Przejdź do zawartości

Zamek w Raciążku: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m MalarzBOT: korekta wielkości nagłówków
Konarski (dyskusja | edycje)
Znaczniki: Z urządzenia mobilnego Z wersji mobilnej (przeglądarkowej)
Linia 33: Linia 33:


== Średniowiecze ==
== Średniowiecze ==
Zbudowany w stylu [[gotyk|gotyckim]] w [[XIV wiek]]u przez biskupów włocławskich. Zamek polecił zbudować biskup [[Maciej z Gołańczy]] w formie jednego budynku o trzech kondygnacjach i rozmiarach 12x25 metrów. Zamek przed 1383 rokiem został powiększony do rozmiarów 17 x 25 metrów przez biskupa [[Zbylut z Wąsosza|Zbyluta z Wąsocza]]. Wtedy też powstały mury obwodowe wzdłuż krawędzi zbocza. Podczas kolejnych rozbudów przy południowym odcinku murów powstały zabudowania gospodarcze. Zamek w okresie poprzedzającym Wielką Wojnę był kilkukrotnie wykorzystywany do rokowań z Krzyżakami - w [[1404]] roku gościli w nim [[król]] [[Władysław II Jagiełło]], [[książę]] [[Witold Kiejstutowicz]] i posłowie krzyżaccy toczący rozmowy o zwrot [[Ziemia dobrzyńska|Ziemi dobrzyńskie]]<nowiki/>j.
W miejscu dzisiejszgo zanku istniał gród w ktorym w 1250 roku książę kujawski Kazimierz wystawił dokument. Kolejny dokument wystawił Wolimir ze Świętopełkiem, więc było to już w tamtym okresie ważne miejsce. Zamek murowany zbudowany został w stylu [[gotyk|gotyckim]] około 1340 roku. Zamek wzniesiono w miejscu biskupiego grodu zdobytego przez Krzyżaków w 1330 roku. Zamek polecił zbudować biskup [[Maciej z Gołańczy]] w formie jednego budynku o trzech kondygnacjach i rozmiarach 12x25 metrów. W 1358 roku na zamku przebywał król Kazimierz Wielki. W 1375 roku bez powodzenia próbował zdobyć go Władysław książę gnieźnieński. Zamek przed 1383 rokiem został powiększony do rozmiarów 17 x 25 metrów przez biskupa [[Zbylut z Wąsosza|Zbyluta z Wąsocza]]. Wtedy też powstały mury obwodowe wzdłuż krawędzi zbocza. Podczas kolejnych rozbudów przy południowym odcinku murów powstały zabudowania gospodarcze. W kwietniu 1388 roku na zamku przebywał Władysław Jagiełło. Zamek w okresie poprzedzającym Wielką Wojnę był kilkukrotnie wykorzystywany do rokowań z Krzyżakami. Następny pobyt Jagiełły potwierdzony jest 25 maja 1402 roku, gdy regulowano problem Drezdenka. W dniach 18-23 maja [[1404]] roku gościli w nim [[król]] [[Władysław II Jagiełło]] i [[książę]] [[Witold Kiejstutowicz]] spotykający się z posłami krzyżackimi na wyspie pod zamkiem i toczącymi rozmowy o wykupie [[Ziemia dobrzyńska|Ziemi dobrzyńskie]] oraz Żmudzi<nowiki/>j. Po Bitwie pod Grunwaldem na zamku zatrzymał się król Jagiełło w dniu 27 września 1410 roku, a 10-13 grudnia spotkał się na zamku z Henrykiem von Plauen. Ponownie król przebywał na zamku 2 lutego 1411 roku, oraz w końcu kwietnia 1414 roku. Ostatni raz król odwiedził zamek w maju 1420 roku. Przed 1422 rokiem dowódca załogi Dobek Puchała przekazał zamek kapitule.


