Przejdź do zawartości

Monaster św. Michała Archanioła we Włodzimierzu: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
drobne redakcyjne
Konarski (dyskusja | edycje)
drobne merytoryczne
Linia 39: Linia 39:
'''Monaster św. Michała Archanioła we Włodzimierzu Wołyńskim''' – [[prawosławie|prawosławny]] klasztor męski funkcjonujący między XIII a XVI stuleciem.
'''Monaster św. Michała Archanioła we Włodzimierzu Wołyńskim''' – [[prawosławie|prawosławny]] klasztor męski funkcjonujący między XIII a XVI stuleciem.


Monaster św. Michała Archanioła był drugim ośrodkiem prawosławnego życia monastycznego powstałym we [[Włodzimierz Wołyński|Włodzimierzu Wołyńskim]], po utworzonym w końcu XII w. [[monaster Narodzenia Matki Bożej we Włodzimierzu Wołyńskim|monasterze Narodzenia Matki Bożej]]<ref>D. Małaszewski, ''Niektóre aspekty życia monastycznego na terenie diecezji włodzimiersko-brzeskiej do końca XVI wieku [w:] {{cytuj książkę |autor = red. A. Mironowicz, U. Pawluczuk, P. Chomik| tytuł = Życie monastyczne w Rzeczypospolitej | wydawca = Zakład Historii Kultur Pogranicza Instytutu Socjologii Uniwersytetu w Białymstoku | miejsce = Białystok | rok = 2001 | strony = 110| isbn = 8390292882}}</ref>. W późniejszym okresie we Włodzimierzu powstały jeszcze cztery kolejne klasztory prawosławne; wszystkie zaliczały się do ważniejszych ośrodków życia mniszego na [[Wołyń|Wołyniu]]<ref>{{cytuj książkę | autor = Pawluczuk U. A.| tytuł = Życie monastyczne w II Rzeczypospolitej| wydawca = Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku| rok = 2007| strony = 24| isbn = 978-83-7431-127-4}}</ref>. Pierwsza pisemna informacja o wspólnocie pochodzi z 1268, jednak wynika z niej, że funkcjonowała ona już od dłuższego czasu. W monasterze został pochowany rok wcześniej zamordowany we Włodzimierzu wielki książę litewski [[Wojsiełk]]<ref name="rożko">{{cytuj książkę |autor = Rożko W.| tytuł = Prawosławni swiatyni istorycznoji Wołyni| wydawca = Wołynśka Obłasna Drukarnia| miejsce = Łuck | rok = 2009 | strony = 40-43| isbn = 9789663614120}}</ref>.
Monaster św. Michała Archanioła był drugim ośrodkiem prawosławnego życia monastycznego powstałym we [[Włodzimierz Wołyński|Włodzimierzu Wołyńskim]], po utworzonym w końcu XII w. [[monaster Narodzenia Matki Bożej we Włodzimierzu Wołyńskim|monasterze Narodzenia Matki Bożej]]<ref>D. Małaszewski, ''Niektóre aspekty życia monastycznego na terenie diecezji włodzimiersko-brzeskiej do końca XVI wieku [w:] {{cytuj książkę |autor = red. A. Mironowicz, U. Pawluczuk, P. Chomik| tytuł = Życie monastyczne w Rzeczypospolitej | wydawca = Zakład Historii Kultur Pogranicza Instytutu Socjologii Uniwersytetu w Białymstoku | miejsce = Białystok | rok = 2001 | strony = 110| isbn = 8390292882}}</ref>. W późniejszym okresie we Włodzimierzu powstały jeszcze cztery kolejne klasztory prawosławne; wszystkie zaliczały się do ważniejszych ośrodków życia mniszego na [[Wołyń|Wołyniu]]<ref>{{cytuj książkę | autor = Pawluczuk U. A.| tytuł = Życie monastyczne w II Rzeczypospolitej| wydawca = Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku| rok = 2007| strony = 24| isbn = 978-83-7431-127-4}}</ref>. Pierwsza pisemna informacja o wspólnocie pochodzi z 1268, jednak wynika z niej, że funkcjonowała ona już od dłuższego czasu. W monasterze został pochowany rok wcześniej zamordowany na jego terenie przez [[Lew Halicki|Lwa Halickiego]] wielki książę litewski [[Wojsiełk]]<ref name="rożko">{{cytuj książkę |autor = Rożko W.| tytuł = Prawosławni swiatyni istorycznoji Wołyni| wydawca = Wołynśka Obłasna Drukarnia| miejsce = Łuck | rok = 2009 | strony = 40-43| isbn = 9789663614120}}</ref>.


