Pomnik konny: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja nieprzejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m Anulowanie wersji nr 21233010 autora 82.207.209.209 nie dodajemy do bibliografii pozycji, które nie zostały wykorzystane w haśle
Linia 9: Linia 9:
== Bibliografia ==
== Bibliografia ==
* Joachim Poeschke, Thomas Weigel, Britta Kusch-Arnhold (Hgg.), ''Praemium Virtutis III – Reiterstandbilder von der Antike bis zum Klassizismus''. Rhema-Verlag, Münster 2008, ISBN 978-3-930454-59-4
* Joachim Poeschke, Thomas Weigel, Britta Kusch-Arnhold (Hgg.), ''Praemium Virtutis III – Reiterstandbilder von der Antike bis zum Klassizismus''. Rhema-Verlag, Münster 2008, ISBN 978-3-930454-59-4
* Raphael Beuing: ''Reiterbilder der Frührenaissance – Monument und Memoria''. Rhema-Verlag, Münster 2010, ISBN 978-3-930454-88-4


[[Kategoria:Pomniki|*]]
[[Kategoria:Pomniki|*]]

Wersja z 18:59, 27 kwi 2010

Pomnik Bartolomeo Colleoniego w Wenecji - widok od strony Campo di san Zanipolo
Pomnik Fryderyka Augusta w Dreźnie
Statua księcia Józefa Poniatowskiego dłuta Berthela Thorvaldsena przy Krakowskim Przedmieściu w Warszawie

Pomnik konny - rodzaj pomnika wykształcony w antyku greko-rzymskim, odrodzony w renesansie włoskim, kontynuowany w epoce baroku oraz nowoczesności. Jednym z pierwszych posągów konnych jest późnoarchaiczna rzeźba jeźdźca z Akropolu w Atenach z końca VI wieku p.n.e. W następnych stuleciach memoratywne wzorce greckie kontynuowali Rzymianie, poprzez bardzo liczne pomniki konne wodzów i augustów umieszczane w miastach Imperium Rzymskiego. Do naszych czasów szczęśliwie przetrwał, jako jedyny, pomnik Marka Aureliusza z Kapitolu w Rzymie, w czasie średniowiecza uznany za podobiznę Konstantyna Wielkiego (obecnie na placu stoi jedynie kopia, oryginalny posąg znajduje się w Muzeum Pałacu Konserwatorów).

Rzeźbiarskie odrodzenie pomników konnych następuje w epoce renesansu, za sprawą Donatella, który w latach 1447-1450 tworzy statuę Gattamelaty, ustawioną na Piazza del Santo w Padwie. Nieco później kolejną odsłoną jest pomnik Bartolomeo Colleoniego w Wenecji, dzieło Verrocchia z roku 1481 (ukończony po śmierci mistrza przez Alessandro Leopardiego w roku 1496).

Bibliografia

  • Joachim Poeschke, Thomas Weigel, Britta Kusch-Arnhold (Hgg.), Praemium Virtutis III – Reiterstandbilder von der Antike bis zum Klassizismus. Rhema-Verlag, Münster 2008, ISBN 978-3-930454-59-4