Przejdź do zawartości

Przybysław wagryjski: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
poprawa linków
Konarski (dyskusja | edycje)
drobne merytoryczne
Linia 1: Linia 1:
'''Przybysław wagryjski''' – [[książę]] [[Wagrowie|Wagrów]]. Był bratankiem [[Henryk Gotszalkowic|Henryka Gotszałkowica]], zapewne synem [[Budiwoj]]a.
'''Przybysław wagryjski''' – [[książę]] [[Wagrowie|Wagrów]]. Był bratankiem [[Henryk Gotszalkowic|Henryka Gotszałkowica]], zapewne synem [[Budiwoj]]a.


Po śmierci syna Henryka, [[Świętopełk (książę obodrzycki)|Świętopełka]], objął ok. 1129 panowanie nad [[Obodryci|Obodrzycami]]. W tym czasie na ziemi wagryjskiej panował [[Kanut Lavard|Kanut]], który pragnął podbić pozostałe ziemie Obodrzyców, przy pomocy [[Sasi|Sasów]]. Początkowo Przybysław dostał się do niewoli wraz z Niklotem, jednak do zamordowaniu Kanuta w roku [[1131]] objął panowanie nad ziemią wagryjską i połabską, natomiast [[Niklot]] objął panowanie nad Obodrzycami i Warnami. Swoją stolicę ustanowił w Lubece. Uderzył na Sasów, niszcząc ich gród pograniczny Segeberg. Jednak w roku [[1138]] i [[1139]] roku Sasi najechali odwetowo na jego ziemie. Po kilku latach popadł on w zależność od Niemców. W ten sposób połowa dawnego księstwa Obodrzyców była w rękach Sasów. Przybysław utrzymał do 1156/1157 panowanie nad nadmorską częścią ze Stargardem wagryjskim.
Po śmierci syna Henryka, [[Świętopełk (książę obodrzycki)|Świętopełka]], objął ok. 1129 panowanie nad [[Obodryci|Obodrzycami]]. W tym czasie na ziemi wagryjskiej panował [[Kanut Lavard|Kanut]], który pragnął podbić pozostałe ziemie Obodrzyców, przy pomocy [[Sasi|Sasów]]. Początkowo Przybysław dostał się do niewoli wraz z Niklotem, jednak do zamordowaniu Kanuta w roku [[1131]] objął panowanie nad ziemią wagryjską i [[Połabianie|Połabianami]], natomiast [[Niklot]] objął panowanie nad położónymi bardziej na wschodzie ziemiami Obodrzyców właściwych i Warnów. Przybysław swoją stolicę ustanowił w Lubece. Uderzył na Sasów, niszcząc ich gród pograniczny Segeberg. Jednak w roku [[1138]] i [[1139]] roku Sasi najechali odwetowo na jego ziemie. Po kilku latach popadł on w zależność od Niemców. W ten sposób zachodnia połowa dawnego księstwa Obodrzyców była w rękach Sasów. Przybysław utrzymał do 1156/1157 panowanie nad nadmorską częścią ze Stargardem wagryjskim.


==Bibliografia==
==Bibliografia==

Wersja z 17:49, 1 gru 2015

Przybysław wagryjskiksiążę Wagrów. Był bratankiem Henryka Gotszałkowica, zapewne synem Budiwoja.

Po śmierci syna Henryka, Świętopełka, objął ok. 1129 panowanie nad Obodrzycami. W tym czasie na ziemi wagryjskiej panował Kanut, który pragnął podbić pozostałe ziemie Obodrzyców, przy pomocy Sasów. Początkowo Przybysław dostał się do niewoli wraz z Niklotem, jednak do zamordowaniu Kanuta w roku 1131 objął panowanie nad ziemią wagryjską i Połabianami, natomiast Niklot objął panowanie nad położónymi bardziej na wschodzie ziemiami Obodrzyców właściwych i Warnów. Przybysław swoją stolicę ustanowił w Lubece. Uderzył na Sasów, niszcząc ich gród pograniczny Segeberg. Jednak w roku 1138 i 1139 roku Sasi najechali odwetowo na jego ziemie. Po kilku latach popadł on w zależność od Niemców. W ten sposób zachodnia połowa dawnego księstwa Obodrzyców była w rękach Sasów. Przybysław utrzymał do 1156/1157 panowanie nad nadmorską częścią ze Stargardem wagryjskim.

Bibliografia

  • Słownik Starożytności Słowiańskich, t. 4, Wrocław-Warszawa-Kraków 1970, s. 398.
  • "Słowiańszczyzna Zachodnia" Kazimierz Wachowski, Wydawnictwo Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk, Poznań 2000