Tadeusz Jankowski (lekarz): Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja przejrzana] |
m Robot przenosi Kategoria:Kawalerowie i Damy Orderu Virtuti Militari |
drobne merytoryczne, kat. |
||
Linia 1: | Linia 1: | ||
'''Tadeusz Jankowski''' (ur. [[20 grudnia]] [[1914]] w Sokołówce na [[Podole|Podolu]], zm. [[16 listopada]] [[1990]] w [[Ostrów Wielkopolski|Ostrowie Wielkopolskim]]) - polski lekarz, działacz polityczny, wojskowy. |
'''Tadeusz Jankowski''' (ur. [[20 grudnia]] [[1914]] w Sokołówce na [[Podole|Podolu]], zm. [[16 listopada]] [[1990]] w [[Ostrów Wielkopolski|Ostrowie Wielkopolskim]]) - polski lekarz, działacz polityczny, wojskowy. |
||
Absolwent szkół [[Warszawa|warszawskich]]: [[VIII Liceum Ogólnokształcące im. Władysława IV w Warszawie|Gimnazjum im. Władysława IV]] (matura [[1933]]), Wydziału Lekarskiego [[Uniwersytet Warszawski|Uniwersytetu im. Józefa Piłsudskiego]] (dyplom lekarza w |
Absolwent szkół [[Warszawa|warszawskich]]: [[VIII Liceum Ogólnokształcące im. Władysława IV w Warszawie|Gimnazjum im. Władysława IV]] (matura [[1933]]), Wydziału Lekarskiego [[Uniwersytet Warszawski|Uniwersytetu im. Józefa Piłsudskiego]] (dyplom lekarza w 1939) i [[Centrum Wyszkolenia Sanitarnego|Szkoły Podchorążych Sanitarnych]] (XII promocja 1933-1939 z tytułem podporucznika). 28 sierpnia 1939 mianowany został dowódcą plutonu w 103 Kompanii Sanitarnej [[28 Dywizja Piechoty (II RP)|28 Dywizji Piechoty]] [[Armia Łódź|Armii "Łódź"]]. |
||
Od początku wojny działał konspiracyjnie. Należał do inicjatorów konspiracyjnego plutonu zw. Plutonem Śmierci, a który w toku wojny przekształcił się w [[Zgrupowanie pułku Baszta| |
Od początku wojny działał konspiracyjnie. Należał do inicjatorów konspiracyjnego plutonu zw. Plutonem Śmierci, a który w toku wojny przekształcił się w [[Zgrupowanie pułku Baszta|Pułk AK "Baszta"]]. Podczas [[powstanie warszawskie|powstania warszawskiego]] ów pułk walczył na [[Mokotów|Mokotowie]], a Tadeusz Jankowski był w nim lekarzem i szefem służby zdrowia. W schyłkowej fazie powstania wchodził w skład grupy, która z rozkazu dowództwa miała pertraktować o kapitulacji. Aresztowany przez [[gestapo]], resztę wojny spędził w obozach ([[Bergen-Belsen]] oraz jenieckie, z obozu koncentracyjnego do jenieckiego został przeniesiony po interwencji Międzynarodowego Czerwonego Krzyża). |
||
W [[1945]] zamieszkał w [[Ostrów Wielkopolski|Ostrowie Wielkopolskim]] gdzie do [[1975]] roku pracował jako lekarz w Szpitalu Miejskim (ordynatura Oddziału Wewnętrznego w latach [[1951]]-[[1963]]) oraz na kolei. Był przewodniczącym ostrowskiego oddziału Polskiego Towarzystwa Lekarskiego. |
W [[1945]] zamieszkał w [[Ostrów Wielkopolski|Ostrowie Wielkopolskim]] gdzie do [[1975]] roku pracował jako lekarz w Szpitalu Miejskim (ordynatura Oddziału Wewnętrznego w latach [[1951]]-[[1963]]) oraz na kolei. Był przewodniczącym ostrowskiego oddziału Polskiego Towarzystwa Lekarskiego. |
||
Linia 11: | Linia 11: | ||
Pochowano go na cmentarzu na [[Wenecja (Ostrów Wielkopolski)|Wenecji]] w Ostrowie Wielkopolskim, w którym to mieście uhonorowano go ulicą jego imienia oraz tablicą pamiątkową. Otrzymał wiele odznaczeń wojskowych i państwowych: [[Order Virtuti Militari|Srebrny Krzyż Orderu Virtuti Militari]], Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, [[Krzyż Zasługi z Mieczami|Srebrny Krzyż Zasługi z Mieczami]], Krzyż Armii Krajowej, [[Warszawski Krzyż Powstańczy]]. Wyróżniany także za pracę lekarską, otrzymał: Za Wzorową Pracę w Służbie Zdrowia, Zasłużonemu Polskie Towarzystwo Lekarskie, Honorowa Odznaka Zasługi dla [[Fabryka Wagon|ZNTK]] w Ostrowie Wielkopolskim. |