W kolejnych stuleciach protektorami monasteru byli [[Sanguszkowie]]. Zachowały się dokumenty podziału majątku między starostą włodzimierskim [[Andrzej Aleksandrowicz Sanguszko|Andrzejem Sanguszką]], żoną jego brata Michała i jej synem [[Andrzej Michałowicz Sanguszko|Andrzejem]] z 1502, w których obaj mężczyźni zobowiązali się do opieki nad wspólnotą. Z kolei w 1547 [[Fiodor Sanguszko]] przekazał klasztorowi 5 kop litewskich groszy<ref name="rożko"/>. Dokładny moment zamknięcia monasteru nie jest znany. Wiadomo, że już w 1559 dawna cerkiew klasztorna pełniła funkcje parafialnej. Istniała jeszcze w 1621, jednak przed końcem XIX w. uległa całkowitemu zniszczeniu. Miejsce po monasterze było jedynie oznaczone krzyżem pamiątkowym<ref name="rożko"/>. Podobnie zniszczone zostały drewniane zabudowania mieszkalne klasztoru<ref name="rożko"/>.
W kolejnych stuleciach protektorami monasteru byli [[Sanguszkowie]]. Zachowały się dokumenty podziału majątku między starostą włodzimierskim [[Andrzej Aleksandrowicz Sanguszko|Andrzejem Sanguszką]], żoną jego brata Michała i jej synem [[Andrzej Michałowicz Sanguszko|Andrzejem]] z 1502, w których obaj mężczyźni zobowiązali się do opieki nad wspólnotą. Z kolei w 1547 [[Fiodor Sanguszko]] przekazał klasztorowi 5 kop litewskich groszy<ref name="rożko"/>. Dokładny moment zamknięcia monasteru nie jest znany. Wiadomo, że już w 1559 dawna cerkiew klasztorna pełniła funkcje parafialnej. Istniała jeszcze w 1621, jednak przed końcem XIX w. uległa całkowitemu zniszczeniu. Miejsce po monasterze było jedynie oznaczone krzyżem pamiątkowym<ref name="rożko"/>. Podobnie zniszczone zostały drewniane zabudowania mieszkalne klasztoru<ref name="rożko"/>.

Wersja z 12:26, 15 lut 2017

Monaster św. Michała Archanioła
Państwo

 Ukraina

Miejscowość

Włodzimierz Wołyński

Kościół

Patriarchat Konstantynopolitański

Eparchia

włodzimiersko-brzeska

Klauzura

nie

Obiekty sakralne
Cerkiew

św. Michała Archanioła

Data budowy

przed 1268

Data zamknięcia

przed 1559

brak współrzędnych

Monaster św. Michała Archanioła we Włodzimierzu Wołyńskimprawosławny klasztor męski funkcjonujący między XIII a XVI stuleciem.

Monaster św. Michała Archanioła był drugim ośrodkiem prawosławnego życia monastycznego powstałym we Włodzimierzu Wołyńskim, po utworzonym w końcu XII w. monasterze Narodzenia Matki Bożej[1]. W późniejszym okresie we Włodzimierzu powstały jeszcze cztery kolejne klasztory prawosławne; wszystkie zaliczały się do ważniejszych ośrodków życia mniszego na Wołyniu[2]. Pierwsza pisemna informacja o wspólnocie pochodzi z 1268, jednak wynika z niej, że funkcjonowała ona już od dłuższego czasu. W monasterze został pochowany rok wcześniej zamordowany na jego terenie przez Lwa Halickiego wielki książę litewski Wojsiełk[3].

W kolejnych stuleciach protektorami monasteru byli Sanguszkowie. Zachowały się dokumenty podziału majątku między starostą włodzimierskim Andrzejem Sanguszką, żoną jego brata Michała i jej synem Andrzejem z 1502, w których obaj mężczyźni zobowiązali się do opieki nad wspólnotą. Z kolei w 1547 Fiodor Sanguszko przekazał klasztorowi 5 kop litewskich groszy[3]. Dokładny moment zamknięcia monasteru nie jest znany. Wiadomo, że już w 1559 dawna cerkiew klasztorna pełniła funkcje parafialnej. Istniała jeszcze w 1621, jednak przed końcem XIX w. uległa całkowitemu zniszczeniu. Miejsce po monasterze było jedynie oznaczone krzyżem pamiątkowym[3]. Podobnie zniszczone zostały drewniane zabudowania mieszkalne klasztoru[3].

  1. D. Małaszewski, Niektóre aspekty życia monastycznego na terenie diecezji włodzimiersko-brzeskiej do końca XVI wieku [w:] red. A. Mironowicz, U. Pawluczuk, P. Chomik: Życie monastyczne w Rzeczypospolitej. Białystok: Zakład Historii Kultur Pogranicza Instytutu Socjologii Uniwersytetu w Białymstoku, 2001, s. 110. ISBN 83-902928-8-2.
  2. Pawluczuk U. A.: Życie monastyczne w II Rzeczypospolitej. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku, 2007, s. 24. ISBN 978-83-7431-127-4.
  3. a b c d Rożko W.: Prawosławni swiatyni istorycznoji Wołyni. Łuck: Wołynśka Obłasna Drukarnia, 2009, s. 40-43. ISBN 978-966-361-412-0.