Olaf III Pokojowy: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Robot skopiował szablon {{Kontrola autorytatywna}} z de:Olav III. (Norwegen). |
poprawa daty |
||
Linia 8: | Linia 8: | ||
| tytuł = [[Władcy Norwegii|król Norwegii]] |
| tytuł = [[Władcy Norwegii|król Norwegii]] |
||
| data koronacji = |
| data koronacji = |
||
| od = [[ |
| od = [[1067]] |
||
| do = [[22 września]] [[1093]] |
| do = [[22 września]] [[1093]] |
||
| poprzednik = |
| poprzednik = |
||
Linia 26: | Linia 26: | ||
| quote = |
| quote = |
||
}} |
}} |
||
'''Olaf III Pokojowy''', zwany również '''Spokojnym''' lub '''Cichym''', ([[język norweski|norw.]] ''Olav Haraldsson, Olav Kyrre'') (ur. ok. [[1050]], zm. [[22 września]] [[1093]]) – [[władcy Norwegii|król Norwegii]] w latach [[ |
'''Olaf III Pokojowy''', zwany również '''Spokojnym''' lub '''Cichym''', ([[język norweski|norw.]] ''Olav Haraldsson, Olav Kyrre'') (ur. ok. [[1050]], zm. [[22 września]] [[1093]]) – [[władcy Norwegii|król Norwegii]] w latach [[1067]]-[[1093]] (do [[1069]] wspólnie z [[Magnus II Haraldsson|Magnusem II]]), pochodzący z dynastii [[Ynglingowie|Yngling]]. |
||
Urodzony ok. 1050 r., pozamałżeński syn króla [[Norwegia|Norwegii]] [[Harald III Surowy|Haralda III Hardrady]], jego matką była jedna z nałożnic króla Haralda, Thora Thorbergsdotter. Jego rodzonym bratem był król Magnus II Haraldsson, współpanujący w latach 1066-1069. |
Urodzony ok. 1050 r., pozamałżeński syn króla [[Norwegia|Norwegii]] [[Harald III Surowy|Haralda III Hardrady]], jego matką była jedna z nałożnic króla Haralda, Thora Thorbergsdotter. Jego rodzonym bratem był król Magnus II Haraldsson, współpanujący w latach 1066-1069. |
||
Linia 40: | Linia 40: | ||
Po śmierci Olafa III władzę w Norwegii objęli wspólnie syn [[Magnus III Bosy|Magnus zwany Bosym]] oraz bratanek Olafa III, [[Haakon Magnusson|Haakon Toresfostre]]. |
Po śmierci Olafa III władzę w Norwegii objęli wspólnie syn [[Magnus III Bosy|Magnus zwany Bosym]] oraz bratanek Olafa III, [[Haakon Magnusson|Haakon Toresfostre]]. |
||
{{Władca-Norwegia|urząd=król Norwegii|lata=[[ |
{{Władca-Norwegia|urząd=król Norwegii|lata=[[1067]]-[[1093]]|poprzednik=[[Harald III Surowy]]|następca=[[Magnus III Bosy]]}} |
||
{{Kontrola autorytatywna|GND=124942091|TYP=p}} |
{{Kontrola autorytatywna|GND=124942091|TYP=p}} |
Wersja z 01:14, 6 lis 2013
Szablon:Władca kraju infobox Olaf III Pokojowy, zwany również Spokojnym lub Cichym, (norw. Olav Haraldsson, Olav Kyrre) (ur. ok. 1050, zm. 22 września 1093) – król Norwegii w latach 1067-1093 (do 1069 wspólnie z Magnusem II), pochodzący z dynastii Yngling.
Urodzony ok. 1050 r., pozamałżeński syn króla Norwegii Haralda III Hardrady, jego matką była jedna z nałożnic króla Haralda, Thora Thorbergsdotter. Jego rodzonym bratem był król Magnus II Haraldsson, współpanujący w latach 1066-1069.
Olaf wspólnie ze swym ojcem, królem Haraldem III i bratem Magnusem wziął udział w wyprawie na Anglię w 1066 r., która miała się zakończyć podbiciem Anglii przez Haralda III, który zgłosił pretensje do tronu angielskiego po śmierci króla Edwarda Wyznawcy z dynastii anglosaskiej. Jednak w bitwie pod Stamford Bridge (25 września 1066) norwescy wikingowie ponieśli klęskę w walce Haroldem II, podczas bitwy zginął ojciec Olafa. Po bitwie obie strony zawarły pokój, gdyż Anglii groziła kolejna inwazja, tym razem ze strony Wilhelma księcia Normandii. Bracia Olaf i Magnus odpłynęli do Norwegii zabierając ze sobą resztki wojska, jakie uratowały się z pogromu pod Stamford Bridge.
Po powrocie do Norwegii Olaf i Magnus zostali wybrani królami, przy czym starszy z braci Magnus zarządzał zachodnią częścią kraju, a Olaf wschodnią. Wspólne rządy w królestwie trwały do czasu śmierci Magnusa II w 1069 r. Klęska Norwegów w 1066 r. w Anglii, gdzie zginęło ponad 4.000 wikingów, złamała ich potencjał militarny i zatrzymała trwającą od końca VIII w. ekspansję na wyspy brytyjskie. W tej sytuacji Olaf podpisał układ pokojowy nowym królem Anglii Wilhelmem Zdobywcą, a także z królem Danii Swenem II, którego córkę Ingridę pojął za żonę.
Olaf dbał o rozwój swego kraju, dzięki jego staraniom około 1070 r. ponownie lokowane zostało miasto Bergen, które po czasie stało się jednym z głównych grodów w kraju. Król założył biskupstwa w Bergen i Nidaros (dzisiejsze Trondheim), gdzie również ufundował nowe kościoły. Ponadto dzięki królowi w kraju powstały pierwsze gildie kupieckie. Za panowania Olafa prawdopodobnie po raz pierwszy zostały spisane obowiązujące w królestwie prawa, a co ciekawe, król Olaf był pierwszym władcą Norwegii, który umiał czytać i pisać.
Król Olaf III zmarł 22 września 1093 r., został pochowany w Trondheim. Jedyną żoną króla była wspomniana wcześniej księżniczka duńska Ingrida, poślubiona w 1070. Z tego małżeństwa król nie miał dzieci, jednak z pozamałżeńskiego związku król miał syna Magnusa, imię matki Magnusa nie jest znane. Po śmierci Olafa III władzę w Norwegii objęli wspólnie syn Magnus zwany Bosym oraz bratanek Olafa III, Haakon Toresfostre.