Smordwa: Różnice pomiędzy wersjami

Smordwa
Смордва
Państwo	Ukraina
Obwód	rówieński
Rejon	młynowski
Powierzchnia	39,63 km²
Nr kierunkowy	+380 3659
Kod pocztowy	35160
	Położenie na mapie obwodu rówieńskiego Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
	Położenie na mapie Ukrainy Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
	Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}\|type:landmark}
	Multimedia w Wikimedia Commons

Przeglądaj historię interaktywnie

[wersja przejrzana]

← poprzednia edycja następna edycja →

Usunięta treść Dodana treść

WizualnieWikikod

Jednokolumnowy

Wersja z 15:45, 8 lis 2016

Smordwa^[1] (ukr. Смордва) – wieś na Ukrainie w rejonie młynowskim obwodu rówieńskiego.

W XVI wieku istniał tu zamek z basztami. Prawdopodobnie w drugiej połowie XVIII w. dobra stały się dziedzictwem Ledóchowskich h. Szaława, których gniazdo rodzinne znajdowało się w Ledóchowie w powiecie krzemienieckim. Miejscowość stała się wkrótce centrum ich dóbr. Przypuszczalnie Józef Piotr Ledóchowski wybudował pałac klasycystyczny, wykorzystując może mury dawnego zamku. Wygląd tego pałacu nie jest znany, gdyż w połowie XIX w. Janusz Ledóchowski budynek ów przebudował na rezydencję. Po rozbudowie, dokonanej według projektu Henryka Marconiego, bryła pałacu została znacznie wydłużona. Niezadowolony z kształtu nadanego pałacowi przez Marconiego, Michał Ledóchowski zaangażował Stefana Szyllera do ponownej przebudowy, którą wykonano w pierwszej dekadzie XX w., nie naruszając samej bryły budynku, znacznie ją tylko wzbogacono w stylu neorenesansowym^[2]. W lipcu 1943 roku UPA napadła na 60 mieszkańców wsi, którzy schronili się w majątku, jednak po całonocnej walce udało się atak odeprzeć, jednak 15 obrońców zginęło. Po 1945 roku pałac zburzono.

We wsi zachowała się prawosławna cerkiew z 1787 roku (pierwotnie unicka) z grobowcami Ledóchowskich. W XIX wieku w ramach rusyfikacji dodano na jej dachu cebulaste kopułki.

↑ Filip Sulimierski, Bronisław Chlebowski, Władysław Walewski: Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. X. Warszawa: 1880-1902, s. 915.
↑ Roman Aftanazy "Dzieje rezydencji na dawnych kresach Rzeczypospolitej", Tom 5, Województwo wołyńskie", 1994, str. 472-478.

Linki zewnętrzne

Smordwa, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. X: Rukszenice – Sochaczew, Warszawa 1889, s. 915 .

[Geo-1] Filip Sulimierski, Bronisław Chlebowski, Władysław Walewski: Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. X. Warszawa: 1880-1902, s. 915.

[2] Roman Aftanazy "Dzieje rezydencji na dawnych kresach Rzeczypospolitej", Tom 5, Województwo wołyńskie", 1994, str. 472-478.

[1]

[2]

@@ Linia 25: / Linia 25: @@
 }}
 '''Smordwa'''<ref name=Geo>{{cytuj książkę|nazwisko=Filip Sulimierski, Bronisław Chlebowski, Władysław Walewski|tytuł=Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. X|miejsce=Warszawa| data=1880-1902| strony=915}}</ref> (ukr. ''Смордва'') – wieś na [[Ukraina|Ukrainie]] w [[rejon młynowski|rejonie młynowskim]] [[obwód rówieński|obwodu rówieńskiego]].
+[[Plik:Палац Ледуховських у Смордві.jpg|lewo|mały|Pałac Ledóchowskich w Smordwie]]
+W XVI wieku istniał tu zamek z basztami. Prawdopodobnie w drugiej połowie XVIII w. dobra stały się dziedzictwem Ledóchowskich h. [[Szaława]], których gniazdo rodzinne znajdowało się w [[Leduchów|Ledóchowie]] w powiecie krzemienieckim. Miejscowość stała się wkrótce centrum ich dóbr. Przypuszczalnie Józef Piotr Ledóchowski wybudował pałac klasycystyczny, wykorzystując może mury dawnego zamku. Wygląd tego pałacu nie jest znany, gdyż w połowie XIX w. Janusz Ledóchowski budynek ów przebudował na rezydencję. Po rozbudowie, dokonanej według projektu [[Henryk Marconi|Henryka Marconiego]], bryła pałacu została znacznie wydłużona. Niezadowolony z kształtu nadanego pałacowi przez Marconiego, Michał Ledóchowski zaangażował [[Stefan Szyller|Stefana Szyllera]] do ponownej przebudowy, którą wykonano w pierwszej dekadzie XX w., nie naruszając samej bryły budynku, znacznie ją tylko wzbogacono w stylu neorenesansowym<ref>''Roman Aftanazy "Dzieje rezydencji na dawnych kresach Rzeczypospolitej", Tom 5, Województwo wołyńskie", 1994, str. 472-478.''</ref>. W lipcu 1943 roku UPA napadła na 60 mieszkańców wsi, którzy schronili się w majątku, jednak po całonocnej walce udało się atak odeprzeć, jednak 15 obrońców zginęło. Po 1945 roku pałac zburzono.
+We wsi zachowała się prawosławna cerkiew z 1787 roku (pierwotnie unicka) z grobowcami Ledóchowskich. W XIX wieku w ramach rusyfikacji dodano na jej dachu cebulaste kopułki.
 {{Przypisy}}