|Sasów]]. Początkowo Przybysław dostał się do niewoli wraz z Niklotem, jednak do zamordowaniu Kanuta w roku [[1131]] objął panowanie nad ziemią wagryjską i |
Po śmierci syna Henryka, [[Świętopełk (książę obodrzycki)|Świętopełka]], objął ok. 1129 panowanie nad [[Obodryci|Obodrzycami]]. W tym czasie na ziemi wagryjskiej panował [[Kanut Lavard|Kanut]], który pragnął podbić pozostałe ziemie Obodrzyców, przy pomocy [[Sasi|Sasów]]. Początkowo Przybysław dostał się do niewoli wraz z Niklotem, jednak do zamordowaniu Kanuta w roku [[1131]] objął panowanie nad ziemią wagryjską i [[Połabianie|Połabianami]], natomiast [[Niklot]] objął panowanie nad położónymi bardziej na wschodzie ziemiami Obodrzyców właściwych i Warnów. Przybysław swoją stolicę ustanowił w Lubece. Uderzył na Sasów, niszcząc ich gród pograniczny Segeberg. Jednak w roku [[1138]] i [[1139]] roku Sasi najechali odwetowo na jego ziemie. Po kilku latach popadł on w zależność od Niemców. W ten sposób zachodnia połowa dawnego księstwa Obodrzyców była w rękach Sasów. Przybysław utrzymał do 1156/1157 panowanie nad nadmorską częścią ze Stargardem wagryjskim. |
||
==Bibliografia== |
==Bibliografia== |
Wersja z 17:49, 1 gru 2015
Przybysław wagryjski – książę Wagrów. Był bratankiem Henryka Gotszałkowica, zapewne synem Budiwoja.
Po śmierci syna Henryka, Świętopełka, objął ok. 1129 panowanie nad Obodrzycami. W tym czasie na ziemi wagryjskiej panował Kanut, który pragnął podbić pozostałe ziemie Obodrzyców, przy pomocy Sasów. Początkowo Przybysław dostał się do niewoli wraz z Niklotem, jednak do zamordowaniu Kanuta w roku 1131 objął panowanie nad ziemią wagryjską i Połabianami, natomiast Niklot objął panowanie nad położónymi bardziej na wschodzie ziemiami Obodrzyców właściwych i Warnów. Przybysław swoją stolicę ustanowił w Lubece. Uderzył na Sasów, niszcząc ich gród pograniczny Segeberg. Jednak w roku 1138 i 1139 roku Sasi najechali odwetowo na jego ziemie. Po kilku latach popadł on w zależność od Niemców. W ten sposób zachodnia połowa dawnego księstwa Obodrzyców była w rękach Sasów. Przybysław utrzymał do 1156/1157 panowanie nad nadmorską częścią ze Stargardem wagryjskim.
Bibliografia
- Słownik Starożytności Słowiańskich, t. 4, Wrocław-Warszawa-Kraków 1970, s. 398.
- "Słowiańszczyzna Zachodnia" Kazimierz Wachowski, Wydawnictwo Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk, Poznań 2000