== Renesans ==
== Renesans ==

Wersja z 21:26, 16 sty 2018

Zamek w Raciążku
Symbol zabytku nr rej. 315 z 4.06.1955
Ilustracja
widok ogólny
Państwo

 Polska

Miejscowość

Raciążek

Rozpoczęcie budowy

XIV wiek

Ukończenie budowy

XVI wiek

Zniszczono

XVIII wiek

Położenie na mapie gminy Raciążek
Mapa konturowa gminy Raciążek
Brak współrzędnych
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski
Brak współrzędnych
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego
Mapa konturowa województwa kujawsko-pomorskiego
Brak współrzędnych
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Położenie na mapie powiatu aleksandrowskiego
Mapa konturowa powiatu aleksandrowskiego
Brak współrzędnych
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|type:building}

Zamek w Raciążku - zamek biskupi znajdujący się w dawnym mieście Raciążek, w gminie Raciążek, w powiecie aleksandrowskim, w województwie kujawsko-pomorskim. Położony na krawędzi doliny Wisły. Obecnie w stanie ruiny.

Średniowiecze

W miejscu dzisiejszgo zanku istniał gród w ktorym w 1250 roku książę kujawski Kazimierz wystawił dokument. Kolejny dokument wystawił Wolimir ze Świętopełkiem, więc było to już w tamtym okresie ważne miejsce. Zamek murowany zbudowany został w stylu gotyckim około 1340 roku. Zamek wzniesiono w miejscu biskupiego grodu zdobytego przez Krzyżaków w 1330 roku. Zamek polecił zbudować biskup Maciej z Gołańczy w formie jednego budynku o trzech kondygnacjach i rozmiarach 12x25 metrów. W 1358 roku na zamku przebywał król Kazimierz Wielki. W 1375 roku bez powodzenia próbował zdobyć go Władysław książę gnieźnieński. Zamek przed 1383 rokiem został powiększony do rozmiarów 17 x 25 metrów przez biskupa Zbyluta z Wąsocza. Wtedy też powstały mury obwodowe wzdłuż krawędzi zbocza. Podczas kolejnych rozbudów przy południowym odcinku murów powstały zabudowania gospodarcze. W kwietniu 1388 roku na zamku przebywał Władysław Jagiełło. Zamek w okresie poprzedzającym Wielką Wojnę był kilkukrotnie wykorzystywany do rokowań z Krzyżakami. Następny pobyt Jagiełły potwierdzony jest 25 maja 1402 roku, gdy regulowano problem Drezdenka. W dniach 18-23 maja 1404 roku gościli w nim król Władysław II Jagiełło i książę Witold Kiejstutowicz spotykający się z posłami krzyżackimi na wyspie pod zamkiem i toczącymi rozmowy o wykupie Ziemi dobrzyńskie oraz Żmudzij. Po Bitwie pod Grunwaldem na zamku zatrzymał się król Jagiełło w dniu 27 września 1410 roku, a 10-13 grudnia spotkał się na zamku z Henrykiem von Plauen. Ponownie król przebywał na zamku 2 lutego 1411 roku, oraz w końcu kwietnia 1414 roku. Ostatni raz król odwiedził zamek w maju 1420 roku. Przed 1422 rokiem dowódca załogi Dobek Puchała przekazał zamek kapitule.

Renesans

Przed 1537 rokiem czworoboczną wieżę wzniósł biskup Jan Karnkowski. W latach 1582-1600 Hieronim Rozdrażewski rozbudował zamek oraz przekształcił wnętrza tak aby powstała renesansowa rezydencja obronna. Podczas tej przebudowy wzniesiono przy suchej fosie czworoboczną wieżę bramną.

Po zniszczeniach z połowy XVII wieku zamek został opuszczony.

Rezydencja barokowa

W początkach XVIII wieku Felicjan Konstanty Szaniawski wzniósł drewniany budynek poza terenem zamkowym, a w 1720 roku roku biskup Krzysztof Antoni Szembek wykorzystał zniszczone mury głównego budynku zamkowego do wzniesienia barokowego pałacu, do czego zatrudnił toruńskiego architekta Jana B. Cocchiego.

Pałac ten po III Rozbiorze Polski został zburzony przez władze pruskie. Zachowały się jedynie fragmenty murów przyziemia. W latach 1978-85 przeprowadzono badania archeologiczno-architektoniczne.

Bibliografia