Pochowano go na cmentarzu na [[Wenecja (Ostrów Wielkopolski)|Wenecji]] w Ostrowie Wielkopolskim, w którym to mieście uhonorowano go ulicą jego imienia oraz tablicą pamiątkową. Otrzymał wiele odznaczeń wojskowych i państwowych: [[Order Virtuti Militari|Srebrny Krzyż Orderu Virtuti Militari]], Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, [[Krzyż Zasługi z Mieczami|Srebrny Krzyż Zasługi z Mieczami]], Krzyż Armii Krajowej, [[Warszawski Krzyż Powstańczy]]. Wyróżniany także za pracę lekarską, otrzymał: Za Wzorową Pracę w Służbie Zdrowia, Zasłużonemu Polskie Towarzystwo Lekarskie, Honorowa Odznaka Zasługi dla [[Fabryka Wagon|ZNTK]] w Ostrowie Wielkopolskim. |
||
===== Bibliografia ===== |
|||
[[Kategoria:Ludzie związani z Ostrowem Wielkopolskim|Jankowski, Tadeusz]] |
|||
* Juliusz L. Englert, Aleksander Domar Domaradzki, ''Szkoła Podchorążych Sanitarnych 1922-1939'', Polska Fundacja Kulturalna, Instytut Polski i Muzeum im. gen. Sikorskiego, Londyn 1997, wyd. I, ISBN 0-85065-322-3. |
|||
[[Kategoria:Polscy lekarze|Jankowski, Tadeusz]] |
|||
[[Kategoria:Działacze opozycji w PRL|Jankowski, Tadeusz]] |
|||
{{DEFAULTSORT:Jankowski, Tadeusz}} |
|||
[[Kategoria: |
[[Kategoria:Oficerowie służby zdrowia II RP]] |
||
[[Kategoria: |
[[Kategoria:Uczestnicy kampanii wrześniowej]] |
||
[[Kategoria: |
[[Kategoria:Żołnierze Armii Krajowej]] |
||
[[Kategoria:Powstańcy warszawscy |
[[Kategoria:Powstańcy warszawscy]] |
||
[[Kategoria: |
[[Kategoria:Ludzie związani z Ostrowem Wielkopolskim]] |
||
[[Kategoria: |
[[Kategoria:Działacze opozycji w PRL]] |
||
[[Kategoria: |
[[Kategoria:Odznaczeni Orderem Virtuti Militari]] |
||
[[Kategoria:Odznaczeni Krzyżem Zasługi z Mieczami]] |
|||
[[Kategoria:Więźniowie KL Bergen-Belsen]] |
|||
[[Kategoria:Urodzeni w 1914]] |
|||
[[Kategoria:Zmarli w 1990]] |
Wersja z 22:45, 29 kwi 2009
Tadeusz Jankowski (ur. 20 grudnia 1914 w Sokołówce na Podolu, zm. 16 listopada 1990 w Ostrowie Wielkopolskim) - polski lekarz, działacz polityczny, wojskowy.
Absolwent szkół warszawskich: Gimnazjum im. Władysława IV (matura 1933), Wydziału Lekarskiego Uniwersytetu im. Józefa Piłsudskiego (dyplom lekarza w 1939) i Szkoły Podchorążych Sanitarnych (XII promocja 1933-1939 z tytułem podporucznika). 28 sierpnia 1939 mianowany został dowódcą plutonu w 103 Kompanii Sanitarnej 28 Dywizji Piechoty Armii "Łódź".
Od początku wojny działał konspiracyjnie. Należał do inicjatorów konspiracyjnego plutonu zw. Plutonem Śmierci, a który w toku wojny przekształcił się w Pułk AK "Baszta". Podczas powstania warszawskiego ów pułk walczył na Mokotowie, a Tadeusz Jankowski był w nim lekarzem i szefem służby zdrowia. W schyłkowej fazie powstania wchodził w skład grupy, która z rozkazu dowództwa miała pertraktować o kapitulacji. Aresztowany przez gestapo, resztę wojny spędził w obozach (Bergen-Belsen oraz jenieckie, z obozu koncentracyjnego do jenieckiego został przeniesiony po interwencji Międzynarodowego Czerwonego Krzyża).
W 1945 zamieszkał w Ostrowie Wielkopolskim gdzie do 1975 roku pracował jako lekarz w Szpitalu Miejskim (ordynatura Oddziału Wewnętrznego w latach 1951-1963) oraz na kolei. Był przewodniczącym ostrowskiego oddziału Polskiego Towarzystwa Lekarskiego.
Udzielał się politycznie w podziemnej Solidarności, działał w Komitecie Obywatelskim w 1989, później w Unii Demokratycznej.
Pochowano go na cmentarzu na Wenecji w Ostrowie Wielkopolskim, w którym to mieście uhonorowano go ulicą jego imienia oraz tablicą pamiątkową. Otrzymał wiele odznaczeń wojskowych i państwowych: Srebrny Krzyż Orderu Virtuti Militari, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Srebrny Krzyż Zasługi z Mieczami, Krzyż Armii Krajowej, Warszawski Krzyż Powstańczy. Wyróżniany także za pracę lekarską, otrzymał: Za Wzorową Pracę w Służbie Zdrowia, Zasłużonemu Polskie Towarzystwo Lekarskie, Honorowa Odznaka Zasługi dla ZNTK w Ostrowie Wielkopolskim.
Bibliografia
- Juliusz L. Englert, Aleksander Domar Domaradzki, Szkoła Podchorążych Sanitarnych 1922-1939, Polska Fundacja Kulturalna, Instytut Polski i Muzeum im. gen. Sikorskiego, Londyn 1997, wyd. I, ISBN 0-85065-322-3.