Chalno: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przeglądaj historię interaktywnie
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
← poprzednia edycjanastępna edycja →
Usunięta treść Dodana treść
WizualnieWikikod
m korekta błędu
Konarski (dyskusja | edycje)
11 504 edycje
→‎Zabytki: Merytoryczne
Znaczniki: Z urządzenia mobilnego Z wersji mobilnej (przeglądarkowej)
Linia 53: Linia 53:


== Zabytki ==
== Zabytki ==
Do dziś zachował się cmentarz, na którym dawniej stał romański kościół, według [[Jan Długosz|Długosza]] fundowany w [[1124]] roku przez [[Piotr Włostowic|Piotra Włostowica]]; kościół uległ rozbiórce około [[1870]] r.
Do dziś zachował się cmentarz, na którym dawniej stał romański kościół, według [[Jan Długosz|Długosza]] fundowany w [[1124]] roku przez [[Piotr Włostowic|Piotra Włostowica]], który miał osadzić przy nim konwent norbertanek, przeniesiony późnej do Strzelna. Kościół uległ rozbiórce około [[1870]] r. Znany jest jego widok z akwareli K. Stronczyńskiego.


== Przypisy ==
== Przypisy ==

Wersja z 16:30, 21 lip 2019

Artykuł

52°29'19"N, 18°41'11"E

- błąd

38 m

WD

52°29'41"N, 18°41'53"E

- błąd

38 m

Odległość

1101 m

Chalno
{{{rodzaj miejscowości}}}
Państwo kujawsko-pomorskie
Powiat

radziejowski

Gmina

Topólka

Liczba ludności (III 2011)

92[1]

Strefa numeracyjna

54

Kod pocztowy

87-875[2]

Tablice rejestracyjne

CRA

SIMC

0870416

Położenie na mapie gminy Topólka
Mapa konturowa gminy Topólka, w centrum znajduje się punkt z opisem „Chalno”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, w centrum znajduje się punkt z opisem „Chalno”
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego
Mapa konturowa województwa kujawsko-pomorskiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Chalno”
Położenie na mapie powiatu radziejowskiego
Mapa konturowa powiatu radziejowskiego, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Chalno”
Ziemia52°29′19″N 18°41′11″E/52,488611 18,686389

Chalno – wieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie radziejowskim, w gminie Topólka[3][4].

Wieś sołecka - zobacz jednostki pomocnicze gminy Topólka w BIP[5].

Podział administracyjny

Integralne części wsi Sierakowy[3][4]
SIMC Nazwa Rodzaj
0870422 Kolonia Chalińska część wsi

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa włocławskiego.

Demografia

Według Narodowego Spisu Powszechnego (III 2011 r.) liczyła 92 mieszkańców[1]. Jest 24. co do wielkości miejscowością gminy Topólka.

Historia

W XIX wieku Chalno, które także nazywano Chalino to wieś nad rzeką Zgłowiączką i jeziorem Chalno w powiecie nieszawskim, gminie Czamanin, parafii Świercz. Podlega sądowi gminnemu okręgu IV Boguszyce. Stacja pocztowa Izbica odległa od Kowala wiorst 21, od rzeki Wisły wiorst 25, od Izbicy wiorst 7, od drogi bitej konińsko-włocławskiej wiorst 12.

W roku 1262 Wolimir biskup kujawski zawiera układ z Piotrem i Jakóbem (milites) dziedzicami Chalno, na mocy którego biskup jako właściciel jednego brzegu rzeki wystawi młyn, w którym obaj dziedzice i ich następcy będą mieli prawo mleć po 30 miar zboża rocznie. (Ulanów. Dok. kujaw. 200, 27). Biskup tenże pozwalając na zbudowanie młyna we wsi Orle, zastrzegł w roku 1280, iż wolno będzie militibus heredibus de Ohalyn 60 miar zboża tam mleć rocznie. (Kod. dypl. pol. II, 99). W XVI wieku istnieje tu parafia oddzielna, złączona później z par. Swierczyn[6].

Charakterystyka dóbr

Pokłady torfu w pobliżu zabudowań dworskich. Folwark Chalno, rozległy mórg 556, posiada ziemi ornej mórg 276, łąk i pastwisk mórg 76, jezioro zajmuje mórg 96, nieużytki mórg 8, należący do niego folwark Bronisin, w roku 1875 założony i zabudowany, rozległy mórg 123, w czym pod pługiem mórg 91, wody zajmują 5 mórg, łąki 25, nieużytki 2. Nadto do włościan należy mórg 14. Jezioro tutejsze bardzo rybne, łączy się strumieniem z Orzelskiem i Głuszyńskiem.

Młyn wodny o 2 gankach na amerykańskich kamieniach, olejarnia, kopalnia torfu. Nad jeziorem olbrzymi nasyp ziemny, z którego szczytu można objąć okiem trzymilową przestrzeń, służył prawdopodobnie za strażnicę wojenną; na górze przeciwległej temu nasypowi zwaliska kościoła starożytnego, który w znacznej części był wzniesiony z granitu, w regularne bryły obrobionego. Zbudowany on był w 1124 r. przez Piotra Dunina (wedle podania) dla sióstr norbertanek. Dziś odnowiony, jest filialnym. Dane według Enc. Orgelbranda. rok 1885.[7]

Zabytki

Do dziś zachował się cmentarz, na którym dawniej stał romański kościół, według Długosza fundowany w 1124 roku przez Piotra Włostowica, który miał osadzić przy nim konwent norbertanek, przeniesiony późnej do Strzelna. Kościół uległ rozbiórce około 1870 r. Znany jest jego widok z akwareli K. Stronczyńskiego.

Przypisy

  1. ↑ a b GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
  2. ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych poprzez wyszukiwarkę. Poczta Polska S.A., styczeń 2013. [dostęp 2015-03-26].
  3. ↑ a b TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2014-08-05].
  4. ↑ a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części. „Dziennik Ustaw”. Nr 29, poz. 200, s. 1867, 2013-02-15. Ministerstwo Administracji i Cyfryzacji. [dostęp 2015-08-05]. 
  5. ↑ Biuletyn informacji publicznej Gminy Topólka. Urząd Gminy Topólka. [dostęp 2014-08-05].
  6. ↑ Chalno, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 1: Abablewo – Januszowo, Warszawa 1900, s. 298.
  7. ↑ Chalno, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. I: Aa – Dereneczna, Warszawa 1880, s. 540.
Gmina Topólka
Siedziba gminy
Wsie
Kolonia
Osada
Osada leśna
Integralne
części wsi
Nazwy zniesione

Gmina Topólka

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Chalno&oldid=57112541”