Nieletni: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m int.
m ort.
Linia 2: Linia 2:


Ustawa o postępowaniu w sprawach nieletnich kwalifikuje wiek osoby nieletniej:
Ustawa o postępowaniu w sprawach nieletnich kwalifikuje wiek osoby nieletniej:
* do 18 roku życia – zapobieganie i zwalczanie demoralizacji
* do 18. roku życia – zapobieganie i zwalczanie demoralizacji
* od 13 do 17 roku życia – postępowanie o czyny karalne
* od 13. do 17. roku życia – postępowanie o czyny karalne
* nie dłużej niż do ukończenia 21 roku życia – wykonywanie środków wychowawczych i środka poprawczego.
* nie dłużej niż do ukończenia 21. roku życia – wykonywanie środków wychowawczych i środka poprawczego.


Stosując wszelkie środki wychowawcze lub poprawcze sąd powinien kierować się dobrem nieletniego.
Stosując wszelkie środki wychowawcze lub poprawcze sąd powinien kierować się dobrem nieletniego.
Linia 11: Linia 11:
# art. 10 § 2 Kodeksu karnego
# art. 10 § 2 Kodeksu karnego
# gdy nieletni popełnił czyn zagrożony karą wraz z osobą dorosłą, gdy konieczne jest łączne rozpatrywanie sprawy
# gdy nieletni popełnił czyn zagrożony karą wraz z osobą dorosłą, gdy konieczne jest łączne rozpatrywanie sprawy
# gdy wszczęto postępowanie po ukończeniu przez nieletniego sprawcę 18 roku życia.
# gdy wszczęto postępowanie po ukończeniu przez nieletniego sprawcę 18. roku życia.


== Zobacz też ==
== Zobacz też ==

Wersja z 15:20, 29 sty 2016

Nieletni – w rozumieniu prawa karnego osoba, która w momencie popełnienia czynu zabronionego nie ukończyła 17. roku życia. Odpowiada ona karnie tylko w szczególnych przypadkach, określonych w art. 10 § 2 Kodeksu karnego oraz w art. 13 i art. 94 ustawy o postępowaniu w sprawach nieletnich z 1982 roku.

Ustawa o postępowaniu w sprawach nieletnich kwalifikuje wiek osoby nieletniej:

  • do 18. roku życia – zapobieganie i zwalczanie demoralizacji
  • od 13. do 17. roku życia – postępowanie o czyny karalne
  • nie dłużej niż do ukończenia 21. roku życia – wykonywanie środków wychowawczych i środka poprawczego.

Stosując wszelkie środki wychowawcze lub poprawcze sąd powinien kierować się dobrem nieletniego.

Nieletni odpowiada z zasady przed sądem rodzinnym, a przed sądem powszechnym w przypadku:

  1. art. 10 § 2 Kodeksu karnego
  2. gdy nieletni popełnił czyn zagrożony karą wraz z osobą dorosłą, gdy konieczne jest łączne rozpatrywanie sprawy
  3. gdy wszczęto postępowanie po ukończeniu przez nieletniego sprawcę 18. roku życia.

Zobacz też