Ułła: Różnice pomiędzy wersjami

Ułła
У́ла
	Herb
Państwo	Białoruś
Obwód	witebski
Wysokość	134 m n.p.m.
Populacja; • liczba ludności	; 884; (2019)
Nr kierunkowy	2131
Kod pocztowy	211375
	Położenie na mapie Białorusi Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
	Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}\|type:landmark}
	Multimedia w Wikimedia Commons

Przeglądaj historię interaktywnie

[wersja przejrzana]

← poprzednia edycja następna edycja →

Usunięta treść Dodana treść

WizualnieWikikod

Jednokolumnowy

Wersja z 13:30, 29 lut 2016

Ułła (biał. У́ла) – osiedle (zaliczane do wsi) w rejonie bieszenkowickim obwodu witebskiego Białorusi, położone u ujścia Ułły do Dźwiny. Liczy 2240 mieszkańców.

Historia

Zamek zbudowany został prawdopodobnie około 1566 przez książąt moskiewskich. Znajdował się on na półwyspie, gdzie łączyły się rzeki Ułła z Dźwiną. W sierpniu 1568 roku zamek ten zdobył hetman polny Roman Sanguszko, który otrzymał dowództwo po Janie Hieronimie Chodkiewiczu. Poprzednie szturmy nie odniosły skutku, a zginęło przy nich dużo wojska. Dlatego też król Polski Zygmunt August powierzył dowództwo Sanguszce, który zdobył zamek we wrześniu 1568 r. biorąc do niewoli dwóch moskiewskich wojewodów i znaczną liczbę jeńców. W XVI wieku majątek należał do rodziny Kiszków, a po nich do rodziny Żabów. Król Stefan Batory w 1580 roku umocnił zamek. Na skutek wojen zamek popadł w ruinę. Na jego gruzach w 1669 roku wzniesiony został drewniany kościół pod wezwaniem św. Ducha a jego właścicielami został zakon dominikanów. W 1577 otrzymała prawo magdeburskie. Od 1793 na skutek II Rozbioru włączona do Rosji. Pod koniec XIX wieku w miasteczku były dwie cerkwie, cztery bożnice żydowskie i murowany kościół katolicki pod wezwaniem św. Łukasza, który rozpoczął budowac około 1853 roku proboszcz Szymon Jakusiewicz na miejscu drewnianego z 1669 roku, a ukończył około 1864 roku ksiądz Jerzy Mutuza. W 1882 roku w wyniku pożaru spłonęło 120 domów oraz dach kościoła^[1].

W miejscowości w 1810 urodził się Jan Chrucki - malarz, przedstawiciel realizmu.

Zabytki

Kościół katolicki z 1853 roku
Cerkiew prawosławna św. Trójcy

Galeria

Kościół pw. św. Trójcy
Apsyda kościoła
Cerkiew pw. św. Trójcy
Kościół w 1875 roku wg Napoleona Ordy

↑ http://dir.icm.edu.pl/pl/Slownik_geograficzny/Tom_XII/789

[1] ttp://dir.icm.edu.pl/pl/Slownik_geograficzny/Tom_XII/789

[1]

@@ Linia 24: / Linia 24: @@
 '''Ułła''' ([[język białoruski|biał.]] У́ла) – osiedle (zaliczane do wsi) w [[rejon bieszenkowicki|rejonie bieszenkowickim]] [[obwód witebski|obwodu witebskiego]] [[Białoruś|Białorusi]], położone u ujścia [[Ułła (rzeka)|Ułły]] do [[Dźwina|Dźwiny]]. Liczy 2240 mieszkańców.
+== Historia ==
-Zamek zbudowany został prawdopodobnie około 1566 przez książąt moskiewskich. Znajdował się on na półwyspie, gdzie łączyły się rzeki Ułła z Dźwiną. W sierpniu 1568 roku zamek ten zdobył hetman polny [[Roman Sanguszko]], który otrzymał dowództwo po Janie Hieronimie Chodkiewiczu. Poprzednie szturmy nie odniosły skutku, a zginęło przy nich dużo wojska. Dlatego też król Polski Zygmunt August powierzył dowództwo Sanguszce. W XVI wieku majątek należał do rodziny [[Kiszkowie|Kiszków]], a po nich do rodziny Żabów. Król Stefan Batory w 1580 roku umocnił zamek. Na skutek wojen zamek popadł w ruinę. Na jego gruzach w 1669 roku wzniesiony został drewniany kościół pod wezwaniem św. Ducha a jego właścicielami został zakon dominikanów. W [[1577]] otrzymała [[prawo magdeburskie]]. Od [[1793]] należała do Rosji.
+Zamek zbudowany został prawdopodobnie około 1566 przez książąt moskiewskich. Znajdował się on na półwyspie, gdzie łączyły się rzeki Ułła z Dźwiną. W sierpniu 1568 roku zamek ten zdobył hetman polny [[Roman Sanguszko]], który otrzymał dowództwo po Janie Hieronimie Chodkiewiczu. Poprzednie szturmy nie odniosły skutku, a zginęło przy nich dużo wojska. Dlatego też król Polski Zygmunt August powierzył dowództwo Sanguszce, który zdobył zamek we wrześniu 1568 r. biorąc do niewoli dwóch moskiewskich wojewodów i znaczną liczbę jeńców. W XVI wieku majątek należał do rodziny [[Kiszkowie|Kiszków]], a po nich do rodziny Żabów. Król Stefan Batory w 1580 roku umocnił zamek. Na skutek wojen zamek popadł w ruinę. Na jego gruzach w 1669 roku wzniesiony został drewniany kościół pod wezwaniem św. Ducha a jego właścicielami został zakon dominikanów. W [[1577]] otrzymała [[prawo magdeburskie]]. Od [[1793]] na skutek II Rozbioru włączona do Rosji. Pod koniec XIX wieku w miasteczku były dwie cerkwie, cztery bożnice żydowskie i murowany kościół katolicki pod wezwaniem św. Łukasza, który rozpoczął budowac około 1853 roku proboszcz Szymon Jakusiewicz na miejscu drewnianego z 1669 roku, a ukończył około 1864 roku ksiądz Jerzy Mutuza. W 1882 roku w wyniku pożaru spłonęło 120 domów oraz dach kościoła<ref>http://dir.icm.edu.pl/pl/Slownik_geograficzny/Tom_XII/789</ref>.
 W miejscowości w [[1810]] urodził się [[Jan Chrucki]] - malarz, przedstawiciel realizmu.
+== Zabytki ==
+* Kościół katolicki z 1853 roku
+* Cerkiew prawosławna św. Trójcy
+== Galeria ==
 <gallery>
 Plik:Belarus-Ula-Holy Trinity Catholic Church-1.jpg|Kościół pw. św. Trójcy
 Plik:Belarus-Ula-Holy Trinity Catholic Church-3.jpg|Apsyda kościoła
 Plik:Belarus-Ula-Holy Trinity Orthodox Church-1.jpg|Cerkiew pw. św. Trójcy
+Plik:Uła. Ула (N. Orda, 1875).jpg|Kościół w 1875 roku wg Napoleona Ordy
 </gallery>
+{{Przypisy}}
 [[Kategoria:Wsie w obwodzie witebskim]]